Ὅσιος Γαβριὴλ ὁ διὰ Χριστὸν σαλός περὶ ἐσχάτων καὶ Ἀντιχρίστου.

Στὰ χρόνια του Ἀντιχρίστου οἱ ἄνθρωποι θὰ περιμένουν τὴ σωτηρία ἀπὸ τὸ Διάστημα. Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ μεγαλύτερο τέχνασμα τοῦ διαβόλου. Ἡ ἀνθρωπότητα θὰ ζητεῖ βοήθεια ἀπὸ τοὺς ἐξωγήινους, χωρὶς νὰ γνωρίζει ὅτι αὐτοὶ στὴν πραγματικότητα εἶναι δαίμονες. Ὁ Γέροντας Γαβριὴλ ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς (1929-1995), πλήρης Χάριτος καὶ ἁγιοπνευματικῶν χαρισμάτων, ἀπολάμβανε μεγάλου σεβασμοῦ στὴ Γεωργία. Μαρτυρίες γιὰ τὴν ἁγιότητα τοῦ δίνουν σὲ ἕνα μικρὸ βιβλίο Μητροπολίτες, ἡγούμενοι, ἡγουμένισσες, μοναχοί, ἱερεῖς καὶ λαικοί. Ὁ Γέροντας ἦταν ἀσυμβίβαστος μὲ κάθε ἀντίχριστη πολιτικὴ καὶ πρακτική. Τὴν πρωτομαγιὰ τοῦ 1965 ἔκαψε ἕνα 12μετρο πορτραῖτο τοῦ Λένιν ποὺ κρεμόταν στὸ κτίριο τοῦ ἀνωτάτου Σοβιὲτ στὴν Τυφλίδα, πρωτεύουσα τῆς Γεωργίας. Συνελήφθη ἀπὸ τὴν Κά-Γκέ-Μπέ. Στὴν ἐρώτηση τοῦ ἀνακριτοῦ γιατί τὸ ἔκανε ἀπάντησε: «Τὸ ἔκανα γιατί δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ λατρεύουμε ἕνα ἄνθρωπο. Ἐκεῖ, στὴν θέση τοῦ πορτραίτου τοῦ Λένιν, πρέπει νὰ κρεμάσετε τὴν εἰκόνα τῆς Σταυρώσεως τοῦ Χριστοῦ. Γιατί γράφετε 'Δόξα στὸν Λένιν'; Πρέπει νὰ γράψετε: Δόξα στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό». Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸν ἔκλεισαν σὲ ψυχιατρικὴ κλινική, ὅπου διέγνωσαν σχιζοφρένεια!!! (Δεῖτε λεπτομέρειες τοῦ περιστατικοῦ στήν ἐπόμενη ἐνότητα «Λίγα λόγια γιά τόν βίο του»). Παραθέτουμε στὴν συνέχεια μερικὲς ἀπὸ τὶς νουθεσίες τοῦ Γέροντος πρὸς τὰ πνευματικὰ τοῦ τέκνα περὶ τῶν ἐσχάτων καὶ τοῦ Ἀντιχρίστου. Δίδασκε ὁ Γέροντας: στοὺς ἐσχάτους καιροὺς τοὺς ἀνθρώπους θὰ τοὺς σώσουν ἡ ἀγάπη, ἡ ταπείνωση καὶ ἡ καλωσύνη. Ἡ καλωσύνη ἀνοίγει τὶς πύλες τοῦ Παραδείσου, ἡ ταπείνωση ὁδηγεῖ μέσα σ' αὐτόν, ἀλλὰ ἡ ἀγάπη ἐμφανίζει τὸν Θεό. Ὅλους, ὅσοι πήγαιναν σ' αὐτὸν γιὰ εὐλογία, τοὺς παρακαλοῦσε κλαίγοντας: νὰ κάνετε τὸ καλὸ γιὰ νὰ σᾶς σώσει ἡ καλωσύνη σας. Ἡ γῆ κατὰ τὸ ἥμισυ ἔγινε Ἅδης. Ὁ Ἀντίχριστος στέκεται στὴν πόρτα καὶ δὲν τὴ χτυπᾶ ἁπλῶς, ἀλλὰ ὁρμᾶ μέσα. Ἐσεῖς θὰ τὸν δεῖτε τὸν Ἀντίχριστο. Θὰ προσπαθήσει νὰ βασιλεύσει σὲ ὄλον τὸν πλανήτη. Παντοῦ θὰ γίνονται διωγμοί... μὴ μένετε χώρια. Κρατηθεῖτε μαζί, δέκα-δεκαπέντε μαζί. Βοηθεῖτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Στοὺς ἐσχάτους χρόνους νὰ μὴν κοιτᾶτε τὸν οὐρανό. Μπορεῖ νὰ πλανηθεῖτε ἀπὸ τὰ ψευδοσημεία ποὺ θὰ παρουσιάζονται ἐκεῖ. Θὰ ἐξαπατηθεῖτε καὶ θὰ ἀπολεσθεῖτε... Θὰ βάλουν τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου στὸ χέρι καὶ στὸ μέτωπο. Τὰ διάφορα προιόντα (τροφές, εἴδη κατανάλωσης) δὲν μποροῦν νὰ σᾶς προκαλέσουν βλάβη. Ἔστω κι' ἂν βάζουν σ' αὐτὰ τὸν ἀριθμὸ τοῦ Ἀντιχρίστου, αὐτὸ δὲν εἶναι ἀκόμη τὸ χάραγμα. Πρέπει νὰ λέτε τὸ 'Πάτερ ἠμῶν', νὰ κάνετε τὸν Σταυρό σας καὶ ἡ τροφή σας θὰ ἁγιάζεται. Στὰ χρόνια του Ἀντιχρίστου οἱ ἄνθρωποι θὰ περιμένουν τὴ σωτηρία ἀπὸ τὸ Διάστημα. Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ μεγαλύτερο τέχνασμα τοῦ διαβόλου. Ἡ ἀνθρωπότητα θὰ ζητεῖ βοήθεια ἀπὸ τοὺς ἐξωγήινους, χωρὶς νὰ γνωρίζει ὅτι αὐτοὶ στὴν πραγματικότητα εἶναι δαίμονες (Πρόγραμμα: Blue Beam τῆς NASA). Ρώτησαν τὸν Στάρετς ἂν μπορεῖ κανεὶς νὰ κλέψει τροφή, ὅταν δὲ θὰ μπορεῖ νὰ τὴν ἀγοράσει. Ἀπάντησε ἔτσι: «Ἂν κλέψεις, θὰ παραβεῖς μία ἀπὸ τὶς δέκα ἐντολές. Ὅποιος ἐνεργεῖ ἔτσι, ἀκόμη καὶ ἔτσι δέχεται τὸν Ἀντίχριστο. Ὁ πιστὸς ἄνθρωπος πρέπει νὰ ἐλπίζει στὸ Θεό. Ὁ Κύριος στοὺς ἔσχατους χρόνους θὰ ἐνεργεῖ τέτοια θαύματα, ὥστε ἕνα φυλλαράκι ἀπὸ τὸ δένδρο θὰ φθάνει γιὰ τροφὴ ἑνὸς μηνός. Στ' ἀλήθεια. Ὁ πιστὸς ἄνθρωπος θὰ σταυρώνει τὴ γῆ, καὶ ἐκείνη θὰ τοῦ δίνει ψωμί. Ἂν βιάσουν ἕνα κορίτσι, τὸ διακορεύσουν χωρὶς τὴ θέλησή του, αὐτὸ ἐνώπιόν του Θεοῦ θὰ παραμείνει παρθένος. Ἔτσι θὰ γίνει καὶ μὲ τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἂν δώσουν τὸ χάραγμα ἐνάντια στὴ θέληση τοῦ ἀνθρώπου, αὐτὸ δὲν θὰ ἐνεργεῖ ἐπάνω του. Στὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο εἶναι γραμμένο ὅτι παντοῦ θὰ γίνονται διωγμοὶ ἀλλὰ καὶ θλίψη σὲ ὅποιον προδίδει τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ θὰ εἶναι ἀπαραίτητο νὰ φύγετε στὰ βουνά, μόνο νὰ μὴν τὸ κάνετε ἕνας-ἕνας. Ὁμαδικὰ νὰ φεύγετε στὰ βουνὰ καὶ στὰ δάση. Γιὰ τοὺς πιστοὺς χριστιανοὺς ἡ μεγαλύτερη θλίψη θὰ εἶναι ὅτι αὐτοὶ θὰ φεύγουν στὸ δάσος, ἀλλὰ οἱ κοντινοί τους ἄνθρωποι θὰ δέχονται τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου. Στοὺς ἐσχάτους καιροὺς οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ἀντιχρίστου θὰ πηγαίνουν στὴν ἐκκλησία, θὰ βαπτίζονται, θὰ κηρύττουν γιὰ τὶς εὐαγγελικὲς ἐντολές. Ὅμως μὴν τοὺς πιστεύετε. Αὐτοὶ δὲν θὰ ἔχουν τὰ καλὰ ἔργα. Μόνο μὲ τὰ καλὰ ἔργα μπορεῖ κάποιος νὰ ἀναγνωρίσει τὸν ἀληθινὸ Χριστιανό». Ὅσα γράφει ὁ Γέροντας δὲν πρέπει νὰ μᾶς δημιουργοῦν ἄγχος καὶ ὑπερβολικὴ ἀνυσηχία ἀλλὰ νὰ μᾶς ὁπλίζουν μὲ πίστη καὶ ὑπομονὴ νὰ μᾶς νθαρύννουν σὲ περισσότερη προσευχὴ καὶ προσοχὴ στὶν ζωή μας. Καί, ἐννοεῖτε, δὲν πρέπει νὰ παραιτηθοῦμε, ὅσο ἀκόμα μας παίρνει, ἀπὸ τὰ δικαιώματά μας, τὴν ἐργασία μας, καὶ τὴν φροντίδα τῶν παιδιῶν μας. "ΙΣΧΥΕΤΕ ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΙΟΥΣΘΕ ΕΝ ΚΥΡΙΩ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΤΡΟΣ Κ' ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ – ΑΜΗΝ" [Πηγή: ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ, Τριμηνιαία Ἔκδοση Ὀρθοδόξου Διδαχῆς – Μάρτιος 2012, http://www.impantokratoros.gr/7D9532E0.el.aspx] Λίγα λόγια γιά τόν βίο του. Ὁ π.Γαβριὴλ ὁ Γεωργιανὸς γεννήθηκε στὶς 26 Αὐγούστου 1926 στὴν Τυφλίδα .Ὁ πατέρας τοῦ ἦταν φανατικὸς κομμουνιστής. Ἡ μητέρα του ,ἡ ὁποία ἀργότερα ἔγινε μοναχὴ μὲ τὸ ὄνομα Ἄννα ,ἐκοιμήθη στὶς 26 Ἀπριλίου 2000 καὶ εἶναι θαμμένη δίπλα στὸν γιό της. Οἱ γείτονές του τὸν θυμοῦνται ἀπὸ μικρὸ παιδὶ νὰ νηστεύει καὶ παρόλη τὴν ἀθειστικὴ ἀνατροφὴ ποὺ ἔλαβε, στὰ 12 τοῦ χρόνια ἤξερε τὸ εὐαγγέλιο ἀπέξω .Ἔγινε μοναχὸς τὸ 1955 ἐπὶ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος. Γιὰ σαράντα χρόνια ἔζησε σὲ νεκροταφεῖα, φυλακὲς καὶ ψυχιατρεῖα. Ἐπὶ δεκαπέντε χρόνια ζητιάνευε ταπεινωμένος, λοιδωρούμενος καὶ περιφρονημένος ἀπ' ὅλους. Ἡ «σαλότητά» του ἄρχισε νὰ ἐκδηλώνεται στὶς 1 Μαίου 1965. Σ'αὐτὴν τὴν ἐπίσημη γιὰ τοὺς κομμουνιστὲς ἡμέρα,παρουσία τῶν ἀρχῶν,εἶχε συγκεντρωθεῖ μεγάλο πλῆθος στὴν κεντρικὴ πλατεία τῆς Τυφλίδας. Πίσω ἀπὸ τοὺς ἐπίσημους δυὸ τεράστια πορτραίτα τοῦ Στάλιν καὶ τοῦ Λένιν κάλυπταν ἕνα μεγάλο μέρος ἑνὸς κτιρίου. Ξαφνικά,καὶ ἐνῶ στὴν ἀσφυκτικὰ γεμάτη ἀπὸ κόσμο πλατεία οἱ ἐκδηλώσεις εἶχαν φτάσει στὸ ἀποκορύφωμά τους, ἡ 12μετρη φωτογραφία τοῦ Στάλιν ἔπιασε φωτιά. Τί εἶχε γίνει; Ὁ μοναχὸς Γαβριὴλ καταφέρνοντας νὰ φτάσει στὸν πρῶτο ὄροφο τοῦ κυβερνητικοῦ κτιρίου, ἄνοιξε τὸ παράθυρο καὶ περιέλουσε τὸ πίσω μέρος τῶν πορτραίτων μὲ βενζίνη βάζοντας φωτιά. Μετὰ ἀπὸ λίγο κάηκε καὶ τὸ πορτραῖτο τοῦ Λένιν. Ὁ τρόμος εἶχε ἁπλωθεῖ πάνω ἀπὸ τὸ πλῆθος καὶ ἐπικρατοῦσε νεκρικὴ σιγῆ. Ὅσο τὰ πορτραίτα καιγόνταν ὁ μοναχὸς Γαβριὴλ φώναζε ἀπὸ τὸ παράθυρο τὰ παρακάτω λόγια: «Ὁ Κύριος εἶπε νὰ μὴ φτιάχνουμε εἴδωλα. Νὰ μὴν ἔχετε ἄλλους θεοὺς ἐκτὸς ἀπὸ ἐμένα.Καλοί μου ἄνθρωποι συνέλθετε! Ὅσοι ἔζησαν σ'αὐτὴν τὴ γῆ ἦταν πάντα χριστιανοί! Ἐσεῖς γιατί προσκυνᾶτε τὰ εἴδωλα; Ἡ δόξα ἀνήκει μόνο στὸ Θεό.Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς πέθανε καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα ἀναστήθηκε...Τὰ εἴδωλά σας ὅμως δὲ θὰ ἀναστηθοῦν ποτέ. Ἀκόμη καὶ ὅταν ζοῦσαν ἦταν νεκροί»! Ἀμέσως τὸν κατέβασαν κάτω μὲ ἕνα πυροσβεστικὸ ὄχημα τοῦ ὁποίου ὕψωσαν τὴν σκάλα .Ἔπειτα τὸ πλῆθος ὅρμησε ἐπάνω του. Τὸν χτύπησα μὲ κλωτσιές, μὲ τὶς κάνες τῶν ὅπλων, μὲ τοὺς πυροσβεστικοὺς σωλῆνες, φωνάζοντας: «Ἀφῆστε μὲ νὰ ἀποτελειώσω αὐτὴν τὴν ψείρα!...» Ὅλοι ἤθελαν νὰ πατήσουν αὐτὸν τὸν ''εχθρό τοῦ λαού''γιὰ νὰ δείξουν τὸν ζῆλο τους. Μὲ δυσκολία τὸν ἔβγαλαν οἱ πυροσβέστες ἀπὸ τὰ νύχια τοῦ πλήθους .Ὁ λόγος ποὺ δὲν τὸν πυροβόλησαν ἦταν ὅτι μετὰ ἀπ'ὅλα αὐτὰ ἔδειχνε ἀκριβῶς σὰν ἕνα πτῶμα. Τὸ κεφάλι τοῦ ἦταν ἀνοιγμένο καὶ τοῦ εἶχαν σπάσει 17 κόκκαλα. Γιὰ ἕναν μήνα ἦταν στὸ νοσοκομεῖο ἀναίσθητος. Μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ τὴ φυλακὴ ἀφοῦ τοῦ ἔδωσαν ἕνα ''πιστοποιητικό τρέλλας''. Ζοῦσε μαζὶ μὲ τὴ μητέρα του.Κανεὶς δὲν τὸν δεχόνταν σπίτι του,οὔτε σὲ καμία δουλειά. Ὅλοι τὸν ἤξεραν καὶ τὸν φοβόνταν. Οὔτε αὐτὸς οὔτε ἡ μάνα τοῦ μποροῦσαν νὰ βγοῦν ἔξω κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἡμέρας.Ἐὰν ἔβγαιναν οἱ γείτονες ἀμόλουσαν τὰ σκυλιὰ ἐπάνω τους Γιὰ πολὺ καιρὸ ὁ μοναχὸς Γαβριὴλ ζοῦσε περιφρονημένος καὶ διωκόμενος ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους. Μυστικὰ ἀποτραβιόνταν σὲ μία μικρὴ σπηλιὰ ποὺ εἶχε σκάψει σ'ἕναν βράχο καὶ προσευχόνταν μὲ δάκρυα.Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη οἱ ἐκκλησίες ἦταν κατεστραμμένες καὶ οἱ ἄνθρωποι φοβοῦνταν νὰ ἐπικοινωνήσουν μεταξύ τους. Ὁ γέροντας Γαβριὴλ εἶχε φτιάξει στὴν αὐλὴ τοῦ μία μικρὴ ἐκκλησία μὲ τέσσερις τρούλους. Τοῦ τὴν κατέστρεψαν πολλὲς φορές, αὐτὸς ὅμως τὴν ξαναέφτιαχνε μὲ μεγαλύτερο ζῆλο. Όταν ὁ καιρὸς τῶν διωγμῶν πέρασε, πολλοὶ ἄνθρωποι ἄρχισαν νὰ ἀναζητοῦν στὸ πρόσωπό του ἕναν πνευματικὸ καθοδηγητή. Εἶχε τὸ προορατικὸ χάρισμα ἐνῶ ὑπάρχουν πολλὲς μαρτυρίες γιὰ θαύματα ποὺ ἔχει ἐπιτελέσει.Τὰ τελευταία χρόνια τῆς ζωῆς τοῦ ἀποτραβήχθηκε στὴ Μονὴ Mtskheta ὅπου ἔγινε ἀρχιμανδρίτης καὶ ὅπου καὶ τὸν κήδεψαν.Πρὶν πεθάνει τοῦ πῆραν αἷμα γιὰ κάποιες ἀναλύσεις. Αὐτὸ τὸ αἷμα δὲν χάλασε. Ὁ Θεὸς τῆς ἀληθείας ἐδοξάσθη σ'αὐτόν. Ἡ μορφὴ τοῦ γέροντα Γαβριὴλ ἔδειχνε ξεκάθαρα ὅτι ὁ Χριστὸς κατοικεῖ στὴν ψυχή του.Ἐκοιμήθη στὶς 2 Νοεμβρίου 1995. «Ὅτι εἶναι κακὸ στὸν ἄνθρωπο εἶναι συμπτωματικό. Νὰ μὴν περιφρονεῖτε κανέναν,ἀκόμη κι ἂν βλέπετε πόσο ἀνήθικοι,μέθυσοι καὶ βλάσφημοι εἶναι.Ἡ Εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ὑπάρχει καὶ σ'αὐτοὺς κάπου, χωρὶς βέβαια νὰ τὸ συνειδητοποιοῦν. Εἶναι φυσιολογικὸ ὁ ἐχθρὸς νὰ θέλει νὰ λερώσει αὐτὴν τὴν Εἰκόνα.Δὲν εἶναι καθόλου εὔκολο νὰ βλέπεις τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ σὲ ἐκείνους ποὺ σὲ ὀνειδίζουν καὶ σοῦ συμπεριφέρονται σὰν θηρία. Αὐτοὺς ὅμως πρέπει νὰ τοὺς λυπᾶσαι ἀκόμη πιὸ πολὺ ἐπειδὴ ἡ ψυχὴ τοὺς ἔχει παραμορφωθεῖ,χωρὶς ἴσως νὰ μπορεὶ νὰ ἐπανορθωθεῖ ποτέ,καταδικάζοντας τὴ ψυχή τους σὲ αἰώνια βάσανα...Πόσο δύσκολο εἶναι αὐτό: Ν'ἀγαπήσει κάποιος τοὺς ἐχθρούς του! (Γέροντας Γαβριήλ). [ΠΗΓΗ: ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ: Διδαχή του Γέροντος Γαβριήλ του διά Χριστόν σαλού από τή Γεωργία].