Ένα αντιχριστιανικό εγχειρίδιο απο τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής

Προς Ορθόδοξους χριστιανούς 

 Γιατί η Χρυσή Αυγή 

είναι φορέας αντιχριστιανικών αντιλήψεων και πρακτικών

 ( Ντοκουμέντο)

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ:

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ

 «ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΛΟΓΟΣ»

 Γράφει ο πολύτιμος  φίλος και συνεργάτης της  "Κλασσικοπερίπτωσης" Ν.Κ 

Η παρουσίαση που ακολουθεί απευθύνεται σε χριστιανούς ορθόδοξους ΧΩΡΙΣ ιδιαίτερες θεολογικές γνώσεις – απλή γνώση των βασικών δογμάτων της Ορθοδοξίας είναι αρκετή- και γρήγορα θα κατανοήσει γιατί το πολιτικό μόρφωμα του κ. Μιχαλολιάκου είναι φορέας αντι-Χριστιανικών απόψεων και πρακτικών. 

Η στείρα παπαγαλία των Νέο-παγανιστικών επιχειρημάτων περί καταστροφής της αρχαίας θρησκείας από τον Χριστιανισμό, η υποβάθμιση και απαξίωση της Παλαιάς Διαθήκης αλλά και η αντίδραση στο ράσο και τον εθνικό ρόλο της Εκκλησίας, κάνουν το βιβλίο αυτό ένα αντιχριστιανικό εγχειρίδιο! 

 Όποιος διαβάσει αυτό το βιβλίο θα καταλάβει ότι ο κ. Μιχαλολιάκος όχι μόνο δεν μπορεί να είναι Ορθόδοξος όπως τελευταία δηλώνει στα Μ.Μ.Ε αλλά ούτε καν Χριστιανός. 

Τα αποσπάσματα μιλούν από μόνα τους…

 Η Α’ έκδοση του βιβλίου το 1982

Β’ έκδοση το 2006

Γ’ έκδοση από τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ το 2008

 

Ως γνωστόν η Σύνοδος Πατριαρχών - Προκαθημένων Ορθοδόξων Εκκλησιών το 1872 καταδίκασε τον ρατσισμό: «Αποκηρύττομεν κατακρίνοντες και καταδικάζοντες τον φυλετισμόν, τουτέστιν τας φυλετικάς διακρίσεις και τας εθνικάς έρεις και ζήλους και διχοστασίας εν τη του Χριστού Εκκλησία... Τους παραδεχομένους τον τοιούτον φυλετισμόν και επ' αυτώ τολμώντας παραπηγνύναι καινοφανείς φυλετικάς παρασυναγωγάς κηρύττομεν, συνωδά τοις Ιεροίς Κανόσιν, αλλοτρίους της μιας Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, και αυτό δη τούτο ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ»¹.

Για τον συγγραφέα «αυτοί» (η σύνοδος) είναι «νέο-ορθόδοξοι» και «πας παπάς αισθανόμενος ότι είναι πρώτα χριστιανός και δεύτερα έλλην ΞΟΥΡΑΦΙΣΘΗΤΩ». 

Η πλήρης κατάπτωση του Αρχαίου κόσμου χαρακτηρίζεται ως «σάστισμα» το οποίο εκμεταλλεύτηκαν οι Εβραίοι για να «εισαγάγουν» «ένα σκοτεινόν και βάρβαρον δόγμα» και εννοεί φυσικά τον Χριστιανισμό. Η υποτιθέμενη μάχη μεταξύ Ελλήνων και Χριστιανών δεν ήταν εθνική αλλά θρησκευτική. Ως Έλλην χαρακτηρίζεται από τους Πατέρες ο «εθνικός» ο ειδωλολάτρης και με αυτή την έννοια καταδικάζονται τα των ελλήνων δόγματα. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν είναι η Εκκλησία η πρώτη οπού εκφράζει τέτοιες θέσεις. Πολύ πριν απ' την ίδρυσή της ο ΠΛΑΤΩΝ έλεγξε κάθε πάτρια ιδέα περί θεού και έδειξε το άτοπο αυτής. Μάλιστα φυγάδευσε κυριολεκτικά τον Όμηρο από την «Πολιτεία» του, διότι θεώρησε ότι οι ανήθικοι μύθοι για τους θεούς αποτελούν επιζήμια πρότυπα για τους νέους. Τόνισε εμφατικά ότι ο Όμηρος και ο Ησίοδος έπλασαν ψευδείς και ανάξιους μύθους για τους θεούς (Πολιτ. 368Α-383C). Αρνήθηκε ουσιαστικά την πατρώα ειδωλολατρική θρησκεία και προσηλώθηκε στην δική του ιδεατή θεότητα, το «Όντως Όν».²

Κατά τον Κ. Παπαρρηγόπουλο, «η αρχαία θρησκεία κατέρρεε εσωτερικά. Ο αρχαίος κόσμος κατέπιπτε βαθμηδόν, οίκοθεν μάλλον ή δι' εξωτερικής επιδράσεως... Οι ναοί κατέπιπτον και η πίστις εμαραίνετο και εν γένει το αρχαίον θρήσκευμα εφθείρετο. Αλλ' εφθείρετο ηρέμα, ως εξ οργανικού θανατηφόρου νοσήματος μάλλον ή δια πληγών έξωθεν καταφερομένων». (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (εκδ. Ν.Δ. Νίκαια) τ. Γ, σ. 527 ε.).

Κατά τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο Παπαδόπουλο: «Γενικά, η θρησκεία στην Ελλάδα είχε καταπέσει τελείως. Οι εκλεκτικοί φιλόσοφοι, οι νέοι πυθαγόρειοι και οι νέοι πλατωνικοί, είχαν αναλάβει να υποστηρίξουν τη θρησκεία δια της φιλοσοφίας με τον μετασχηματισμό της τελευταίας σε θεολογία και την αλληγορική ερμηνεία των μύθων, τους οποίους παρέστησαν ως σύμβολα υψηλών εννοιών. Αλλά το θρησκευτικό αίσθημα του λαού ήταν χωρίς πραγματικό περιεχόμενο. Ως μίμηση δε του παρελθόντος, η αναζωογόνηση της θρησκείας δεν στηριζόταν επί της πραγματικής ζωής, αλλά προερχόταν από τα βιβλία και ως τέτοια ήταν ξένη προς τον λαό. Για τον λόγο τούτο οι φιλόσοφοι έστρεψαν την προσοχή τους στην Ανατολή και ανεζήτησαν σ' αυτήν νέους θεούς και νέες θρησκευτικές ιδέες, γεγονός που μάλλον επέτεινε τη θρησκευτική σύγχυση. Κακότεχνα ξόανα αιγυπτιακών και περσικών θεοτήτων της Ίσιδας, του Σεράπιδα, του Μίθρα, αντικατέστησαν τα λαμπρά αγάλματα των ελληνικών θεών. Τελετές ακατανόητες, ξένες, γελοίες και ακόλαστες, διέστρεφαν κάθε θρησκευτική ιδέα και επηύξαναν τη διαφθορά και την ακολασία. Σε εποχή κατά την οποία οι λόγιοι άνδρες απομακρύνονταν από τη θρησκεία, την οποία ματαίως προσπαθούσε να αποπνευματίσει ή φιλοσοφία, ο όχλος επέμενε στον παχυλό πολυθεϊσμό. λάτρευε τα οικιακά του είδωλα, τηρούσε τις θρησκευτικές συνήθειες, τις τελετές και τις δεισιδαιμονίες, χωρίς να αποκομίζει από αυτές κάποια πνευματική ή ηθική ωφέλεια.»³

Σύμφωνα με τον συγγραφέα οι Προφήτες της Εκκλησίας μας είναι «ρυπαροί, αντικοινωνικοί και ψυχοπαθείς» και η Παλαιά Διαθήκη «ιερά βίβλος των Εβραίων». Όμως η Καινή Διαθήκη αποτελεί συνέχεια της Παλαιάς και δεν μπορεί να υπάρξει από μόνη της. Ο Χριστός είπε ότι δεν ήλθε να καταλύσει το νόμο, αλλά να τον συμπληρώσει. Επομένως η Παλαιά Διαθήκη για τον Χριστιανό δεν είναι η θρησκεία των Εβραίων, αλλά η αποκάλυψη του Αληθινού Θεού. Ο Δεκάλογος με την έλευση του Χριστού δεν καταργήθηκε, αλλά αποτελεί στοιχείο της χριστιανικής κατήχησης. Η Π.Δ ερμηνεύεται μέσω της Καινής και όπως λέει ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: «Προέλαβε την Καινήν η Παλαιά και ηρμήνευσε την Πάλαιαν η Καινή ... ουκ εσβέσθη τα παλαιά, ηρμηνεύθη γάρ εν τη Καινή».Ρ. G. 50, 796

Ως γνωστόν ο Μωυσής και ο Ααρών αφού ανέλαβαν το έργο της λυτρώσεως του Ισραήλ και την έξοδο του λαού τους από την Αίγυπτο, όχι ως αυτόκλητοι λυτρωτές, αλλά ως θεόκλητοι απεσταλμένοι του Κυρίου, κατέφτασαν στα ανάκτορα του Φαραώ για να του ανακοινώσουν τις εντολές του Θεού:

 «Ταύτα λέγει ο Κύριος ο Θεός του Ισραηλιτικού λαού. Άφησε το λαό μου ελεύθερο, να εορτάσει προς δόξαν μου εν τη ερήμω. Ο Φαραώ απάντησε. Ποιος είναι εκείνος ο Κύριος στην εντολή του οποίου θα υπακούσω, ώστε να αφήσω ελεύθερους του ισραηλίτες;...ο Μωυσής και ο Ααρών λέγουν εις αυτόν. Ο Θεός των Εβραίων μας κάλεσε. Θα βαδίσουμε λοιπόν πορεία τριών ημερών στην έρημο, για να θυσιάσουμε στον Κύριο τον Θεό μας....Ο βασιλεύς της Αιγύπτου απάντησε σ’ αυτούς : Γιατί Μωυσή και Ααρών ξεσηκώνετε τον λαό μου από την εργασία του; Πηγαίνετε έκαστος εις τα έργα του».. (Εξ. 5, 1-4)

Ο Φαραώ μετά από αυτή τη συνάντηση που είχε με τους απεσταλμένους του Θεού σκλήρυνε τη στάση του προς τον Ισραηλιτικό λαό. Διπλασίασε το ζυγό της εργασίας τους ώστε αυτοί να μην έχουν καθόλου χρόνο ανάπαυσης. Υποχρέωσε λοιπόν τους ιουδαίους εργάτες να εξευρίσκουν οι ίδιοι το άχυρο διά την κατασκευή των πλίνθων τους οποίους κατασκεύαζαν μέχρι τότε. Αλλά όμως ούτε στο ελάχιστο δεν θα έπρεπε να μειωθεί η παραγωγή των πλίνθων.

Όλα αυτά δεν έχουν καμμιά σημασία για τον -κατά δήλωσή του -Ορθόδοξο Χριστιανό κ.Μιχαλολιάκο και απλά θεωρεί δικαιολογημένη και επιβεβλημένη μάλλον τους διωγμούς των Εβραίων από τον Φαραώ.

«Επεβλήθη» ο χριστιανισμός και είναι «ξένο στοιχείο». Παράδοξες απόψεις για κάποιον ο οποίος δηλώνει Χριστιανός και μάλιστα Ορθόδοξος.

«Σκοτεινή και ακατανόητη» η Θ. Λειτουργία (;). Σύμμαχοι «ο Αυτοκράτωρ της Νέας Ρώμης και ο Χριστός» ενώ κυριαρχεί ο «σκοταδισμός  η διαφθορά και η ακολασία» Απίστευτες νεοπαγανιστικές βλασφήμιες από έναν κατ’ όνομα Χριστιανό Ορθόδοξο.

Ο Ιουλιανός «δεν κατεδίωξε τους χριστιανούς όπως ψευδώς τον κατηγορούν οι χριστιανοί…».

Τα αδιάσειστα ιστορικά στοιχεία αποδεικνύουν πως του «εστεμμένου φιλοσόφου» Ιουλιανού έπασχε σοβαρά ο ψυχικός του κόσμος. Όταν προσεύχονταν είχε παραισθήσεις, έβλεπε υποτίθεται τους ψευτοθεούς και συνομιλούσε μαζί τους! Κατά την τελετή μύησής του στη λατρεία του ηλιακού δίσκου σε ένα σπήλαιο από τον νεοπλατωνικό μάγο Μάξιμο, το 352, «έβλεπε» φωτοχυσίες, «άκουγε» κρότους κεραυνών, επικαλέστηκε μάλιστα και πνεύματα νεκρών με τα οποία συνομιλούσε! (Θρησκ. και Ηθική Εγκυκλ. Τόμ. 6, στ. 952). Την προηγούμενη νύχτα του θανάτου του είδε μέσα στη σκηνή του να παρελαύνει η . . . θεά Τύχη με το κέρας της Αμάλθειας! (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Τόμ. Ζ', σελ. 66, έκδ. Εκδοτικής Αθηνών). Επίσης αφού έδιωξε από την αυλή του όλους τους σοφούς αυτοκρατορικούς συμβούλους (νόμιζε ότι μπορεί να τους αντικαταστήσει το δικό του το μυαλό), συγκέντρωσε ένα μεγάλο πλήθος οιωνοσκόπων, μάντεων, μάγων, θαυματοποιών και αποκρυφιστών και άλλων τσαρλατάνων, κυρίως Ετρούσκων, οι οποίοι έγιναν πλέον οι μυστικοσύμβουλοί του. Άρεσε ιδιαίτερα σ' αυτόν να συχνάζει στους βωμούς των ψευτοθεών του να ανάβει ο ίδιος τη φωτιά, να σφάζει τα θύματα, και να τελεί οιωνοσκοπία, παρόλα τα ειρωνικά σχόλια του λαού. Είχε καταντήσει πραγματικός περίγελος. Μέγα πλήθος ζώων οδηγήθηκε στις θυσίες των ψευτοθεών επί της βασιλείας του, η εξόντωση των ζώων είχε γίνει παροιμιώδης! Τελούσε θεουργίες, μυστικές τελετές και ασκούσε ενθουσιωδώς την τέχνη της μαγείας (Θρησκ. και Ηθική Εγκυκλ. Τόμ. 6, στ. 954). Διακατέχονταν από ισχυρή ροπή προς τον αποκρυφισμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εξαρτά τα πάντα από την ειμαρμένη. Η ανθρώπινη προσπάθεια γι' αυτόν είχε δευτερεύουσα σημασία. Έτσι απέτυχε οικτρά σε όλες τις δραστηριότητες του.⁴

Και ο φιλόλογος κ.Χ.Βασιλειάδης συμπληρώνει: «Μεταξύ δε άλλων μέτρων κατά των Χριστιανών, απαγορεύθηκε σ' αυτούς να ασκούν ελευθέρια επαγγέλματα, στερήθηκαν κάθε παρρησίας, απομακρύνθηκαν «συλλόγων, αγορών, πανηγύρεων, δικαστηρίων αυτών, διότι οποίος ήθελε να κινήσει δίκην, έπρεπε να προσφέρει θυσίαν στους βωμούς των θεών». Επίσης, εσύροντο ως υπόδικοι και εθανατώνονταν όχι μόνον οι συνεργήσαντες σε καταστροφές «εθνικών» βωμών και ναών, αλλά και οι απλώς κατηγορηθέντες.»⁵

Ο Μοναχισμός, η ιερή αυτή και ιδιαίτερη κλίση χαρακτηρίζεται υποτιμητικώς ως «εβραιοκαλογερισμός» και θεωρείται ο τορπιλίζων την προσπάθεια αντίστασης στον Τούρκο κατακτητή και ως ένας «τύπος» παρακμής.

Οι πραγματικοί στόχοι …

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ          :

1.        ΟΡΟΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ  http://www.egolpion.com/katadiki_filetismou.el.aspx

2.       ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΜΟΣ-Η ΑΠΕΙΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ http://www.egolpion.com/sofoi_ellada.el.aspx

3.       Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠ' ΑΡΧΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥ 1934  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ  ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΑΘΗΝΑ 2000 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ - ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

4.       Η ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΑΒΑΤΗ Λάμπρου Κ. Σκόντζου http://www.egolpion.com/8478E070.el.aspx

5.         ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ Ή Ο ΑΠΟΣΤΑΤΗΣ; Χ.ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ http://www.egolpion.com/ioulianos_vasileiadi.el.aspx

Αναδημοσίευση απο το ιστολόγιο "Κλασσικοπερίπτωση"