Ο Πατριάρχης Μόσχας επισκέφθηκε το τζαμί «Ταζά-πιάρ» στο Μπακού
Στις 25 Απριλίου 2010 ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος επισκέφθηκε στο Μπακού την Πνευματική Διοίκηση των Μουσουλμάνων του Καυκάσου.
Ο Πατριάρχης επισκέφθηκε το τζαμί «Ταζά-πιάρ» όπου πραγματοποιήθηκε ανταλλαγή προσφωνήσεων.
Αφού εξέφρασε τη χαρά του από την επίσκεψη στο κύριο τζαμί της πόλεως Μπακού ο Πατριάρχης Κύριλλος μοιράστηκε τις σκέψεις του σχετικά με το ρόλο της προσευχής στη ζωή ενός πιστού.
«Η προσευχή μας συνδέει με τον Θεό. Διαπιστώνουμε διαφορές στην κατανόηση του Θεού, στην θρησκευτική μας ζωή, όμως έχουμε και κάτι κοινό, το οποίο είναι η προσευχή. Ο άνθρωπος την ώρα που προσεύχεται επικαλείται την βοήθεια του Θεού, και σκεπτόμενος για τα Θεία και τη ζωή του, γίνεται καλύτερος.
Και συνέχισε: «Καμιά φορά τίθεται η ερώτηση: πως μπορούν να ζουν μαζί οι άνθρωποι που ανήκουν σε διάφορες θρησκείες; Η απάντηση συμπεριλαμβάνεται στα ωραία λόγια του χριστιανού θεολόγου και ασκητή Αββά Δωροθέου: ο Θεός μοιάζει με τον ήλιο, ο οποίος εκπέμπει ακτίνες. Εάν ο άνθρωπος ακολουθεί αυτές τις ακτίνες, όσο πλησιάζει τον Θεό, τόσο πλησιάζει και τον πλησίον, ο οποίος και αυτός πλησιάζει τον Θεό.
Και εάν όλη η ανθρωπότητα θα πλησιάσει στον Θεό, οι άνθρωποι θα πλησιάσουν ο ένας στον άλλο».
«Αυτός είναι ο λόγος όταν μας λένε ότι η θρησκείες χωρίζουν απαντάμε ότι είναι ψέμα. Η θρησκεία μπορεί να χωρίσει έναν άνθρωπο από τον άλλο όταν αυτός ο άνθρωπος τελεί μακριά από τον Θεό, όταν δεν προσεύχεται, δεν μιλάει και δεν αισθάνεται τον Θεό. Τότε θα είναι μακριά από τον άλλο άνθρωπο, ακόμα και τον ομόθρησκο», πρόσθεσε ο Προκαθήμενος της Ρωσικής Εκκλησίας.
«Η σωστή διάρθρωση της ζωής γίνεται όταν στο κέντρο της ζωής τοποθετείται ο Θεός και όταν οι άνθρωποι πορεύονται προς τη συνάντηση με τον Θεό. Τότε στην κοινωνία θα επικρατήσουν ειρήνη, σεβασμός και αγάπη», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης Κύριλλος.
Ακόμα τόνισε ότι έφτασε με την ευγενική πρόσκληση του αδελφού του, Sheikh-al-islam Haji Allahshukur Pashazadeh (Σεΐχη ουλ-Ισλαμ), ώστε από κοινού με τους εκπροσώπους των διάφορων θρησκειών να σκεφτούν τι γίνεται σήμερα με τον κόσμο, με την ανθρώπινη κοινωνία και τι πρέπει να γίνει ώστε ο κόσμος να βελτιωθεί και να φύγουν οι συγκρούσεις.
Από:mospat.ru/http://aktines.blogspot.com/search?updated-max=2010-04-29T14%3A09%3A00%2B03%3A00&max-results=39
Μπορεί να μας πει ο Πατριάρχης Μόσχας αν οι διάφορες θρησκείες ενώνουν τον άνθρωπο με τον Θεό; Αν απαντήσει καταφατικά μετά μπορεί να μας μιλήσει για τη σχέση του με την Μασονία;
ΑπάντησηΔιαγραφή+Αντωνίου Γ Αλεβιζόπουλου
Δρ Θεολογίας, Δρ Φιλοσοφίας Αποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, Νέα Εποχή (σελίδες 278-279 & 326)
"Το Άγιο Πνεύμα δεν δρα ανεξάρτητα απο το πρόσωπο του Χριστού(Ιω.ΙΣΤ13-15).Έτσι η θεογνωσία κατά την αντίληψη της Εκκλησίας έχει προέλευση Τριαδική' προέρχεται εκ του Πατρός και συντελείται διά του Υιού εν Αγίω Πνεύματι. Το Άγιο Πνεύμα δεν μιλεί με τις Βέδες ή με τα βιβλία του Ταοϊσμού" (ή με το Κοράνιο).
Αυτό δεν σημαίνει πως ο Θεός δεσμεύεται και δεν μπορεί να αγγίξει την ψυχή του ανθρώπου ακόμη και αν βρίσκεται σε άλλες θρησκείες. Ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει ακόμη και τα άλογα ζώα για να συνετίσει τον αποστάτη άνθρωπο. (Αριθμ ΚΒ 28-30). Τα πάντα μπορεί ο Θεός να χρησιμοποιήσει, όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις η σωτηρία πραγματώνεται ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να οδηγηθεί κανείς στη "γνώση" και στην εμπειρία του Θεού' ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ. Ο ένσαρκος Λόγος μας προσφέρει τη δυνατότητα να ενταχθούμε στο άγιο Σώμα Του, υπό την "κεφαλή του Σώματος" και τούτο ενεργοποιείται "εν Αγίω Πνεύματι"...
"Η αναγνώριση της κυριότητας του Θεού από μέρος του ανθρώπου ("εγώ ειμι Κύριος ο Θεός σου!) και η απόρριψη κάθε είδους αυτονομίας, επιβεβαιώνει την ελευθερία του ανθρώπου και την εξάρτηση από κάθε άλλο "θεό" ή "κύριο", ακόμη και αν αυτός ο "κύριος" είναι ο εαυτός του. Αυτή η αναγνώριση του ενός Κυρίου και η αποδέσμευση του ανθρώπου από κάθε καταπίεση, χαρακτηρίζεται στην αγία Γραφή ως "το ρήμα της πίστεως", ο δρόμος σωτηρίας του ανθρώπου.(Ρωμ Ι 8-13). Για αυτό ο Χριστιανός δεν τοποθετεί κανένα άλλο δίπλα στον Χριστό. Ουκ έσονται σοι θεοί έτεροι πλην εμού...ου προσκυνήσεις αυτοίς, ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς' εγώ γαρ ειμί Κύριος ο Θεός σου, Θεός ζηλωτής (Έξοδος Κ 3-5)... Αυτός ο "εις Κύριος" εφανερώθη "εν σαρκί" στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού ( Α Κορ Η 6 Κολ Β 9 Α Τιμ Γ 16) είναι και ο μοναδικός "μεσίτης" Θεού και ανθρώπων (Α Τιμ Β 5)Δεν υπάρχει δρόμος για να ξεπεράσει ο άνθρωπος την κτιστή πραγματικότητα και να έλθει σε κοινωνία με τον Άκτιστο παρά μόνο διά του Ιησού Χριστού."