ΜΙΑ ΕΞΥΠΝΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

«Αρρώστησα σε ξένη χώρα»

Του Γιώργου Αράπογλου

Το ταξίδι στο Παρίσι το περιμέναμε καιρό. Ήταν προγραμματισμένο έξι μήνες πριν και ανυπομονούσαμε να έρθει η ώρα που θα μπαίναμε στο αεροπλάνο με προορισμό την Πόλη του Φωτός. Η ευκαιρία για χαλάρωση που αναζητούσαμε από καιρό μετατράπηκε αίφνης σε μια εμπειρία που δύσκολα θα ξεχάσουμε. 

Σε λιγότερες από δύο ώρες αφού πατήσαμε το πόδι μας στο ξενοδοχείο βρισκόμουν ημιλιπόθυμος στο νοσοκομείο. Ακόμα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω πόσο γρήγορα έγιναν όλα. Δευτερόλεπτα από τη στιγμή που μπήκαμε στο δωμάτιο, βρέθηκα στο πάτωμα σφαδάζοντας από πόνους αριστερά χαμηλά στην κοιλιά. Ήταν σαν κάποιος να μου είχε μπήξει ένα μαχαίρι και το έστριβε μέσα μου. Δεν είχα δύναμη να κινηθώ, έτρεμα από τον πόνο, ήμουν μούσκεμα από τον ιδρώτα και όπως μου περιέγραψε η σύντροφός μου αργότερα ήμουν κάτασπρος. Από τον πόνο άρχισαν να χτυπούν τα δόντια μου, ενώ τα

μάτια μου έτσουζαν. Αρχικά, δεδομένου ότι δεν είχα κανένα προειδοποιητικό σύμπτωμα, ήλπιζα ότι θα ήταν κάτι παροδικό που ίσως οφειλόταν στην απότομη αλλαγή του καιρού, κάτι που έφαγα και με πείραξε, ίσως ότι δεν είχα καταφέρει από την προηγούμενη ημέρα να ενεργηθώ, ακόμα και από τις αναταράξεις που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της πτήσης. Ο πόνος όμως γινόταν όλο και πιο έντονος και η επαφή μου με το περιβάλλον χανόταν. Η φίλη μου είχε πανικοβληθεί από το θέαμα και έντρομη ζήτησε βοήθεια.

Ο υπάλληλος του ξενοδοχείου κάλεσε αμέσως γιατρό, ο οποίος ήρθε μισή ώρα αργότερα. Εκείνος, αφού με εξέτασε και μου έκανε μια παυσίπονη ένεση, η οποία για κακή μου τύχη ελάχιστη ανακούφιση μου πρόσφερε, άρχισε να ζητά πληροφορίες για την ασφαλιστική μας κατάσταση στην Ελλάδα. Στη συνέχεια, αφού κάλεσε ασθενοφόρο για να με μεταφέρουν στο νοσοκομείο υπέγραψε μια ειδική απόδειξη για την αμοιβή των 80 ευρώ που ζήτησε, την οποία μας συμβούλευσε να δείξουμε στο ασφαλιστικό μας ταμείο μετά την επιστροφή μας στην Ελλάδα. Η επικοινωνία μου με το περιβάλλον ήταν δύσκολη αφού εξακολουθούσα να πονώ φρικτά, αλλά η ακοή μου έπιασε στα σπαστά αγγλικά του γιατρού τη λέξη “operation”. 

Οι Γάλλοι τραυματιοφορείς απαίτησαν 130 ευρώ για τη μεταφορά μου, αλλιώς θα έπρεπε να πάω μόνος μου στο νοσοκομείο

Τα δύσκολα άρχισαν όταν έφτασαν οι τραυματιοφορείς, οι οποίοι εκτός του ότι δεν μιλούσαν λέξη αγγλικά- από τους δυο μας μόνο εγώ μιλούσα λίγο γαλλικά, αλλά εκείνη την ώρα είχα ξεχάσει και τα ελληνικά μου- αρνούνταν να με παραλάβουν. Έπειτα από ώρα ακούστηκε η λέξη “euros” και δευτερόλεπτα μετά με κουβαλούσαν στα χέρια μέχρι που με έβαλαν στο ασθενοφόρο. Όπως μου εξήγησε αργότερα η φίλη μου, απαίτησαν 130 ευρώ για τη μεταφορά μου, αλλιώς όπως της είχαν πει θα έπρεπε να πάω μόνος μου στο νοσοκομείο.

Όπως στην Ελλάδα...
Πέρασα αρκετές ώρες παρατημένος στο φορείο σε έναν χώρο γεμάτο με δείγματα αίματος και ούρων, σύριγγες και ιατρικά εργαλεία μέχρι να τακτοποιηθούν τα διαδικαστικά και να καταγραφούν τα στοιχεία μου και αμέσως μετά βρέθηκα στον διάδρομο, όπου παρέμεινα για περίπου μία ώρα ακόμα. Εικόνα που δεν διαφέρει καθόλου από όσα λέγονται για τα ελληνικά νοσοκομεία. Λίγο πριν ξημερώσει είχε αρχίσει να επιδρά η ένεση μορφίνης που μου έκαναν για να ηρεμήσω και ο πόνος είχε αρχίσει πια να υποχωρεί. Εμφανίστηκε τότε ένας Ινδός γιατρός - ο μόνος άνθρωπος στο νοσοκομείο που μιλούσε αγγλικά- ο οποίος μου εξήγησε πως είχα πέτρα στο νεφρό, κάτι που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν γνώριζα, αλλά δεν θα χρειαζόταν να γίνει άμεσα κάποια επέμβαση και μπορούσα να φύγω. Παρ΄ όλα αυτά, μου σύστησε εφόσον θα επέλεγα να μείνω στη Γαλλία να κάνω ενέργειες μέσω του ελληνικού ασφαλιστικού μου ταμείου για να ενεργοποιηθεί η πανευρωπαϊκή κάρτα ασφάλειας ώστε σε περίπτωση που χρειαστεί να καλυφθούν τα έξοδα πιθανής νοσηλείας μου.

Μπορεί να πήρα την πρώτη πτήση για την Αθήνα, η εμπειρία όμως αυτή, εκτός από αξέχαστη, ήταν και διδακτική.

Με την επιστροφή μου, φρόντισα μέσω του ασφαλιστικού μου ταμείου να ενημερωθώ για την κάλυψη της Ευρωπαϊκής Κάρτας Ασφάλισης Ασθένειας στις χώρες της Ε.Ε., αλλά και να συμβουλευτώ τους ειδικούς για να διεκδικήσω την επιστροφή των χρημάτων μου.

Σε κάθε περίπτωση, η περιπέτεια στο Παρίσι ήταν ένα καλό μάθημα ώστε την επόμενη φορά, μαζί με τους χάρτες, τα εισιτήρια και τα ψώνια από τα αφορολόγητα, να είμαι προετοιμασμένος και για την περίπτωση που η ατυχία θα μου ξαναχτυπήσει την πόρτα.

Πέρασα αρκετές ώρες παρατημένος στο φορείο σε έναν χώρο γεμάτο με δείγματα αίματος και ιατρικά εργαλεία, ενώ παρέμεινα και στον διάδρομο για μία ώρα 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010 στη διεύθυνση http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4562059&ct=1

 =====================

ΣΧΟΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟ "Ο.Π"

Ευχαριστούμε  τον φίλο και αναγνώστη  Θανάση  Μπαρακίτη  ο οποίος μας ενημέρωσε  για  αυτό το άρθρο.

Ανάμεσα στα άλλα που θα διαπιστώσετε διαβάζοντάς το ,είναι ότι  αν  είστε τουρίστας  σε κάποια  "αναπτυγμένη" και  "πολιτισμένη" χώρα του  "σκληρού πυρήνα"  της  Ευρωζώνης και  έχετε την ατυχία να ασθενήσετε,  τότε χωρίς την ευρωπαϊκή κάρτα  υγείας  μάλλον  θα ξεψυχήσετε σε  κάποια ρεσεψιόν ξενοδοχείου  ή σε κανένα θλιβερό ράντζο  στο διάδρομο κάποιου  νοσοκομείου, που οι ντόπιοι  πολιτικοί μας το θεωρούν παράδειγμα προς μίμηση.Αυτό όμως που θέλει να καταδείξει το  κατα τα άλλα γλαφυρής περιγραφής άρθρο, είναι  η "αναγκαιότητα" της  κατοχής  μιας τέτοιας  κάρτας.

Αν  όπως διατυμπανίζουν  οι  "Ευρωπαϊστές" και  θαυμαστές της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" ,  το σύστημα υγείας σε αυτά τα  ισχυρά , οικονομικώς υγιή και  "εντίμως"  αναπτυσσόμενα  κράτη δουλεύει τόσο καλά,  γιατί  δεν προσφέρουν   στον  Ευρωπαίο συμπολίτη τους  την  απαιτούμενη περίθαλψη  όπως προβλέπεται στις  συνθήκες  τις οποίες έχουν συνυπογράψει και στις οποίες δεν κρίνεται απαραίτητη η χρήση ευρωπαϊκής κάρτας  υγείας;

Μου έλεγε φίλος ξενοδόχος αποο τη  Ζάκυνθο ότι το προηγούμενο καλοκαίρι επρόκειτο να  μείνει στο ξενοδοχείο  ένας Άγγλος ο οποίος  όταν έκλεισε δωμάτιο τους ενημέρωσε ότι ήταν νεφροπαθής και  έπρεπε ανα τρείς ημέρες να υποβάλετται σε αιμοκάθαρση.Όταν ήλθε  στη Ζάκυνθο  το Υπουργείο Υγείας μέσω της Νομαρχίας  είχε στείλει στο ξενοδοχείο μια φορητή συσκευή τεχνητού νεφρού με τις κατάλληλες οδηγίες ενώ είχε ενημερωθεί σχετικά και το νοσοκομείο της Ζακύνθου.Φυσικά ούτε ο  φίλος μου ξενοδόχος ούτε και κανείς άλλος τον ρώτησαν αν είχε  ευρωπαϊκή κάρτα υγείας αφού θεώρησαν υπεραρκετά τα στοιχεία  που τους είχε στείλει ταχυδρομικά.

Γιατί λοιπόν πρέπει να μπεί στο δίλημμα "κάρτα ή θάνατος " ο Ευρωπαίος πολίτης  ;

Μην απορήσετε  όταν σε λίγο  θα αρχίσουν να πληθαίνουν τα  άρθρα που θα διαφημίζουν τα ...οφέλη απο την κατοχή και τη χρήση μιας κάρτας υγείας ή  ακόμα καλύτερα  μιας υπερκάρτας σαν και αυτής που σύντομα θα παραλάβουν οι αστυνομικοί και αργότερα όλοι μας .
Δεν θα χρειάζεστε  πια ούτε μετρητά  (η αρχή έγινε έτσι κι αλλιώς  με την απαγόρευση χρήσης μετρητών σε συναλλαγές άνω των 1500 ευρώ),ούτε διαβατήρια ,ούτε κάρτες υγείας ,ούτε πιστωτικές  κάρτες και άλλα έγγραφα.
Θα ταξιδεύετε ,θα εργάζεστε ,θα πληρώνετε και θα πληρώνεστε,θα αγοράζετε καιθα πουλάτε ,θα συνταξιοδοτείστε και θα νοσηλεύεστε  ΜΟΝΟ αν έχετε  τη μικρή "θαυματουργή" κάρτα  που θα ονομάζεται  "νεα ταυτότητα".

 Εσείς μια υπογραφή  θα βάλετε και όλα τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει ο "Μεγάλος Αδελφός".

Τι σημασία έχει που θα γνωρίζει τα πάντα για εσάς και που θα μπορεί ανα πάσα στιγμή  να ακυρώσει την  κάρτα σας  με ένα πάτημα κουμιού;

Τι σας πειράζει που  αυτή δεν θα σας αναγνωρίζει ως Γιώργο, Παύλο ,Δήμητρα ,Ελένη αλλά ως έναν πολυψήφιο μοναδικό αριθμό (ΑΜΚΑ);

Αν πάλι σας ενοχλεί που θα κουβαλάτε συνεχώς πάνω σας  και θα χρησιμοποιείτε   μια κάρτα  της οποίας η λειτουργία  στηρίζεται στον αριθμό του Αντιχρίστου  (666),μάλλον θα πρεπει να ξανασκεφτείτε ότι η πίστη σας είναι καλή μόνο σαν ένα ευχάριστο και ψυχοθεραπευτικό χόμπυ και όχι ως το βασικό στοιχείο της ύπαρξής σας.Αν θέλετε  να σας εξυπηρετούν στα νοσοκομεία ,στα αεροδρόμια  και να έχετε   γενικά ένα  "ανώδυνο" ,ας πούμε, 80χρονο πέρασμα  απο αυτή τη ζωή, τότε συμφιλιωθείτε με αυτόν που  εξουσίαζε απόλυτα  τη ζωή σας , αρνούμενοι Εκείνον που με την Σταυρική του θυσία και την Αγία Του Ανάσταση σας λύτρωσε απο  την τυραννία του.

Αν λοιπόν  θεωρείτε φτηνό το Θεόσδοτο δώρο του αυτεξούσιου και της ελευθερίας  και  άχρηστο το λύτρο  που πλήρωσε για μας με το Άγιο Αίμα  Του ο Αναστάς Χριστός, τότε σίγουρα θα

έχετε κάθε δίκιο να τα ανταλλάξετε όλα αυτά με την νέα ταυτότητα  την οποία γρήγορα  θα μας την προσφέρουν με το πιστόλι στον κρόταφο (όπως έκαναν και για τον ΑΜΚΑ).