Η "αποτείχιση" και το "αντάρτικο" δεν είναι δείγμα Ορθόδοξου φρονήματος

Με αφορμή κάποιες  δυσάρεστες εδήσεις που  κυκλοφόρησαν στον χώρο των πιστών ,θεωρούμε ως υποχρέωση του "Ορθόδοξου Παρατηρητηρίου"  να  κάνει σαφή την θέση του γύρω απο  τέτοιου είδους  ζητήματα.

Όπως έχουμε  γράψει επανειλημένως , δεν  είμαστε εξ αυτών που πιστεύουν ότι  υπάρχει πιθανότητα  σωτηρίας εκτός της  Αγίας μας Εκκλησίας της οποίας θα το πούμε για άλλη μιά φορά Κεφαλή  είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και ποιμένες Του  όσοι δέχθηκαν   την Χάρη του Αγίου Πνεύματος  κατά την τέλεση  του Θεοσύστατου μυστηρίου  της Ιερωσύνης.Δυστυχώς ενώ  πολλοί  δείχνουμε ότι γνωρίζουμε τον Αγιο -Πατερικό λόγο , εν τούτοις αγνοούμε  τις αναφορές  της Αγίας Γραφής  στους τρείς βαθμούς της Ιερωσύνης και στην Αποστολική διαδοχή  που  αυτοί εκφράζουν, όχι συμβολικά αλλά στην πραγματικότητα  δια της Χάριτος  του Αγίου Πνεύματος.

Άλλο λοιπόν να  διατυπώνουμε  με υική διάθεση και Χριστιανική διάκριση τις όποιες ενστάσεις  και  διαφωνίες  μπορεί να έχουμε με τους ποιμένες μας  και άλλο να εγείρουμε  "αντιστάσεις" και  "αναθέματα"  ακόμα και αν  αυτά  βασίζονται σε  ορθά επιχειρήματα.

Αν μάλιστα  αυτές οι   "αντιστάσεις" και οι  ενστάσεις  προέρχονται απο λαϊκούς  και οδηγούν σε αντάρτικα και  "αποτειχίσεις",  τότε  το κακό  που προξενείται  είναι μεγαλύτερο  απο αυτό  το οποίο καταγγέλεται υπ΄αυτών.Αμέσως όλα τα Θεολογικά επιχειρήματα  που ενδεχομένως  χρησιμοποιήθηκαν  ακυρώνονται  και  λειτουργούν  ως "φυγόκεντρος" δύναμη  και όχι  ως   Χριστοκεντρικός λόγος.

Δεν έχουμε λοιπόν  το δικαίωμα να συμπεριφερόμαστε ως  "ακτιβιστές"  ή ως  "πεφωτισμένοι"  απειλώντας   καθ΄οιονδήποτε τρόπο  την ενότητα  της Εκκλησίας και ασφαλώς  δεν  μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι  είμαστε εντός της  και ταυτοχρόνως να χτίζουμε  "τείχη" γύρω μας  προβάλλοντας ως πράξη "ηρωισμού" και  "μαρτυρίας  Ορθόδοξου φρονήματος" την ανταρσία και την αλαζονική  συμπεριφορά.

Δεν  δικαιολογούμε  ούτε  αντι - Ορθόδοξες συμπεριφορές , ούτε  αιρετίζουσες  θέσεις  , ούτε  ασφαλώς αντι - κανονικές και αντι - Πατερικές  θεωρίες και πρακτικές , από όπου και αν αυτές  προέρχονται.Ωστόσο  οι  διαφωνίες μας ή οι αντιρρήσεις μας , ακόμα και αν  στηλιτεύουν  τέτοιου είδους  καταστάσεις , έχουν  ως στοιχείο  τον πόνο και όχι την οργή.

Εμπιστευόμαστε  τον Κύριό μας και  είμαστε  βέβαιοι  ότι Εκείνος και μόνο Εκείνος  μπορεί   να  λύσει οποιοδήποτε  πρόβλημα  εντός και εκτός της Εκκλησίας.Εξ άλλου η Θεία επέμβαση  έχει  φανεί  στην ιστορία της Εκκλησίας μας πολλές φορές  σώζοντας απο την πλάνη και τις αιρέσεις  το ποίμνιό της.Οι  Άγιες Οικουμενικές Σύνοδοι  δεν ήταν  προϊόν  μιας   κοσμικής  θέλησης  ,ούτε  το αποτέλεσμα   αποτειχιστικών απειλών και δηλώσεων,αλλά η  φυσική  κατάληξη του σωτήριου σχεδίου του Θεού.

Να μάθουμε λοιπόν  να εκφράζουμε  τις όποιες διαφωνίες και  αντιρρήσεις μας προσευχόμενοι  με απλότητα και ταπείνωση    στον Κύριο ημών Ιησού  Χριστό ζητώντας Του  να μας φωτίζει  και να μας χαρίζει   Ορθόδοξη  διάκριση και  φρόνημα ώστε να μην αποκοπούμε απο το Άγιο Θελημά Του,νομίζοντας ότι πράττουμε το σωστό.

Δόξα τω Θεώ, έχουμε  εκατοντάδες παραδείγματα   Αγίων της Εκκλησίας μας που  μας διδάσκουν τον τροπο με τον οποίο  μπορεί ένας  πιστός να  εγείρει τις Ορθόδοξες αντιρρήσεις του  εντός της Εκκλησίας.

Κανείς  λοιπόν απο τους Αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας , ακόμα και όταν  όλα γύρω του  ήταν  "μαύρα", δεν σταμάτησε να Ορθοτομεί τον Λόγο της Αληθείας , ούτε όμως  συμπεριφέρθηκε  με οργή και επιπολαιότητα εναντίον  οποιουδήποτε.

Μήπως ο Άγιος Νεκτάριος  που τόσο  αδικήθηκε και τόσο εδιώχθη, κήρυξε κανενός είδους αποτείχιση;

Μήπως ο Γέροντας Παϊσιος ό οποίος στηλίτευσε με απόλυτο και ευθύ τρόπο  αντι- Ορθόδοξες συμπεριφορές , μας  δίδαξε με το Άγιο παράδειγμά του  την αδιακρισία και τον εγωισμό;

Προσοχή λοιπόν  διότι  όπως  έλεγε  αυτός  ο Όσιος των ημερών  μας :

"Εκείνοι που εργάζονται με τον Χριστό αλλά με υπερηφάνεια μουρνταρεύουν (βρωμίζουν) τις αρετές τους, όπως μουρνταρεύονται τα τηγανητά αυγά, όταν πέσει λίγη κουτσουλιά, που είναι για πέταμα μαζί με το τηγάνι."