Μια απόφαση του Συμβουλίου Της Επικρατείας (Σ.Τ.Ε) που υπονομεύει τις μελλοντικές νομικές κινήσεις των Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης

Το  Συμβούλιο Της Επικρατείας  εξέτασε την προσφυγή   κάποιου  συμπολίτη μας,  ο οποίος  για λόγους  Ορθόδοξης συνείδησης  κατήγγειλε την αριθμοποίηση  του ανθρωπίνου προσώπου  ως πράξη ασυμβίβαστη  με την  Ορθοδοξία  και  για αυτό  ζητούσε μέσω αυτής,  να  φορολογείται με βάση την  προσωπική του  ταυτοποίηση  και όχι μέσω του  ΑΦΜ (Αριθμού  Φορολογικού Μητρώου) και της διαχείρισης  των  φορολογικών του δεδομένων απο  το  γνωστό ηλεκτρονικό σύστημα  TAXIS.

Δεν γνωριζουμε   το ακριβές περιεχόμενο  της προσφυγής  του συμπολίτη μας (τον όποιο δεν γνωρίζουμε)  ως εκ τούτου  δεν είμαστε  σε θέση  να την  σχολιάσουμε.

Ωστόσο  έχουμε κάθε δικαίωμα  να σχολιάσουμε  την σχετική  απόφαση  του  Σ.Τ.Ε  όπως την διαβάσαμε στον τύπο  και η οποία μεταξύ των  άλλων  τονίζει ότι:

"....Ο οπαδός ορισμένου θρησκεύματος δεν έχει τη δυνατότητα «επικαλούμενος της θρησκευτικές του πεποιθήσεις να αρνηθεί την εκπλήρωση των φορολογικών του υποχρεώσεων προς το κράτος» ούτε και να αρνηθεί «την συμμόρφωσή του προς τους νόμους γενικής εφαρμογής, ειδικά δε με εκείνους που δεν αφορούν θέματα σχετικά με την άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων»..."

Είναι  λοιπόν προφανές ότι  όποιος  στο μέλλον   δηλώσει  "Αντιρρησίας Ορθόδοξης συνείδησης"  και εξ  αυτού αρνηθεί να  υπακούσει σε νόμο, που  κατά την  Ορθόδοξη επιχειρηματολογία του  θίγει την  "θρησκευτική  του συνείδηση", θα  βρεθεί αντιμέτωπος ...
με κάποιον  δικαστή που  θα του  επιδεικνύει  την  παραπάνω απόφαση  λίγο πρίν τον καταδικάσει.

Αυτή λοιπόν η  απόφαση του  ΣΤΕ , δεν περιορίζεται  μόνο στο  θέμα του ΑΦΜ  ,όπως  προεβλήθη απο τα δημοσιογραφικά portals , αλλά  παράγει  ένα σοβαρώτατο  "δικαστικό προηγούμενο" , περιορίζοντας δραστικά  το πεδίο  των  μελλοντικών  προσφυγών   απο όποιον  Ορθόδοξο κρίνει  πως θίγεται η θρησκευτική του  συνείδηση  απο κάποιον νόμο του κράτους.

Με απλά λόγια, αύριο  που  η κυβέρνηση  θα επιβάλλει  την Κάρτα του Πολίτη , δεν θα αναγνωρίζεται   ως  νομικά βάσιμη  η  όποια  προσφυγή μας σε δικαστήρια  αφού  στον   σχετικό νόμο  δεν  θα  υπάρχει κάποιο άρθρο  που θα αναφέρεται π.χ στην άσκηση   των θρησκευτικών  μας  δικαιωμάτων.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό  και  ίσως  θα πρέπει να  εγείρουμε  τις ενστάσεις μας ως προς την διατύπωση  συγκεκριμένων σημείων  της προαναφερθείσης  απόφασης,  μιας και  δεν αφορούν μόνο στην αποκοπή   των  αντιρρήσεων θρησκευτικής  συνείδησης απο  το  ισχύον φορολογικό σύστημα , αλλά και απο  "...νόμους γενικής εφαρμογής, ειδικά δε με εκείνους που δεν αφορούν θέματα σχετικά με την άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων  ...".

Είναι πάντως λυπηρή αυτή η "ειδική δικαστική μεταχείριση" των  Ορθοδόξων αντιρρησιών  σε σχέση με άλλους  "αντιρρησίες"  των οποίων  οι  αιτιάσεις   όσο και να  φαίνονταν παράλογες  έτυχαν  τελικά της  "κατανόησης" των δικαστηρίων.

Εμείς  ως  ΠΡ.Α.Ο.Σ δεν πρόκειται   να  "καταθέσουμε τα όπλα" και  θα πολεμήσουμε (όσο  ακόμα μας το επιτρέπουν)  εναντίον όλων αυτών  των νόμων και των διατάξεων  που  προσβάλλουν   παντοιοτρόπως  την  θρησκευτική μας συνείδηση  και  την ελευθερία .

Παραθετουμε πιο κάτω την είδηση  όπως την διαβάσαμε  στο  "Πρώτο Θέμα"

και το "Ρομφαία"

Απόφαση ΣτΕ

«Δεν προσβάλλει την θρησκευτική ελευθερία ο ΑΦΜ»

Ο οπαδός ορισμένου θρησκεύματος δεν έχει τη δυνατότητα «επικαλούμενος της ...
θρησκευτικές του πεποιθήσεις να αρνηθεί την εκπλήρωση των φορολογικών του υποχρεώσεων προς το κράτος» ούτε και να αρνηθεί «την συμμόρφωσή του προς τους νόμους γενικής εφαρμογής, ειδικά δε με εκείνους που δεν αφορούν θέματα σχετικά με την άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων».

Αυτό αναφέρει σε απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας, με την οποία απορρίπτει προσφυγή που είχε καταθέσει αντιρρησίας συνείδησης ζητώντας να εξαιρεθεί από το σύστημα ΤΑΧΙS και να μην φορολογείται μέσω του Αριθμού Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ).

Στην προσφυγή υποστήριζε ότι με την καθιέρωση του ΑΦΜ, οι πολίτες αντιμετωπίζονται σαν αριθμοί και όχι ως πρόσωπα και αυτό εκτός των άλλων είναι αντίθετο και με τις διδασκαλίες της Χριστιανικής Ορθόδοξης πίστης.

Το ΣτΕ απέρριψε την προσφυγή κρίνοντας ότι η καθιέρωση του ΑΦΜ δεν προσβάλλει την θρησκευτική ελευθερία των πολιτών και είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Επίσης, στην απόφασή του το ΣτΕ αναφέρει ότι η υποχρεωτική απόδοση σε όλους του πολίτες ΑΦΜ, δεν καθιστά αυτούς αριθμούς, καθώς όλες οι υπόλοιπες συναλλαγές γίνονται με το ονοματεπώνυμό τους.

ΣτΕ: Ο ΑΦΜ δεν προσβάλλει τη θρησκευτική ελευθερία των πολιτών

Παρασκευή, 08 Ιούλιος 2011

Συντάχθηκε απο τον/την ΑΠΕ - ΜΠΕ 16:32

Ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) δεν προσβάλλει τη θρησκευτική ελευθερία των πολιτών και συνάδει με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας και απέρριψε αίτηση αντιρρησία συνείδησης, ο οποίος είχε ζητήσει την εξαίρεσή του από το σύστημα ΤΑΧΙS και τη φορολόγησή του μέσω του ΑΦΜ.

Ο αντιρρησίας συνείδησης υποστηρίζει, ότι ο ΑΦΜ είναι αντίθετος στο άρθρο 13 του Συντάγματος και το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), που κατοχυρώνουν το ατομικό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας.
Και αυτό, γιατί η καθιέρωση του ΑΦΜ συνεπάγεται "την αντιμετώπιση των ανθρώπων ως αριθμών και όχι ως προσώπων, κάτι που δεν συνάδει με τις διδασκαλίες της χριστιανικής ορθόδοξης πίστης, με αποτέλεσμα η υποχρεωτική απόδοση και αναγραφή του ΑΦΜ να τον αναγκάζει σε επιορκία και σε κατάσταση αμαρτίας ενώπιον του Θεού, καθόσον αποδοχή του ΑΦΜ θα συνιστά την από μέρους του αποδοχή της κατάργησης του βαπτίσματος που έχει λάβει".

Το Β' Τμήμα του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (πρόεδρος ο σύμβουλος Επικρατείας Δ. Κωστόπουλος και εισηγητής η πάρεδρος Σοφία Βιτάλη), με την υπ' αριθμ. 582/2011 απόφασή του, απέρριψε ως αβάσιμη την αίτηση του αντιρρησία συνείδησης.

Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι η διάταξη του Ν. 2515/1997 που καθιέρωσε τον ΑΦΜ δεν αντίκειται στο Σύνταγμα (άρθρο 13) και την ΕΣΔΑ (άρθρο 9), γιατί "αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση ενός δημοσίου σκοπού (την αποδοτική λειτουργία του νέου συστήματος μηχανοργάνωσης και την συνακόλουθη αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής), και εισάγει υποχρέωση γενικού απρόσωπου χαρακτήρα, μη συναρτωμένη προς θρησκευτικές πεποιθήσεις, που δεν επιδέχεται ουδεμία εξαίρεση, αφού μάλιστα με την υποχρέωση αυτή δεν επιχειρείται διείσδυση της κρατικής εξουσίας στο ενδιάθετο φρόνημα των πολιτών".

Ακόμη, υπογραμμίζεται στη δικαστική απόφαση, ότι η υποχρεωτική απόδοση ΑΦΜ σε όλους τους πολίτες, δεν καθιστά αυτούς αριθμούς, γιατί όλες οι συναλλαγές γίνονται με το όνομα και το επώνυμο του κάθε συναλλασσόμενου και ο ΑΦΜ χρησιμοποιείται ως επιπρόσθετο στοιχείο.

Εξάλλου, υπογραμμίζουν οι δικαστές, "ο οπαδός ορισμένου θρησκεύματος δεν έχει τη δυνατότητα, επικαλούμενος της θρησκευτικές του πεποιθήσεις, να αρνηθεί την εκπλήρωση των προς το κράτος υποχρεώσεών του" (π.χ. φορολογικών) ή "την συμμόρφωσή του προς τους νόμους γενικής εφαρμογής, ειδικά δε με εκείνους που δεν αφορούν θέματα σχετικά με την άσκηση των θρησκευτικών δικαιωμάτων".