Η απάντηση του π. Βασιλείου Βολουδάκη στους Αγιορείτες Πατέρες

(Την δημοσιεύουμε όπως μας την έστειλε ο κ. Ζήσης Χαρίσης τον οποίο, δοθείσης της ευκαιρίας, ευχαριστούμε για την συνεχή  ενημέρωση που μας παρέχει ως ...άτυπος   "εκπρόσωπος τύπου".Να υπενθυμίσουμε απλώς ότι στο παρελθόν  "λογοκρίθηκε"  απο τον "Ο.Τ" απάντηση  του  π. Ι. Φωτόπουλου στον π. Βασίλειο.)

========================

Χριστός Ανέστη !
Σας στέλνω την απάντηση του π. Βασιλείου Βολουδάκη προς τους 24 Αγιορείτες πατέρες , που δημοσιεύεται στον Ο.Τ.
Νομίζω ότι το ορθόδοξο ήθος και η αντικειμενική ενημέρωση απαιτούν την ανάρτηση της , από το ίστολόγιό σας .
Ο Θεός να μας φωτίζει προς εργασία της Αληθείας Του !

Ὁ «Ο.Τ.» παραθέτει αὐτούσιον τό κείμενον–ἀπάντησιν τοῦ π. Βασ. Βολουδάκη πρός τούς 24 Ἁγιορείτας πατέρας ὑπό τόν τίτλον :

 Απαραίτητη διευκρίνηση απο το "Ο.Π"

Η πρώτη ανάρτηση  έγινε απο το   αρχικό  e-mail  του κ. Χαρίση  στο  οποίο   είχε επισυναφθεί και  η  δημοσιευθείσα απάντηση του π. Βασιλείου.Δυστυχώς   εμπιστευθήκαμε την  google και δεν  ελέγξαμε  το κείμενο που μας εστάλη και στο οποίο δεν περιείχετο ολόκληρο το δημοσίευμα του  "Ο.Τ".

Το  δημοσιεύουμε λοιπόν  ξανά αυτή την  φορά  ολόκληρο  ελπίζοντας πως  ο καλός  λογισμός θα πρυτανεύσει τελικά  στο νου κάθε   επικριτή μας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΛΙΒΕΛΛΟ “Εἶπον ὑμῖν ἤδη καὶ οὐκ ἠκούσατε· τί πάλιν θέλετε ἀκούειν;”

Ὁ «Ο.Τ.» παραθέτει αὐτούσιον τό κείμενον–ἀπάντησιν τοῦ π. Βασ. Βολουδάκη πρός τούς 24 Ἁγιορείτας πατέρας ὑπό τόν τίτλον :

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΛΙΒΕΛΛΟ “Εἶπον ὑμῖν ἤδη καὶ οὐκ ἠκούσατε· τί πάλιν θέλετε ἀκούειν;”

Ὁ π. Ἰωάννης Φωτόπουλος ἀπέστειλε στὸν “Ο.Τ.” τὴν ἀνωτέρω Ἐπιστολὴ 23 Ἁγιορειτῶν (καὶ ὄχι

ἀπ  εὐθείας οἱ Ἁγιορεῖται) μὲ τὴν ἐπισήμανση ὅτι “ἐπιθυμοῦν διακαῶς τὴν δημοσίευσίν της, ὅπως

καὶ ὁ ἴδιος”!

Εἶναι ἡ δεύτερη φορὰ –ἡ πρώτη τὸ 1997– ποὺ προωθεῖ ἐπιστολὴ Ἁγιορειτῶν στὴν ἐφημερίδα, κατόπιν ἐκστρατείας συλλογῆς ὑπογραφῶν ἐναντίον τῶν γραφομένων μου, ἐκδηλώνοντας ἀπρόκλητη καὶ

συστηματικὴ ἐμπάθεια στὸ πρόσωπό μου, χωρίς, συνάμα, νὰ λαμβάνη ὑπ  ὄψη του καμμία ἀπὸ

τὶς ἀπαντήσεις μου.

Εὐλαβούμενος τὴν ἰδιότητα τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων παραβαίνω τὴν ὑπόσχεσή μου νὰ μὴ συνεχίσω

τὴν συζήτηση κωφῶν καὶ ἐπανέρχομαι ἐπὶ τοῦ θέματος “Ἀντίχριστος, χάραγμα , Κάρτες” κ.τ.ο.

Ὡστόσο, δὲν μπορῶ νὰ κρύψω τὴ δυσφορία μου γιὰ τὴν ἐνασχόλησή μου αὐτή, ἀλλὰ καὶ τὴ...
θλίψη

μου γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἄνθρωποι ἀφιερωμένοι στὸ Θεὸ καὶ μάλιστα μαθηταὶ τοῦ Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου, ποὺ ἐτόνιζε πάντοτε τὸ νὰ ἔχουμε “καλὸν λογισμὸν” γιὰ τοὺς συνανθρώπους μας, συνέγραψαν αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὴν ἐπιστολή.Ἡ ἐπιστολὴ τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, 15 ἔντυπες σελίδες(!) ἀναμηρυκάζει τὰ ὅσα ἔγραφε τὸ 1997 ἡ ἐπιστολὴ ἄλλων πέντε Ἁγιορειτῶν, στὴν ὁποία ἔχω δώσει ἀπάντηση ἀπὸ τότε.

Πρῶτος ὑπογράφων τὴν τωρινὴ ἐπιστολὴ εἶναι ὁ Ἱερομόναχος Ἀρσένιος, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου

“Γενέθλιον τῆς Θεοτόκου, Παναγούδα” ὁ ὁποῖος ὑπέγραψε καὶ τὴν–σχεδὸν ταυτόσημη– ἐπιστολὴ τοῦ

1997, ποὺ δημοσιεύθηκε στὶς 17–10–1997 στὸν “Ο.Τ.” μαζὶ μὲ τὴν δική μου ἀπάντηση.

Θὰ ἀρκοῦσε, λοιπόν, ἀντὶ ἄλλης ἀπαντήσεώς μου, ἡ ἐπαναδημοσίευση τῆς ἀπαντήσεως τοῦ 1997 –

στὴν ὁποία καὶ παραπέμπω τὸν ἐνδιαφερόμενο ἀναγνώστη – ἂν ἡ νέα ἐπιστολὴ δὲν περιεῖχε καὶ στοιχεῖα, ποὺ πλήττουν (πέραν τῆς ἀξιοπιστίας μου καὶ τοῦ προσώπου μου) τὸ Ὀρθόδοξο φρόνημά μου,

ἀφοῦ μέσω αὐτῆς κατηγοροῦμαι εὐθέως ἐπὶ κακοδοξία!

Λυποῦμαι βαθύτατα καὶ διερωτῶμαι πῶς, πνευματικοὶ ἄνθρωποι, στὴν προσπάθειά τους νὰ ἐπιβάλλουν τὶς ἀπόψεις τους, δὲν διστάζουν νὰ σπιλώσουν, μὲ τὴν βαρύτερη γιὰ Ὀρθόδοξο Χριστιανὸ

κατηγορία τῆς κακοδοξίας, ἕνα Πρεσβύτερο τῆς Ἐκκλησίας, τὸν ὁποῖον οὔτε κατ  ὄψιν γνωρίζουν, ἀλλὰ καὶ τὰ γραπτά του ἀγνοοῦν, ὅπως οἱ ἴδιοι ὁμολογοῦν: “Πρόχειρα καὶ ἐπιγραμματικὰ θὰ ἐπισημάνωμεν ὀλίγα ἐκ τῶν σοβαρωτέρων ὀλισθημάτων του, ἐπὶ τῇ βάσει μερικῶν παλαιῶν σημειώσεών μας ἐκ

τῶν κειμένων του, καθὼς καὶ μιᾶς φωτοτυπίας παλαιοτέρου ἄρθρου του, τὰ ὁποῖα ἐπὶ τοῦ παρόντος

ἔχομε στὰ χέρια μας”! Ἀγνοοῦν, δηλαδή, καὶ τὸ βιβλίο μου “Ὁ Ἀντίχριστος, ὁ ἀριθμὸς 666 καὶ ἡ ἀνησυχία τῶν Χριστιανῶν”, καὶ τὸ πλῆθος τῶν ὅσων ἔχω γράψει ἐκ τῶν ὑστέρων. Ὁ δὲ π. Ἀρσένιος ἀγνοεῖ ἀκόμη καὶ τὴν ἀπάντηση, ποὺ ἔδωσα καὶ σὲ κεῖνον τὸ 1997 μέσω τοῦ “Ο.Τ.” Γνωρίζουν ὅμως “τὴν σωρείαν τῶν ἀναιρέσεων”, ποὺ ἔχω δεχθῆ “τόσον τὸ 1986 ὅσον καὶ τὸ 1996–1997, ὅταν εἶχα δημοσιεύσει τὰ ἀπαράδεκτα κείμενά” μου!

Γνωρίζουν τὰ κείμενά μου ἀπὸ τὶς ἀναιρέσεις τῶν ἐπικριτῶν μου, γιατί εἶναι βέβαιοι ὅτι οἱ ἐπικριταί μου ἔχουν δίκιο! Γνωρίζουν ἀκόμη, ὅπως γράφουν, καὶ τὴ μυθιστορηματικὴ τάχα ἀναίρεση, ποὺ ἔκαμε ὁ

π. Ἰωάννης Φωτόπουλος μὲ τίτλο “Μὲ τὸ “ἀρνίον” ἢ μὲ τὸ “θηρίον;”. Ἡ ἀναίρεση ἔγινε στὸ ἄρθρο μου “Σὺ

εἶ ὁ ἐρχόμενος ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν;” (Ο.Τ. 14–1–2011), τὸ ὁποῖο –χωρὶς νὰ τὸ διαβάσουν– τὸ

χαρακτηρίζουν “κακόδοξο”, ἐνῶ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος τὸ χαρακτήρισε “περισπούδαστον”, παρʼὅτι συντάσσεται μὲ τὶς πολιτικὲς ἀπόψεις των στὸ θέμα τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη!

Μὲ ὑβρίζουν ὅτι ἔχω “ἔπαρσιν καὶ γαυρίαμα”, ὅτι παριστάνω τὸν “Ἄτλαντα” ὅτι “ἐσυκοφάντησα καὶ

συκοφαντῶ τὸν π. Παΐσιον” καὶ ἄλλα, χωρὶς νὰ προσάγουν ἐπιχειρήματα, ἀλλὰ μόνο λάσπη, ἀφοῦ

διαστρεβλώνουν τὸ νόημα τῶν γραφομένων μου. Καὶ ὕστερα ἔχουν τὸ κουράγιο νὰ μὲ κατηγοροῦν ὅτι μιμοῦμαι Γκαιμπελικὲς μεθόδους!

Θὰ προσπαθήσω ἐπιγραμματικὰ νὰ σημειώσω κάποιες παρατηρήσεις, ἀφοῦ, ὅπως προεῖπα, λεπτομερῆ ἀπάντηση ἔδωσα μὲ τὴν ἐπιστολή μου τοῦ 1997, ἀλλὰ καὶ μὲ τὶς πρόσφατες ἀπαντήσεις μου

στοὺς π. Λάμπρον Φωτόπουλον καὶ π. Ἰωάννην Φωτόπουλον καὶ μὲ τὴ δημοσίευση τῶν χειρογράφων

προσθηκῶν τοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου στὰ γραπτά μου καὶ τὴν ἀντιβολὴ ἀλλὰ καὶ τὸν λεπτομερῆ σχολιασμό τους.

1. Οἱ σεβαστοὶ Πατέρες ἀφιερώνουν 8 (ὀκτώ!) σελίδες τῆς ἐπιστολῆς τους, γιὰ νὰ ἐντυπωσιάσουν τοὺς ἀναγνῶστες μὲ τὴν παράθεση πολλῶν ὀνομάτων –κληρικῶν καὶ λαϊκῶν–, οἱ ὁποῖοι ἔχουν δηλώσει ὅτι δὲν πρέπει νὰ λάβουμε Κάρτα ἢ Ταυτότητα, ἐὰν ἔχη τὸν ἀριθμὸν 666 ἢ σύμβολα τοῦ Ἀντιχρίστου.

Τὴν δική μου ὅμως δήλωση ὅτι ὄχι ἁπλῶς δὲν θὰ λάβω τέτοια ταυτότητα, ἀλλὰ καὶ θὰ πολεμήσω τὴν παραλαβή της, ἂν ἔχη διακριτικὰ καὶ σύμβολα τοῦ Ἀντιχρίστου τὴν ἀποσιωποῦν, παρ  ὅτι τὴν ἔχω πλειστάκις ἐπαναλάβει καὶ γραπτῶς καὶ προφορικῶς (σὲ videos καὶ ἠχογραφημένες ὁμιλίες μου). Καὶ ὄχι μόνο τὴν ἀποσιωποῦν, ἀλλὰ καὶ τὴν στρέφουν ἐναντίον μου γράφοντες ὅτι πρόκειται “διὰ διαφορετικὴν καὶ ἀντιφατικὴν τοποθέτησιν τοῦ π. Β. ἔναντι τοῦ 666· ἄλλοτε μὲν θεωροῦντος αὐτὸ ὡς παντελῶς ἀθῶον καὶ ἄλλοτε δαιμονικὸν σύμβολον τὸ ὁποῖον θὰ πολεμήση”!

Σ  αὐτὴ τὴ συγκεκριμένη αἰτίαση ἔχω ἀπαντήσει ἀπὸ τοῦ 1997 μέχρι σήμερα, σχεδὸν σὲ κάθε ἐπικριτή

μου. Ἡ πιὸ πρόσφατη ἀπάντηση δόθηκε μέσω τοῦ “Ο.Τ.” στὸν π. Νεκτάριο Ζιόμπολα. Δὲν εἶναι, ὅμως, δυνατὸν νὰ ἐπαναλαμβάνομαι ἐπ  ἄπειρον στὰ γραπτά μου. Οἱ ἐπικριταί μου ἐναλλάσσονται καὶ δίδουν τὴν ἐντύπωση πὼς συνεχῶς ἀνακαλύπτουν νέα τρωτὰ στὰ κείμενά μου, ἐνῶ στὴν οὐσία, μὴ ἔχοντες ἐπιχειρήματα, ἀναμασοῦν ὁ ἕνας τὰ τοῦ ἄλλου, χωρὶς νὰ κάνουν τὸν κόπο νὰ διαβάσουν τὶς ἀπαντήσεις μου, ἀφοῦ ἐπιδίωξή τους εἶναι νὰ μὲ θεωροῦν κακόδοξον! Θεωροῦν δὲ χριστιανικὴ διαλεκτικὴ τὸν “κωφὸν” μονόλογόν τους αὐτόν, “δοκοῦν τες ὅτι ἐν τῇ πολυλογίᾳ αὐτῶν εἰσ ακουσθήσονται”!

Τὸ ἐντυπωσιακὸ εἶναι ὅτι παρουσιάζουν τὸν Κατάλογο τῶν ὀνομάτων αὐτῶν, ποὺ ἐδήλωσαν, ὅπως καὶ ἐγώ, ὅτι δὲν θὰ πάρουν Κάρτα ἢ ταυτότητα μὲ σύμβολα, ποὺ προκαλοῦν τὴ θρησκευτικὴ συνείδηση

τῶν πιστῶν, ὡς Κατάλογο ἀνθρώπων ποὺ συν τάσσονται μαζί τους, ἐνῶ κάθε ἄλλο μαρτυρεῖ αὐτὸς ὁ

Κατάλογος. Μαρτυρεῖ ὅτι, ἐφ  ὅσον ἀποδειχθῆ ὅτι ὑπάρχουν αὐτὰ τὰ σύμβολα τότε μόνο θὰ πολεμήσουμε, ὄχι ὅτι αὐτὰ τὰ σύμβολα ὑπάρχουν ἤδη “σώνει καὶ καλὰ” ἐπειδὴ οἱ “ἀντιρρησίες συνειδήσεως” θέλουν νὰ πιστεύουν καὶ διακηρύσσουν ὅτι ἤδη ὑπάρχουν!

2. Ποιὰ εἶναι “ἡ σωρεία τῶν ἀναιρέσεων”, ποὺ εἶχα δεχθεῖ τὸ 1986 γιὰ τὰ ὅσα ἔγραψα περὶ Ἀντιχρίστου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ, ποὺ δὲν πρέπει νὰ τὰ ἔχω λησμονήσει; Ὑπῆρξαν μόνο προφορικὲς ἐνστάσεις καὶ κάποια ἐρωτήματα καὶ γι αὐτὸ ἔγραψα τὴν “Δευτερολογία” μου, παρακινηθεῖς ἀπὸ τὸν π. Ἐπιφάνιον, ποὺ ἐμπλούτισε τὴν “Δευτερολογία” μου μὲ τὶς προσθῆκες του, βεβαίως, ὄχι γιὰ νὰ συνταχθῆ μὲ τοὺς ἐπικριτάς μου, ἀλλὰ γιὰ νὰ διευκρινισθοῦν περισσότερο οἱ θέσεις μου. Τὸ κρίσιμο ἐρώτημα ἐν προκειμένῳ εἶναι: Γιατί ὅλοι αὐτοὶ οἱ σήμερον λαλίστατοι δὲν ἐπεχείρησαν νὰ μὲ ἐπικρίνουν καὶ νὰ μὲ

καταδικάσουν τὸ 1986, 1987, 1988, ἀλλὰ περίμεναν πρῶτα νὰ κοιμηθῆ ὁ π. Ἐπιφάνιος καὶ θυμήθηκαν νὰ μὲ πολεμήσουν μετὰ ἀπὸ 10 χρόνια(!) τὸ 1996;

3. Μὲ κατηγοροῦν μὲ τρία ἐρωτηματικά(!) οἱ Ἁγιορεῖται γιὰ τὴν“διὰ κολοβώσεως φοβερὰν διαστροφὴν τοῦ χωρίου τοῦ Ἁγίου Εἰρηναίου (βιβλ. Ε,ΧΧΧ,1) ὥστε νὰ“κατοχυρώσω” δι  αὐτοῦ τὰ διαμετρικῶς ἀντίθετα ὅσων ὁ Ἅγιος ὑποστηρίζει!”. Δημιουργοῦν ἐντυπώσεις, χωρίς, ὅμως, νὰ μᾶς παραθέσουν τὴ δική τους μὴ διεστραμμένη ἐκδοχὴ καὶ χωρὶς νὰ κάνουν τὸν κόπο νὰ ἐρευνήσουν τὸ κείμενο στὴν πηγή του, γιὰ νὰ διαπιστώσουν ὅτι, ὄχι μόνο δὲν τὸ διέστρεψα, ἀλλὰ καὶ ἀπεσιώπησα στοιχεῖα τοῦ κειμένου, ποὺ συνηγοροῦν μὲ τὶς τοποθετήσεις μου, ὅπως ὅτι “ἐν πᾶσι τοῖς σπουδαίοις καὶ ἀρχαίοις ἀντιγράφοις τοῦ ἀριθμοῦ τούτου κειμένου, καὶ μαρτυρούντων αὐτῶν ἐκείνων τῶν κατ  ὄψιν τὸν Ἰωάννην ἑωρακότων, καὶ τοῦ λόγου διδάσκοντος ἡμᾶς, ὅτι ὁ ἀριθμὸς τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου κατὰ τὴν τῶν Ἑλλήνων ψῆφον διὰ τῶν ἐν αὐτῷ γραμμάτων”. Δηλαδὴ αὐτὸ ποὺ ἐτόνισα στὸ βιβλίο μου καὶ ὑπογράμμισε ὁ π. Ἐπιφάνιος “γιατί “σώνει καὶ καλὰ” μεταφράζουμε τὸν ἀριθμὸ μὲ τρία 6 καὶ ὄχι ὅπως γράφει ἡ Ἀποκάλυψη “χξστ”; Γιατί δὲ ἀποσιωποῦν συστηματικὰ τὸ ἄλλο χωρίο τοῦ Ἁγίου Εἰρηναίου, ποὺ παρέθεσα στὸ ἀρχικὸ κείμενο τοῦ 1986, τὸ ὁποῖο αὐτὸ καὶ μόνο τὰ λέει ὅλα; “Ἀσφαλέστερον οὖν καὶ ἀκινδυνότερον, τὸ περιμένειν τὴν ἔκβασιν τῆς προφητείας, ἢ τὸ καταστοχάζεσθαι καὶ καταμαντεύεσθαι ὀνόματος· τυχὸν δὲ ἐπὶ πολλῶν προσώπων εὑρεθῆναι δυναμένου αὐτοῦ τοῦ ἀριθμοῦ… Εἰ γὰρ πολλά ἐστι τὰ εὑρισκόμενα ὀνόματα, ἔχοντα τὸν αὐτὸν ἀριθμόν, ποῖον ἐξ αὐτῶν φορέσει ὁ ἐρχόμενος, ζητηθήσεται” (βιβλ. Ε, ΧΧΧ, 3) Καὶ μὴ μοῦ εἰποῦν πάλι ὅτι κολόβωσα τὸ χωρίο ἐπειδὴ βλέπουν ἀποσιωπητικά, διότι δὲν εἶναι δικά μου, ἀλλὰ τοῦ χειρογράφου, ποὺ διέσωσε τὸ κείμενο τοῦ Ἁγίου στὰ Ἑλληνικά.

4. Μὲ συκοφαντοῦν οἱ Ἁγιορεῖται ὅτι πρεσβεύω “τὴν ὅλως αὐθαίρετον ἐκδοχὴν τοῦ χαράγματος ὡς δῆθεν μόνον ἐσωτερικοῦ”, ἀδιαφοροῦντες παντελῶς γιὰ τὰ ὅσα γράφω ἐπ  αὐτοῦ στὸ κεφάλαιο “Τί εἶναι

τὸ χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου;” τοῦ βιβλίου μου (σελ. 42–47), χωρὶς νὰ ἀπορρίπτω τὸ ἐξωτερικὸ χάραγμα.

Ὡστόσο, αὐτὸ ποὺ τονίζω εἶναι ἡ οὐσία τοῦ χαράγματος καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ μετατροπὴ τῆς ψυχῆς τοῦ

ἀνθρώπου σὲ σατανόσχημη προσωπικότητα, διότι τὸ ὁποιοδήποτε ἐξωτερικὸ χάραγμα μπορεῖ κανεὶς

νὰ τὸ ἀρνηθῆ, ἂν μετανοήση. Ἐπ αὐτοῦ ἔγραψα ἀρκετὰ στὸ ἄρθρο μου στὸν “Ο.Τ.” “Σὺ εἶ ὁ ἐρχόμενος

ἢ ἕτερον προσδοκῶμεν;”, ἀλλὰ τὸ χαρακτήρισαν οἱ Ἁγιορεῖται “κακόδοξο” χωρὶς κἂν νὰ τὸ διαβάσουν!

Θὰ τοὺς παραθέσω, λοιπόν, ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ καλόδοξο κείμενο, τὸ ὁποῖο ἐγκρίνουν ἀπόλυτα:

“Ἡ Ἐκκλησία μας δέχεται ὅτι ἡ Σφραγὶς τοῦ Χριστοῦ δὲν εἶναι κάποιο ἐξωτερικὸ σύμβολο, ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπιβληθῆ στοὺς ἀνθρώπους μὲ βία καὶ τυραννία, ἀλλὰ ἡ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ μὲ τὰ Ἱερὰ Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καὶ τοῦ Χρίσματος ἁγιάζει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κάνει “υἱὸ Θεοῦ”, καὶ

γι  αὐτὸ τὰ Μυστήρια αὐτά, καὶ ἰδίως τὸ Χρίσμα, ὀνομάζονται “σφραγὶς τοῦ Χριστοῦ”. “Μία σφραγὶς

ἀληθῶς, ἡ τοῦ Πνεύματος ἔλλαμψις”, λέγει ἐπιγραμματικὰ ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος. Καὶ τὴν

σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ τὴν ἔχει καὶ τὴν διατηρεῖ, ὅποιος ὁμολογεῖ ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ

Θεοῦ, πού ἦλθε στὸν κόσμο ἐν σαρκὶ καὶ ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ τὴ σωτηρία μας. Καὶ οὐδενὸς εἴδους

σφράγισμα, ποὺ ἐπιβάλλεται μὲ βία καὶ τυραννικά, δὲν εἶναι ἱκανὸ νὰ καταστήση ἀνενεργὸ τὴν σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ἡ σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου γιὰ τὴν ὁποία ὁμιλεῖ ἡ Ἀποκάλυψη, δὲν εἶναι ἕνα ἐξωτερικὸ σύμβολο,ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπιβληθῆ μὲ βία,παρὰ τὴν θέληση καὶ τὴν ἀντίδραση τοῦ ἀτόμου, ἀλλὰ ἡ ἑκούσια ἀποκοπή του ἀπ  τὴ ζωὴ τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μὲ τὴν ἑκούσια ἄρνηση τῆς πίστεως ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτὴρ τοῦ κόσμου”.

Πρόκειται γιὰ τὴν ἐγκύκλιο τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας τοῦ 1997 περὶ τῆς ὁποίας οἱ Ἁγιορεῖτες

ἐπικριτές μου γράφουν, ἀποσιωποῦντες, βεβαίως, τὰ ἀνωτέρω:

“Θὰ πρέπη νὰ ἐπισημανθῆ ὅτι τὰ ἀνωτέρω δὲν ἀποτελοῦν ἁπλῶς μίαν Συνοδικὴν ἀπόφασιν ἀλλὰ τὴν

καθολικὴν πίστιν καὶ συνείδησιν τοῦ πληρώματος –ἐκτὸς φαιδροτάτων ἐξαιρέσεων– τῆς τοπικῆς μας

(καὶ ὄχι μόνον) Ἐκκλησίας”!

Τώρα ποὺ κατεδείχθη, λοιπόν ὅτι τὸ Συνοδικὸ κείμενο,ὄχι μόνο δὲν ἀντιτίθεται στὰ ὅσα περὶ χαράγματος ἔγραψα, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐπιβεβαιώνει, πρέπει, νομίζω, νὰ ἀναζητήσουν οἱ ἐπικριτές μου κάπου ἀλλοῦ καὶ ὄχι σὲ μένα, τὶς “φαιδρότατες ἐξαιρέσεις”!

5. Οἱ Ἁγιορεῖτες ἐπικριτές μου ἐπιπροσθέτως μὲ συκοφαντοῦν γιὰ “τὴν σοφιστικὴν ἑρμηνείαν τῶν περὶ εἰδωλοθύτων λόγων τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἐν καταφανῇ ἀντιθέσει πρὸς τὴν ἑρμηνείαν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τὰ ἀποφασισθέντα ὑπὸ τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου…”. Ποιὰ εἶναι, ἆρα-

γε, ἡ μὴ σοφιστικὴ καὶ ποιὰ ἡ ὀρθὴ ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου;

Γιατί δὲν μᾶς τὴ γράφουν αὐτοὶ ποὺ τὴν ξέρουν; Ἂν εἶχαν διαβάσει τὴν ἑνότητα τοῦ βιβλίου μου “Τὰ

εἰδωλόθυτα καὶ οἱ “μαγεμένες” ταυτότητες” (σελ.77 καὶ ἑξ.) καὶ δὲν γνώριζαν τὶς ἀπόψεις μου ἀπὸ τὴ

μυθιστορηματικὴ κριτικὴ τοῦ π. Ἰω.Φωτοπούλου (“Μὲ τὸ ἀρνίον ἢ μὲ τὸ θηρίον”), τότε δὲν θὰ ἐξετίθεντο

μὲ αὐτά, ποὺ γράφουν. Ἀλήθεια, δὲν εἶναι στοιχειώδης χριστιανικὴ προϋπόθεση, ὅταν κατηγορῆς κάποιον μὲ τόσο βαρεῖς χαρακτηρισμοὺς –καὶ μάλιστα κληρικὸ– νὰ ἀποδεικνύης μὲ ἐπιχειρήματα καὶ μὲ στοιχεῖα τοὺς χαρακτηρισμούς σου, ἀλλιῶς ἀποδεικνύεσαι ἐσὺ κοινὸς συκοφάντης;

6. Ποιὰ “ἀσύστολα ψεύδη ἔγραψα γιὰ τὸν π. Παΐσιο”; Ἆραγε, τὶς παραπομπὲς σὲ Πατερικὰ κείμενα στὴν

περὶ Ἀντιχρίστου Ἐπιστολή του τὶς εὑρῆκε ὁ ἴδιος; Ἦταν ἐρευνητὴς θεολόγος ὁ ὄντως ἅγιος αὐτὸς

ἄνθρωπος; Γιατί προσπαθεῖτε νὰ μὲ σπιλώσετε ὅτι τάχα ἀσεβῶ καὶ συκοφαντῶ τὸν π. Παΐσιον; Ἔγραψα

καὶ ξαναέγραψα ὅτι προσκυνῶ καὶ τὸν τόπον, ποὺ ἐπάτησε. Τὸν θεωρῶ ἅγιον καὶ πρὸ τῆς ἐπισήμου διακηρύξεως τῆς ἁγιότητός του. Εἶναι  ἔγκλημα καθοσιώσεως ὅτι δὲν δέχομαι τὸ θεολογικὸ ἀλάθητό του,

γιατί προσκρούει ἡ ἐπιστολή του στὴν Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας;

Μήπως ὁ κάθε Ἅγιος ἔχει τὸ χάρισμα τῆς αὐθεντίας; Μόνον οἱ Ἅγιοιν Ἀπόστολοι τὸ εἶχαν. Τὸ Χάρισμα

αὐτό, μετὰ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, τὸ κατέχει ἡ Ἐκκλησία. Ἐξ ἄλλου, δὲν εἶδα παρόμοια εὐαισθησία ἐκ μέρους σας, ὅταν ὁ κ. Γιανναρᾶς βλασφημοῦσε τὸν Ἅγ. Νικόδημον καὶ “τίναζε στὸν ἀέρα” τὴ θεολογία του ὡς αἱρετική! Τὴ θεολογία ἑνὸς Ἁγίου, ποὺ ἀνεγνωρίσθη ἡ ἁγιότητά του μόνον ἀπὸ τὰ συγγράμματά του! Τότε σύμπασα ἡ Ἱ.Κοινότης ἀνεγνώρισε τὴ θεολογική μου ἀναίρεση καὶ συμμερίσθηκε ἀπολύτως τὴν ἀντίθεσή μου στὶς προσβολὲς πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ Ἁγίου. Ἐσεῖς, σεβαστοὶ πατέρες, σπεύσατε νὰ δηλώσετε τὴν ἴδια “ἱερὴ” ἀγανάκτηση πρὸς τὸν συκοφαντοῦντα τὸν Ἅγιο Νικόδημο, μ᾽αὐτὴ ποὺ ἐξαπολύετε ἐναντίον μου, ἐπειδὴ ἔχω διαφορετικὴ ἄποψη ἀπὸ αὐτήν, ποὺ ἐκφράζει μία καὶ μόνη

ἐπιστολὴ τοῦ π. Παϊσίου;

7. Ποῦ διαβάσατε τὴν “ἀνήκουστον πρότασίν” μου “ὅπως ἐν ἐνδείᾳ ὕδατος χρησιμοποιηθοῦν τὰ οὖρα

ὡς ὕδωρ πρὸς ἐπιτέλεσιν Ἁγιασμοῦ”; Ἔτσι ἔγραψα, ὅπως ἀφήνετε ἐσεῖς νὰ ἐννοηθῆ; Δημοσιεύσατε, λοιπόν, ἂν σᾶς συμφέρη, ὅσα γράφω ἐπ  αὐτοῦ, ἀπὸ τὴ σελ. 120–125 τοῦ βιβλίου μου καὶ ἀφήσατέ με

στὴν κρίση τῶν ἀναγνωστῶν.

8. Τέλος, δὲν μπορέσατε νὰ κρύψετε τὶς προθέσεις τῆς Ἐπιστολῆς σας. Μὲ συκοφαντεῖτε χωρὶς φόβο

ὅτι ἔγραψα περὶ κυβερνώντων καὶ πολιτικῆς ὡς προπαγάνδα ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ μου. Γράφετε, μάλιστα ὅτι

αὐτὴ εἶναι ἡ γνώμη πολλῶν. Πολλῶν ποιᾶς λογῆς; Ἀπὸ ποῦ κατευθυνομένων; Ἐὰν ἐκάνατε τὸν κόπο νὰ

ἀσχοληθῆτε μὲ τὸ θέμα στὴν πηγή του καὶ ὄχι λαμβάνοντες πληροφορίες ἀπὸ τοὺς μυθιστορηματικοὺς

ἐπικριτές μου, θὰ γνωρίζατε ὅτι ἡ Παράταξη “ΚΟΙΝΩΝΙΑ” ἱδρύθηκε, γιὰ νὰ ὑλοποιηθοῦν τὰ ὅσα εἶχαν

προγραφῆ καὶ ὅσα εἶχαν ἐπισημανθῆ σὲ δύο εἰδικὰ Συνέδρια, στὰ ὁποῖα παρέστη καὶ ὁ π. Μᾶρκος, ὁ κύριος ἐμψυχωτής μας στὴν ὑλοποίηση τοῦ ποιμαντικοῦ ἔργου, ποὺ λέγεται Πολιτικὴ γιὰ τὸ χριστιανό.

Ἐσεῖς οἱ Ἁγιορεῖτες ἔπρεπε νὰ πρωτοστατεῖτε στὴ δημιουργία μιᾶς Παρατάξεως, ποὺ θὰ ἐκφράζη τοὺς ἐκκλησιαζομένους καὶ ὄχι τοὺς ἀμοραλιστὲς Χριστιανούς, ἀντὶ νὰ κυνηγᾶτε ταυτότητες καὶ τσιπάκια!

Οἱ προκάτοχοί σας ἔκαναν μπαρουταποθῆκες τὰ Μοναστήρια καὶ σεῖς πολεμᾶτε τοὺς πιστούς, ποὺ θέλουν νὰ διακονήσουν μὲ συνείδηση τὴν Πατρίδα μας;

Μιὰ Παράταξη συνειδητῶν Χριστιανῶν δὲν πρόκειται νὰ ἐκδίδη ταυτότητες, ποὺ θὰ διχάζουν τοὺς

πιστούς, οὔτε θὰ προκαλῆ τὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν, ὅπως συκοφαντεῖτε, γιὰ νὰ “ἐκδικηθῆτε” τὴν

ἔλλειψη ἐπιχειρημάτων γιὰ τὸ θέμα, ποὺ συζητοῦμε.

Ἡ Παράταξη “ΚΟΙΝΩΝΙΑ” ταυτίζει τὸ Πιστεύω της μὲ τὴν Πίστη τῆς Ἐκκλησίας καὶ προϋποθέτει,

γιὰ νὰ γίνης μέλος της, τὴν ἀποκήρυξη τῆς Μασωνίας καὶ κάθε μορφῆς ἀποκρυφισμοῦ. Γνωρίζετε

ἐσεῖς ἄλλη Παράταξη μὲ αὐτὲς τὶς προδιαγραφές; Γνωρίζετε ὅτι γιὰνὰ μὴ ἀποκηρύξουν τὴ μασωνία,

ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ τὴν Παράταξη δικαστικοὶ ἀλλὰ ἀκόμη καὶ μέλη ἐκκλησιαστικῶν Ὀργανώσεων;

Ἡ “ΚΟΙΝΩΝΙΑ” δὲν ἱδρύθηκε γιὰ τὸ γιό μου, οὔτε τὴν ἵδρυσε ὁ γιός μου. Ὁ γιός μου ἐπιστρατεύθηκε

γιὰ τὸ ἔργο αὐτό, ὅπως ἐπιστρατεύθηκαν καὶ ὅσοι ἀπαρτίζουν τὴν Παράταξη αὐτή. Μπορεῖτε δὲ νὰ

κοιμᾶσθε ἥσυχοι τώρα πιά, γιατί ὁ γιός μου ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2011 παραιτήθηκε ὁριστικὰ καὶ ἀμετάκλητα, ἀφοῦ ὑπῆρξαν ἄνθρωποι τοῦ ἐπιπέδου τῶν πληροφοριοδοτῶν σας, κακοήθεις καὶ κάθε

ἄλλο παρὰ μαθηταὶ τοῦ Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου, ὁ ὁποῖος πάντοτε ἐπέμενε νὰ ἔχουμε “καλὸ λογισμὸ”

καὶ πρὸ παντός, ὄχι βλακώδεις λογισμούς! Γιατί, πράγματι, δὲν ὑπάρχει βλακωδέστερος λογισμός, ἀπὸ τὸ νὰ θεωρήσης ὅτι κάποιος, γιὰ νὰ ἀγοράση φόρεμα στὴ γυναῖκα του, ἵδρυσε ἐργοστάσιο ὑφασμάτων! Κάποιος γιὰ νὰ προωθήση τὸ γιό του, ἵδρυσε ὁλόκληρη Παράταξη!

Ἐπιτέλους, δὲν σᾶς ἀναχαιτίζει τίποτε; Ἡ ἐμπάθειά σας δὲν λαμβάνει ὑπ  ὄψη της οὔτε τὸ ἦθος, οὔτε

τὴν προϊστορία, οὔτε τὰ πεπραγμένα κάποιου, ποὺ διαφωνεῖτε μαζί του; Κατηγορεῖτε γιὰ ποταπὴ σκο-

πιμότητα ἕναν κληρικό, ποὺ συμπορεύθηκε ἀγωνιστικὰ μὲ τὸν π.Μᾶρκο ἐπὶ σαράντα χρόνια, ὅτι

ὑποκρίνεται γράφων ἐναντίον τῶν κρατούντων, γιὰ νὰ κάνη προπαγάνδα ὑπὲρ τοῦ γιοῦ του!

Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ. Ἦταν ἡ “εὐλογία”, ποὺ μπορούσατε νὰ μοῦ προσφέρετε ἀπὸ τὸ περιβόλι τῆς

Παναγίας μας.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ε. ΒΟΛΟΥΔΑΚΗΣ

Πρωτοπρεσβύτερος

8.5.2011».