O άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς και ο οικουμενισμός

 Εισαγωγικό σχόλιο απο το "Ο.Π"

Θεωρήσαμε αναγκαία αυτήν  την ανάρτηση  με την αναδημοσίευση δύο  άρθρων ( απο το ιστολόγιο "Θρησκευτικά" και απο το ιστολόγιο του κ. Π. Τελεβάντου, μιας και  πολλοί και με διαφορετικά κίνητρα έχουν  ασχοληθεί τελευταία με το θέμα.

Αφορμή  βεβαίως στάθηκε η  επιστολή "Σέρβων φοιτητών" που διαβάσαμε στο  πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων "Ρομφαία"  (βλ.εδώ ), σύμφωνα με την οποία ο π. Θεόδωρος  Ζήσης  απλώς "δεν δικαιούται  δια να ομιλεί" ενώ ως  ...αυθεντικό  "δικαιούχο"  θεωρούν τον  γνωστό για τις οικουμενιστικές του  θέσεις  Σεβ. Αθανάσιο Γέφτιτς.

Ελπίζουμε ότι ο π. Θ. Ζήσης να έχει αντιληφθεί πλέον ,ότι  οι "Αντιρρησίες Ορθόδοξης Συνείδησης" δεν είναι ένας "όχλος  θρησκευομένων" όπως υποστηρίζει ο γνωστός του  π. Β. Βολουδάκης , ούτε  αυτοί που  θέλουν να  μειώσουν το αξιέπαινο - όπως έχουμε δηλώσει κατά καιρούς-  αντιοικουμενιστικό του έργο.

Αυτοί λοιπόν  που δύο φορές δημοσίως  ταύτισε τον αγώνα τους  εναντίον της Κάρτας του Πολίτη ,με τις απαράδεκτες θέσεις του  γνωστού  ζηλωτή μοναχού  και  τηλεοπτικού "αντιχριστολόγου" , είναι εκείνοι  οι οποίοι  του απαντούν   όταν   πρέπει , αλλά και τον υποστηρίζουν  στο αντιοικουμενιστικό του ποιμαντικό αγώνα.

(Στο τέλος της ανάρτησης  παρουσιάζουμε ολόκληρο το  βιβλίο του  π.Θεοδώρου Ζήση   "Κωνσταντινούπολη και Μόσχα" εκδόσεις Βρυέννιος 1989)

O άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ο π. Θεόδωρος Ζήσης, ο επίσκοπος Αθανάσιος Γιέφτιτς και ο οικουμενισμός

Απαντώντας σε δημοσιεύματα οικουμενιστών που αναφέρονταν σε παλαιό κείμενο του προς τον Γέροντα Ιουστίνο Πόποβιτς ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης στο αρχονταρίκι του ιερού ναού Αγίου Αντωνίου Θεσσαλονίκης, την Κυριακή 10 Απριλίου 2011, αναφέρθηκε διεξοδικά στην προσωπική του έξοδό από το οικουμενιστικό περιβάλλον του Οικουμενικού Πατριαρχείο, προς το οποίο προσέφερε υπηρεσίες στα πρώτα χρόνια της πανεπιστημιακής και ιερατικής του ζωής. Ανάμεσα στα όσα ξεκάθαρα δήλωσε ο π. Θεόδωρος Ζήσης ανέφερε: «Αν διαβάσει κανείς το άρθρο μου που είχα γράψει τότε για τον π. Ιουστίνο Πόποβιτς, θα δει εν πρώτοις με πόσο σεβασμό εκφράζομαι για τον π. Ιουστίνο. Θεωρούσα τότε ότι ο π. Ιουστίνος αδικούσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αφού εγώ ήμουν στέλεχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου; Κι όχι μόνον εγώ… Και ο π. Θεόκλητος Διονυσιάτης τότε έγραψε κείμενο προς τον π. Ιουστίνο πως και εκείνος τότε θεωρούσε πως ο π. Ιουστίνος αδικεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Εγώ λοιπόν, επειδή πολλές φορές μου ελέχθη ότι έπρεπε να πάρω θέση, θα πω ότι όντως τότε αδίκησα τον Γέροντα τότε και άγιο τώρα πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς και του απέδωσα ενδεχομένως προθέσεις τις οποίες δεν είχε. Ζητώ συγγνώμην για κείνο το νεανικό μου ατόπημα.
Αλλά θα σας πω κάτι τώρα για να δείτε τι σημαίνει μετάνοια και αλλαγή. Εγώ άλλαξα γραμμή κι ακολουθώ τώρα τη γραμμή του Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς. Τότε τον κατέκρινα, τώρα ακολουθώ τη γραμμή του Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς.
Αλλά να τα βλέπουν κάτι άλλοι, οι οποίοι τότε μεν ήταν του π. Ιουστίνου Πόποβιτς, τώρα δε έχουν γίνει οικουμενισταί και φιλοπαπισταί. Αυτοί οι τρεις μαθηταί του Ιουστίνου Πόποβιτς οι οποίοι διώκουν τον επίσκοπο Αρτέμιο.
Ο πρώτος ο οποίος ανεκίνησε εναντίον μου το θέμα του Ιουστίνου Πόποβιτς είναι ο γνωστός επίσκοπος ο Αθανάσιος Γιέφτιτς. «Τι μιλάει ο π. Θεόδωρος; Αυτός στράφηκε εναντίον του Ιουστίνου Πόποβιτς». Εγώ στράφηκα τότε, τώρα είμαι ακόλουθος του. Την γραμμή του αγίου Ιουστίνου ακολουθώ και των αγίων όλων και της Εκκλησίας σταθερά και μόνιμα. Και γι’ αυτό τα βάζετε εναντίον μου τώρα όλοι σας.
Για ακούστε τι έγραφε τότε ο Γιέφτιτς ο οποίος τώρα συμπροσεύχεται και πηγαίνει με τους καρδιναλίους και τους παπικούς, και όλοι αυτοί. Και προδίδουν το δάσκαλό τους, τον Ιουστίνο Πόποβιτς. Υπάρχει ένα βιβλίο, «Η Θεοτόκος», με επιμέλεια του π. Αθανασίου Γιέφτιτς. Κοιτάξτε τότε τι έλεγε για τον παπισμό. Στη σελίδα 268 λέει: 

 «Όλα αυτά για την ορθόδοξον εκκλησιαστικήν συνείδησιν δεν χρειάζονται σχολιασμόν. Εκείνοι μόνον που με τον πολυθρύλητον οικουμενισμόν έχασαν σήμερον την συνείδησιν αυτήν και τρέχουν δουλικώς προς τον μονάρχην και αιρετικόν της Ρώμης Πάπαν…» 

 

Κατακρίνει τότε τον οικουμενισμόν. Και κάνει τώρα αυτός αυτό τώρα. Τρέχει προς τον Πάπαν.
Θεοφιλέστατε Γιέφτιτς, εγώ δεν έτρεξα ποτέ προς τον Πάπαν. Νεαρός ωρίμασα. Τώρα εσύ στο γήρας σου και στη γεροντική σου ηλικία εγκατέλειψες τη γραμμή του Γέροντός σου και τρέχεις εσύ προς τον Πάπα, αντίθετα προς αυτά που έγραφες. Μη εμφανίζεται εμένα ασυνεπή. Και να εμφανιστείτε εσείς και να ζητήσετε συγγνώμην από το Γέροντά σας επειδή εγκαταλείψατε τη γραμμή σας. Εγώ ζήτησα για νεανικό μου ολίσθημα συγγνώμην». Ο π. Θεόδωρος διάβασε και πάλι το σχετικό απόσπασμα του βιβλίου του π. Αθανασίου Γιέφτιτς προσθέτοντας και τη συνέχεια και κατόπιν σχολίασε: «Εκείνοι μόνον που με τον πολυθρύλητον οικουμενισμόν έχασαν σήμερον την συνείδησιν αυτήν και τρέχουν δουλικώς προς τον μονάρχην και αιρετικόν της Ρώμης Πάπαν, θα πρέπει τουλάχιστον χάριν συνεπείας να πάψουν να ψάλλουν την ακολουθία του Πάσχα και το αναστάσιμον στιχηρόν του αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού “Χαίρε Σιών Αγία, Μήτηρ των Εκκλησιών”». Και ξέρετε γιατί το λέει αυτό; Καταφερόμενος εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου με το οποίον τώρα συνεργάζεται. Επειδή Μήτηρ των Εκκλησιών, Νέα Σιών, θεωρείται από πολλούς το Οικουμενικό Πατριαρχείο λέει «Μήτηρ των Εκκλησιών είναι τα Ιεροσόλυμα. Μην θεωρείται ότι Μήτηρ των Εκκλησιών είναι η Κωνσταντινούπολις». Τώρα όμως με τον Οικουμενικό (Πατριάρχη) συμφωνούν και οικοδομούν τον οικουμενισμό και τον φιλοπαπισμό».
Έκλεισε δε την αναφορά του στο θέμα ο π. Θεόδωρος τονίζοντας:

«Εγώ βγήκα, έκανα την έξοδό μου από την αιγυπτιακή αιχμαλωσία και την κρεοφαγία και τα αγαθά του οικουμενισμού, από τις τιμές και τις δόξες. Εγώ έκανα την έξοδό μου. Άλλοι να κοιτάξουν να κάνουν έξοδο. Και δεν είμαι πλέον αιχμάλωτος στη βαβυλώνια αιχμαλωσία του οικουμενισμου. Αυτή τη βαβυλώνια αιχμαλωσία την είχε διατυπώσει ο Ράνσιμαν για την Τουρκοκρατία. Εγώ λέω πως χειρότερη αιχμαλωσία είναι ο οικουμενισμός. Είναι χειρότερη η τωρινή αιχμαλωσία. Τότε ήταν ακούσια στους Τούρκους. Τώρα είναι εκούσια στον Οικουμενισμό. Τότε σε κίνδυνο υλικά προσωρινά αγαθά. Τώρα είναι η σωτηρία σε κίνδυνο, αφού στην αίρεση του οικουμενισμού κανείς δεν σώζεται. Ήμουν μαθητής οικουμενιστών και έγινα μαθητής και ακόλουθος των Αγίων Πατέρων και του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς. Και καυχώμαι γι’ αυτό. Αντίθετα οι μαθηταί του αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς είναι τώρα μαθηταί και ακόλουθοι των οικουμενιστών, αιχμάλωτοι του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της βαβυλώνιας αιχμαλωσίας του οικουμενισμού».

Source:thriskeftika.blogspot.com

(Το διαβάσαμε στο http://acvila30.wordpress.com/) 

 

Ο π. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ

ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΠΟΠΟΒΙΤΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

====================

Σε δύο πρόσφατα άρθρα του, το ιστολόγιο “Ιδιωτικη Οδός”, κάνει αναφορά στον π. Θεόδωρο Ζήση και στον Αγιο Ιουστίνο Πόποβιτς.

Ο στόχος του συντάκτη των κειμένων είναι διάτρητος. Προσπαθεί να εκθέσει τον π. Θεόδωρο ως αντίπαλο του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς.

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΡΩΗΝ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

____________

Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε αυτή την κατηγορία εναντίον του π. Θεόδωρου. Ο Μητροπολίτης πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος (Γιέφτιτς) ειρωνεύθηκε τον π. Θεόδωρο ως ειδικό για όλα τα θέματα και μάλιστα για τον π. Ιουστίνο Πόποβιτς. Τον κατηγόρησε μάλιστα ότι πολύ γρήγορα ξέχασε τι ανέφερε για τον μεγάλο αυτό σύγχρονο Σέρβο Αγιο.

Επειδή η αναφορά του Σεβασμιότατου κ. Αθανάσιου ήταν χωρίς περαιτέρω διευκρίνιση πολλοί νόμισαν (και ο γράφων) ότι ο Σεβασμιότατος αναφερόταν σε κάποια μεταξύ τους συζήτηση της οποίας φυσικά το περιεχόμενο αγνοούσαμε.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Π. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ

__________

Τώρα μαθαίνουμε ότι ο π. Θεόδωρος όχι μόνον έγραψε άρθρο το 1977 εναντίον των θέσεων που διατύπωσε ο Αγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, αναφορικά με τη χρησιμότητα σύγκλησης της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αλλά και αναδημοσίευσε αυτό το άρθρο σε βιβλίο του που εξεδόθη το 1989 και το 1992.

Παρόλον ότι - όπως ανέφερα τα κίνητρα του κατήγορου του π. Θεόδωρου είναι διάτρητα (ούτε που το κρύβει άλλωστε ο συντάκτης τους πως στόχος του είναι να εκθέσει τον π. Θεόδωρο) - το σίγουρο είναι ότι στο άρθρο του σεβαστού μας Γέροντα υπάρχουν αναφορές οι οποίες με τον επιεικέστερο δυνατόν χαρακτηρισμό ξενίζουν δυσάρεστα.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΕΒΕΙΑ

_______

Ασφαλώς δεν είναι ασέβεια προς τον Αγιο Ιουστίνο να διατυπώσει κάποιος - και μάλιστα της θεολογικής επάρκειας του π. Θεόδωρου Ζήση - την αντίθετη άποψη για τη χρησιμότητα της σύγκλησης της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.

Ούτε είναι απρέπεια να ισχυριστεί ότι ο Αγιος Ιουστίνος έγραψε για το θέμα χωρίς να έχει υπόψη του όλα τα δεδομένα.

Ούτε είναι αξιόμεμπτη - αλλά προξενεί χαρά μεγάλη - η μεταστροφή ενός ανθρώπου στην ορθή πορεία.

Ούτε βέβαια υπάρχει κάτι επιλήψιμο επειδή ο π. Θεόδωρος χειροτονήθηκε από τον Παναγιότατο, όταν ήταν Μητροπολίτης Φιλαδελφείας, ο οποίος μάλιστα και του απένειμε το οφφίκιο του πρωτοπρεσβυτέρου, κατόπιν εντολής του αείμνηστου Πατριάρχη Δημητρίου.

Ο π. Θεόδωρος - όπως και κάθε κληρικός - δεν είναι χειροτονία του Παναγιότατου ή οποιουδήποτε άλλου επισκόπου - όπως αφρόνως νομίζει ο συντάκτης των άρθρων εναντίον του π. Θεόδωρου Ζήση - αλλά του Αγίου Πνεύματος, που ενεργεί μέσω των επισκόπων που τελούν τη χειροτονία.

Το ότι ο π. Θεόδωρος χειροτονήθηκε από τον Παναγιότατο δείχνει την εκτίμηση που έτρεφε ο Οικουμενικός Θρόνος προς το πρόσωπό του. Αλλά αυτό δεν είναι καθ’ οιονδήποτε τρόπο άξιο ψόγου. Αντίθετα δείχνει το κύρος που είχε και έχει ο σεβαστός Γέροντας και την εμβέλεια της θεολογικής του σκέψης, αλλά και τις αγαθές προθέσεις που πάντοτε έτρεφε έναντι του Οικουμενικού Θρόνου, όπως απέδειξε περίτρανα με τη στάση που τήρησε κατά την πρόσφατη κρίση των σχέσεων του Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος, επί Αρχιεπισκοπίας του αείμνηστου Χριστοδούλου.

Γιατί ο συντάκτης των άρθρων δεν ρίχνει φως πώς ο π. Θεόδωρος από τιμώμενο πρόσωπο και θερμός υποστηρικτής του Οικουμενικού Θρόνου κατάντησε ο αποδιοπομπαίος τράγος της Πρωτόθρονης Εκκλησίας;

Μέχρις εδώ λοιπόν δεν τίθεται θέμα σκανδαλισμού.

ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ

___________

Υπάρχουν όμως στοιχεία που χρειάζονται επεξήγηση από τον ίδιο τον π. Θεόδωρο Ζήση. Οχι για να απαντήσει στον αρθρογράφο, που ξεσπάθωσε εναντίον του - του οποίου επαναλαμβάνω τα κίνητρα είναι διάτρητα - αλλά για την Ιστορία και την καθησύχαση της συνείδησης των πιστών που αναγνωρίζουν τον π. Θεόδωρο αδιαφιλονίκητο αρχηγό του αγώνα εναντίον του Οικουμενισμού.

Το να πιστεύει ο π. Θεόδωρος ότι ο Πατριάρχης Δημήτριος και ο τότε Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Βαρθολομαίος ακολουθούσαν ορθόδοξη γραμμή είναι κάτι που μπορεί να γίνει δεκτό αν προπαντός συνυπολογιστούν οι τυχόν προφορικές διαβεβαιώσεις που έδιναν στον ίδιο όταν συνεργαζόταν μαζί τους.

Εκείνο που θα παρακαλέσουμε το σεβαστό Γέροντα είναι να μας εξηγήσει, αν δεν το έχει ήδη κάνει σε κείμενό του που δεν έχω υπόψη, πώς “ήλθεν εις εαυτόν” και εγκατέλειψε το άρμα του Οικουμενισμού.

“ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΕΝΗ ΣΤΙΣ ΧΡΥΣΕΣ ΔΕΛΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ”

___________

Το πιο σημαντικό είναι να μάθουμε πώς και γιατί χαρακτήρισε τον αείμνηστο Πατριάρχη Αθηναγόρα “προφητική μορφή” της Εκκλησίας και γιατί είπε ότι το όνομά του “καταχωρήθηκε στις χρυσές δέλτους της Εκκλησιαστικής Ιστορίας”, αλλά και γιατί περιέλαβε αυτό το άρθρο σε βιβλίο του, που δεν απέσυρε έκτοτε από την κυκλοφορία ή αν τυχόν εξαντλήθηκε γιατί δεν απεκήρυξε το περιεχόμενό του.

Δεν γνώριζε αυτά που ο αοίδιμος Πατριάρχης είπε σε ομάδα προσκυνητών στο Φανάρι - μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν ο στενός συνεργάτης και προσωπικός φίλος του π. Θεόδωρου - π. Γεώργιος Μεταλληνός;

Αλλά και αν τυχόν δεν γνώριζε τις συγκεκριμένες συγκρητιστικές πλάνες που διατύπωσε ο μακαριστός Πατριάρχης είναι δυνατόν να αγνοούσε τους κατά συρροήν οικουμενιστικούς ακροβατισμούς του Πατριάρχη Αθηναγόρα;

Η μετάνοια από λανθασμένο τρόπο ζωής και από λανθασμένες θεολογικές θέσεις δεν προσβάλλει ένα άνθρωπο, όπως αφελώς νομίζει ο συντάκτης των άρθρων της “Ιδιωτικής οδού”. Αντίθετα του περιποιεί τιμήν.

Καλόν είναι όμως να μας βοηθήσει ο σεβαστός Γέροντας να αντιληφθούμε τι ακριβώς συνέβηκε και διαφοροποίησε προοδευτικά ή αμέσως τόσο δραματικά τις θέσεις του και για ποιο λόγο είπε τα πραγματικά απίστευτα αυτά πράγματα για τον μακαριστό Αθηναγόρα.

Ο ΜΕΤΑΞΑΚΗΣ, Ο ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΦΡΟΝΕΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΟΔΙΚΟΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

__________

Από χρόνια γράφω σε διάφορα έντυπα ότι η ορθόδοξη συνείδηση δεν θα αναπαυθεί πριν τα ονόματα των Μεταξάκη, Αθηναγόρα και των ομοφρόνων τους καταχωρηθούν στα αναθέματα της Κυριακής της Ορθοδοξίας. Γι’ αυτό “απορώ και εξίσταμαι και τον νουν καταπλήττομαι” επειδή ένας τόσο παραδοσιακός θεολόγος θα μπορούσε ποτέ να γράψει ότι ο Αθηναγόρας είναι “προφητική μορφή” ή ότι “το όνομά του καταχωρήθηκε στις χρυσές δέλτους της Εκκλησιαστικής Ιστορίας”.

Μέχρι τώρα είχα υπόψη ότι οι αλήστου μνήμης Οικουμενιστές Αμερικής Ιάκωβος, Θυατείρων Αθηναγόρας, Θυατείρων Μεθόδιος, Χαλκηδόνος Μελίτων (Χατζής), Ελβετίας (νυν Αδριανουπόλεως) Δαμασκηνός, και ει τινές έτεροι του ιδίου οικουμενιστικού φυράματος αποκαλούσαν ή ακόμη αποκαλούν (όπως ο ανεκδιήγητος Μητροπολίτης Ιταλίας Γεννάδιος) τον μακαριστό Αθηναγόρα “προφηταπόστολο”, “Μεγάλο Αθηναγόρα” και δεν συμμαζευόμαστε.

Καλόν είναι λοιπόν ο σεβαστός μας Γέροντας π. Θεόδωρος Ζήσης να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε τι ακριβώς συνέβηκε.

Θα επανέλθω, συν Θεώ, επειδή κατά την επίσκεψη - προσκύνημά μου στο Τσέλιε είχα την ευκαιρία να ακούσω τι απάντησε ο Αγιος Ιουστίνος Πόποβιτς για την "πενταρχία", τον Οικουμενικό Θρόνο, τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου και προπαντός ποια άποψη είχε για τον αείμνηστο Αθηναγόρα.

http://panayiotistelevantos.blogspot.com 

 Πιό κάτω  σας παρουσιάζουμε  ολόκληρο το  βιβλίο του  Π. Θεοδώρου Ζήση  "Κωνσταντινούπολη και Μόσχα" (Εκδόσεις Βρυέννιος 1989) στις σελίδα 79 του  οποίου  μπορείτε να διαβάσετε  τις ΤΟΤΕ θέσεις  του  σεβαστού επιστήμονος και Ιερέως  π. Θεοδώρου  Ζήση .

Θ. ΖΗΣΗΣ - ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΚΑΙ ΜΟΣΧΑ