Ημερίδα για την "ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τα ανθρώπινα δικαιώματα" (Εστία ΠΑτερικών Μελετών) - Χαιρετισμός Προηγουμένου Ιεράς Μονής Μ.Μετεώρου Αρχιμανδρίτου Αθανασίου

τ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Προηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου

Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου

Στήν ἡμερίδα τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν

Γιά τήν κάρτα τοῦ πολίτη

Φιλοσοφική Σχολή Ἀθηνῶν, 31 Μαρτίου 2011

Ἐλλογιμοτάτη κ. Κοσμήτορ, σε­βα­στέ Γέ­ρον­τα, π. Σα­ράν­τη καί σεβαστοί πατέρες, Ἐλ­λο­γι­μώ­τα­τοι κύ­ριοι Κα­θη­γη­τές, Ἀ­ξι­ό­τι­μοι κύ­ριοι δι­ορ­γα­νω­τές καί εἰ­ση­γη­τές, Ἀ­ξι­ό­τι­με κ. Πα­πα­νι­κο­λά­ου, συν­το­νι­στή τῆς ἡ­με­ρί­δας, ἀ­γα­πη­τοί σύ­νε­δροι

 Θά θέ­λα­με κα­τ’ ἀρ­χήν νά συγ­χα­ροῦ­με θερ­μά τήν Ἑ­στί­α Πα­τε­ρι­κῶν Με­λε­τῶν γιά τήν δι­ορ­γά­νω­ση τῆς ἀ­πο­ψι­νῆς ἡ­με­ρί­δος, πού πραγ­μα­το­ποι­εῖ­ται ὑ­πό τήν αἰ­γί­δα τῆς Φι­λο­σο­φι­κῆς Σχο­λῆς τοῦ Πα­νε­πι­στη­μί­ου Ἀ­θη­νῶν, καί γιά τήν πρω­το­βου­λί­α της αὐ­τή νά ἀ­να­δεί­ξει τίς ποι­κί­λες πα­ρα­μέ­τρους ἑ­νός τό­σο φλέ­γον­τος ζη­τή­μα­τος, ὅ­πως αὐ­τό τῆς νέ­ας παγ­κό­σμιας ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς φυ­λα­κῆς στήν ὁ­ποί­α μᾶς ὁ­δη­γεῖ ἡ σχε­δι­α­ζό­με­νη κάρ­τα τοῦ πο­λί­τη. Θά θέ­λα­με, ἐ­πί­σης, νά ἐκ­φρά­σου­με τίς θερ­μές μας εὐ­χα­ρι­στί­ες γιά τήν τι­μη­τι­κή πρό­σκλη­ση νά.... συμ­με­τά­σχου­με καί νά ἀ­πευ­θύ­νου­με χαι­ρε­τι­σμό στήν ἐκ­δή­λω­ση αὐ­τή καί νά κα­τα­θέ­σου­με, στόν ἐ­λά­χι­στο αὐ­τό χρό­νο, κά­ποι­ες σκέ­ψεις μας γιά τό συγ­κε­κρι­μέ­νο ζή­τη­μα γιά τό ὁ­ποῖ­ο ἐν­δι­α­φε­ρό­μα­στε, ἐ­νη­με­ρω­νό­μα­στε καί ἀ­σχο­λού­μα­στε ἐ­δῶ καί ἀρ­κε­τά χρό­νια, ἀ­πό τήν ἐ­φαρ­μο­γή ἀ­κό­μη τῆς Συμ­φω­νί­ας Σέν­γκεν τό 1997, ὁ­πό­τε καί εἴ­χα­με προ­βεῖ στήν ἔκ­δο­ση ἐ­νη­με­ρω­τι­κῶν ἐν­τύ­πων σχε­τι­κῶν μέ ὅ­λα αὐ­τά.

Ἡ σύγ­χρο­νη οἰ­κο­νο­μι­κή, πο­λι­τι­κή καί κοι­νω­νι­κή δί­νη στήν ὁ­ποί­α βρί­σκε­ται ὁ ἑλ­λη­νι­κός λα­ός καί ἡ ἀ­φό­ρη­τη πί­ε­ση ἡ ὁ­ποί­α βι­ώ­νει θε­ω­ρή­θη­κε, ὅ­πως δεί­χνουν τά πράγ­μα­τα, ἀ­πό τούς κυ­βερ­νῶν­τες καί τούς ὑ­πε­ρε­θνι­κούς ἐν­το­λεῖς τους ὡς κα­τάλ­λη­λη «εὐ­και­ρί­α» γιά τήν ὑ­πα­γω­γή του στό δι­ε­θνές ἠ­λε­κτρο­νι­κό σύ­στη­μα φα­κελ­λώ­μα­τος καί ἐ­λέγ­χου μέ­σῳ τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των μέ τήν λε­γό­με­νη «κάρ­τα τοῦ πο­λί­τη», πού προ­α­ναγ­γέλ­θη­κε ἀ­πό τήν ἑλ­λη­νι­κή Κυ­βέρ­νη­ση.

Πρό­κει­ται γιά ἕ­ναν ἀ­πό τούς βα­σι­κούς σχε­δια­σμούς τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως πραγ­μά­των γιά τόν ἔ­λεγ­χο τῶν δρα­στη­ρι­ο­τή­των, τῶν ἐ­νερ­γει­ῶν, τῶν κι­νή­σε­ων, τῶν ἐ­πι­λο­γῶν, τῶν πο­λι­τῶν μέ σκο­πό τήν πο­δη­γέ­τη­ση τῶν φρο­νη­μά­των τους ἤ τήν πα­γί­δευ­ση καί τήν ἐ­νο­χο­ποί­η­σή τους.

Ἕ­να τέ­τοι­ο πα­νί­σχυ­ρο συγ­κεν­τρω­τι­κό ἠ­λε­κτρο­νι­κό σύ­στη­μα πλη­ρο­φο­ρι­ῶν καί ἐ­λέγ­χου, πού θε­με­λι­ώ­νε­ται μέ τήν ἐ­πι­βο­λή τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν καρ­τῶν καί ταυ­το­τή­των δέν ἀ­πο­τε­λεῖ μο­νο­με­ρή ἐ­πι­λο­γή καί ἐ­φαρ­μο­γή, ἀλ­λά ἐν­τάσ­σε­ται στό πλαί­σιο μί­ας γε­νι­κό­τε­ρης πο­λι­τι­κῆς καί σκο­πι­μό­τη­τος τήν ὁ­ποί­α ἐ­ξυ­πη­ρε­τεῖ. Εἶ­ναι ἡ γε­νι­κό­τε­ρη πο­λι­τι­κή τῆς παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­σης καί τῆς παγ­κό­σμιας δι­α­κυ­βέρ­νη­σης, πού τό­σο πο­λύ συ­ζη­τεῖ­ται καί προ­βάλ­λε­ται στίς μέ­ρες μας καί στήν χώ­ρα μας.

Εἶ­ναι ἡ πο­λι­τι­κή τῆς ὁ­μο­γε­νο­ποί­η­σης τῶν πο­λι­τι­σμῶν, τῆς ἐ­ξά­λει­ψης τῶν ἰ­δι­αί­τε­ρων χα­ρα­κτη­ρι­στι­κῶν τῶν λα­ῶν, τῆς πα­ρα­χά­ρα­ξης τῆς ἱ­στο­ρί­ας τους καί τῆς ἄμ­βλυν­σης τῆς ἐ­θνι­κῆς τους συ­νεί­δη­σης. Ἐ­πι­λο­γές καί τα­κτι­κές πού ἐ­φαρ­μό­ζον­ται συ­στη­μα­τι­κά πλέ­ον στήν πα­τρί­δα μας καί πού ἐν­τάσ­σον­ται στό δι­ε­θνές αὐ­τό σκη­νι­κό τῆς παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­σης.

Τά δι­ε­θνή κέν­τρα ἐ­ξου­σί­ας, πού ἔ­χουν ἐ­πι­βά­λει τήν δι­κή τους οἰ­κο­νο­μι­κή καί πο­λι­τι­κή κα­το­χή στήν χώ­ρα μας, ὑ­πο­λο­γί­ζουν, ὅ­πως φαί­νε­ται, στήν ἀ­νε­κτι­κό­τη­τα τοῦ ἑλ­λη­νι­κοῦ λα­οῦ, πού ἐ­νέ­δι­δε ἐ­πί δε­κα­ε­τί­ες στόν ἐμ­παιγ­μό καί τήν ἐκ­με­τάλ­λευ­σή του ἀ­πό τό πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα καί πι­στεύ­ουν ὅ­τι, κα­τά τόν ἴ­διο τρό­πο, θά ἐν­δώ­σει καί στήν ἐ­πι­χεί­ρη­ση γιά τήν κα­τα­στρα­τή­γη­ση τῶν προ­σω­πι­κῶν του δι­και­ω­μά­των, τήν φαλ­κί­δευ­ση τῶν ἐ­λευ­θε­ρι­ῶν του, τήν προ­σβο­λή καί τήν ἀλ­λοί­ω­ση τῆς ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­ας καί τῆς ταυ­τό­τη­τός του.

Εἶ­ναι φα­νε­ρό πώς οἱ ἐ­ξου­θε­νω­μέ­νοι οἰ­κο­νο­μι­κά καί κοι­νω­νι­κά Ἕλ­λη­νες πο­λί­τες θε­ω­ρή­θη­καν εὔ­κο­λη λεί­α γιά νά πει­ρα­μα­τι­στοῦν τά δι­ε­θνή κέν­τρα ἐ­ξου­σί­ας καί οἱ σχε­δια­στές τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των.

Εἶ­ναι δε­δο­μέ­νο, βε­βαί­ως, ὅ­τι οἱ πο­λί­τες τῆς χώ­ρας πού γέν­νη­σε τήν δη­μο­κρα­τί­α καί οἱ ὁ­ποῖ­οι ἔ­δω­σαν ἡ­ρω­ι­κούς ἀ­γῶ­νες γιά τήν προ­ά­σπι­ση καί τήν δι­α­τή­ρη­σή της· οἱ πο­λί­τες τῆς αἱ­μα­το­βαμ­μέ­νης ἀ­πό ἀ­γῶ­νες γιά τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α πα­τρί­δας· οἱ ἐ­νερ­γοί καί συ­νει­δη­το­ποι­η­μέ­νοι Ἕλ­λη­νες πο­λί­τες, πού σέ­βον­ται τόν ἑ­αυ­τό τους καί δι­α­τη­ροῦν τήν ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­α τους δέν εἶ­ναι σέ κα­μί­α πε­ρί­πτω­ση δι­α­τε­θει­μέ­νοι νά ἐκ­χω­ρή­σουν τά δι­και­ώ­μα­τα καί τίς ἐ­λευ­θε­ρί­ες τους.

Εἶ­ναι δε­δο­μέ­νο ὅ­τι οἱ ὀρ­θό­δο­ξοι ρω­μη­οί, οἱ γα­λου­χη­μέ­νοι στά νά­μα­τα τῆς πί­στε­ως καί τῆς πα­ρα­δό­σε­ως τοῦ Ἔ­θνους μας δέν θά πρέ­πει νά ἐ­πι­τρέ­ψουν νά κα­τα­στεῖ ὁ λα­ός μας ὑ­πο­χεί­ριο τῶν ἰ­σχυ­ρῶν τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς καί τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των.

Τό παγ­κό­σμιο σύ­στη­μα δι­α­κυ­βέρ­νη­σης μέ τό πρό­σχη­μα τῆς συ­νερ­γα­σί­ας καί τοῦ ἐκ­συγ­χρο­νι­σμοῦ ὁ­δη­γεῖ στόν ὁ­λο­κλη­ρω­τι­σμό, σέ ἕ­να σύ­στη­μα παγ­κο­σμί­ου ἐ­λέγ­χου καί ἀ­στυ­νό­μευ­σης.

Στήν ὀρ­θό­δο­ξη πα­ρά­δο­ση τό θε­όσ­δο­το ἀ­γα­θό τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας κα­θι­στᾶ τόν ἄν­θρω­πο κυ­ρί­αρ­χο τῶν ἀ­πο­φά­σε­ων καί τῶν ἐ­νερ­γει­ῶν του. Ἀν­τί­θε­τα τό ἠ­λε­κτρο­νι­κό σύ­στη­μα ἐ­λέγ­χου τόν πα­ρα­κο­λου­θεῖ, τόν κα­θο­δη­γεῖ καί τόν ἐ­ξα­ναγ­κά­ζει σέ προ­κα­θο­ρι­σμέ­νες ἀν­τι­λή­ψεις καί συμ­πε­ρι­φο­ρές.

Τό ἀν­θρώ­πι­νο πρό­σω­πο ὑ­πο­βι­βά­ζε­ται καί ἀ­ριθ­μο­ποι­εῖ­ται. Ὁ ἄν­θρω­πος χά­νει τήν προ­σω­πι­κή του ἀ­ξί­α καί ἰ­δι­αι­τε­ρό­τη­τα. Δέν κρί­νε­ται καί δέν ἀν­τι­με­τω­πί­ζε­ται ὡς ξε­χω­ρι­στή προ­σω­πι­κό­τη­τα μέ ἰ­δι­αί­τε­ρο χα­ρα­κτή­ρα, προ­σόν­τα, ἀ­ρε­τές, ἀ­δυ­να­μί­ες, συ­ναι­σθή­μα­τα, συ­νή­θει­ες καί συμ­πε­ρι­φο­ρές, ἀλ­λά ὡς «δεί­κτης» καί ἀντικείμενο στίς ἠ­λε­κτρο­νι­κές λί­στες προ­τι­μή­σε­ων τῶν πο­λυ­ε­θνι­κῶν, ὡς «χρή­στης» ὑ­πη­ρε­σι­ῶν καί πλη­ρο­φο­ρι­ῶν. Ὁ ἄν­θρω­πος ἀ­πό εἰ­κό­να Θε­οῦ προι­κι­σμέ­νος μέ ἐλευ-θερία,  αὐ­τε­ξού­σιο καί  λο­γι­κή κα­ταν­τᾶ ἠ­λε­κτρο­νι­κό «προ­φίλ» τοῦ συ­στή­μα­τος ἐ­λέγ­χου καί πα­ρα­κο­λου­θή­σε­ώς του.

Καί ὅ­λα αὐ­τά στόν βω­μό τῶν ἐ­ξυ­πη­ρε­τή­σε­ων, τῶν δι­ευ­κο­λύν­σε­ων, τῶν ἀ­νέ­σε­ων· στόν βω­μό τοῦ κα­τα­να­λω­τι­σμοῦ, τῆς εὐ­μά­ρειας, τῆς εὐ­δαι­μο­νί­ας, τοῦ κέρ­δους· στόν βω­μό μιᾶς ψευ­δε­πί­γρα­φης ἀ­σφά­λειας, μιᾶς ἐ­ξα­το­μι­κευ­μέ­νης εὐ­τυ­χί­ας, μιᾶς ἀλ­λο­τρι­ω­μέ­νης καί με­ταλ­λαγ­μέ­νης ζω­ῆς.

Τό εἶ­χε, ἄλ­λω­στε, δι­α­τυ­πώ­σει τό­σο εὔ­στο­χα καί προ­φη­τι­κά, πο­λύ πρίν, ὁ με­γά­λος Ρῶ­σος ὀρ­θό­δο­ξος συγ­γρα­φέ­ας Φι­ον­τόρ Ντο­στο­γι­έφ­σκυ στόν ἀ­πα­ρά­μιλ­λο μύ­θο του, τόν μύ­θο τοῦ Με­γά­λου Ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στῆ: «Καμ­μιά ἐ­πι­στή­μη δέν θά τούς δώ­σει ψω­μί ὅ­σο θά μέ­νουν ἐ­λεύ­θε­ροι, μά στό τέ­λος θάρ­θουν νά κα­τα­θέ­σουν τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α τους στά πό­δια μας καί θά μᾶς ποῦν: “Κάν­τε μας σκλά­βους, μά χορ­τά­στε μας”­­» (Φ. Ντο­στο­γι­έφ­σκυ, Ἀ­δελ­φοί Κα­ρα­μα­ζόβ, ἐκδ. Γκο­βό­στη, τ. Β, σελ. 107).

Ἄς μήν θε­ω­ρη­θεῖ ἀ­πό κα­νέ­ναν ἡ πα­ροῦ­σα συγ­κυ­ρί­α τῆς οἰ­κο­νο­μι­κῆς κρί­σε­ως ὡς μί­α «κα­λή εὐ­και­ρί­α» γιά νά ἐ­πι­βά­λουν ἀ­νε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές καί πρα­κτι­κές στήν ζω­ή τῶν πο­λι­τῶν. Μπο­ρεῖ ὁ λα­ός μας νά ὑ­πο­μέ­νει οἰ­κο­νο­μι­κά μέ­τρα, μνη­μό­νια καί ΔΝΤ, τήν ψυ­χή του, ὅ­μως, δέν τήν που­λᾶ· τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α του δέν τήν ἐκ­χω­ρεῖ· τά δι­και­ώ­μα­τά του δέν τά ἀ­πο­πέμ­πει οὔτε τά ἀπεμπολεῖ.

Οἱ ὀρ­θό­δο­ξοι Ἕλ­λη­νες, οἱ ἐ­λεύ­θε­ροι πο­λί­τες αὐ­τῆς τῆς χώ­ρας δέν θά πρέ­πει νά πα­ρα­λά­βουν ἠ­λε­κτρο­νι­κές κάρ­τες πού θά τούς ὁ­δη­γή­σουν δέ­σμιους σέ ἕ­να ἀ­νε­λεύ­θε­ρο κα­θε­στώς συγ­κεν­τρω­τι­σμοῦ καί ἐ­λέγ­χου.

Γιά ὅ­λους αὐ­τούς τούς λό­γους ἀρ­νού­μα­στε τήν εἰ­σα­γω­γή μας σέ ἕ­να τέ­τοι­ο ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κό σύ­στη­μα συγ­κεν­τρω­τι­σμοῦ καί ἐ­λέγ­χου, πού πε­ρι­στέλ­λει τήν προ­σω­πι­κή μας ἐ­λευ­θε­ρί­α, ὑ­πο­βαθ­μί­ζει καί ὑ­πο­τι­μᾶ τήν προ­σω­πι­κό­τη­τά μας, ἀλ­λοι­ώ­νει καί δι­α­βρώ­νει τά κύ­ρια χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά τῆς ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­ας καί τῆς αὐ­το­συ­νει­δη­σί­ας μας, πε­ρι­θω­ρι­ο­ποι­εῖ καί κα­ταρ­γεῖ τήν ἑλ­λη­νορ­θό­δο­ξη πίστη καί πα­ρά­δο­σή μας καί ἐν τέ­λει πε­ρι­ο­ρί­ζει τήν δυ­να­τό­τη­τα τοῦ ἐ­λεύ­θε­ρου αὐ­το­προσ­δι­ο­ρι­σμοῦ μας καί τῆς ἐ­λεύ­θε­ρης ἐ­πι­λο­γῆς μας σέ καί­ρια ζη­τή­μα­τα τῆς προ­σω­πι­κῆς μας ζω­ῆς καί σω­τη­ρί­ας.

Κα­τά συ­νέ­πεια ἀρ­νού­μα­στε τήν πα­ρα­λα­βή ἀ­νά­λο­γων καρ­τῶν (κάρ­τα πο­λί­τη, κάρ­τα ἀ­πο­δεί­ξε­ων κ.ἄ.) εἴ­τε αὐ­τές πε­ρι­έ­χουν τό 666 εἴ­τε ὄ­χι καί ζη­τοῦ­με ἀ­πό τήν Κυ­βέρ­νη­ση τήν ἄρ­ση τῶν ἀν­τί­στοι­χων μέ­τρων ἐ­φαρ­μο­γῆς τους.