"ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ" - ΤΑ ΠΕΝΤΕ "ΓΙΑΤΙ"

 Η  ΠΡ.Α.Ο.Σ  

(Πρωτοβουλία Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης)  

θέτει με συνοπτικό τρόπο 

τα  5 "γιατί"   πάνω στο μείζον ζήτημα  της "Κάρτας του πολίτη"

 

Γιατί ισχυριζόμαστε ότι η κάρτα του πολίτη απειλεί την ελευθερία μας:

Με τον νόμο 3655/2008 θεσπίστηκε ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης, πιο γνωστός ως ΑΜΚΑ, ως μοναδικός αριθμός υποχρεωτικός για κάθε Έλληνα. Το άρθρο 153 του συγκεκριμένου νόμου περιέχει μία διατύπωση ασυνήθιστα σκληρή για τα δεδομένα της Ελληνικής δημοκρατικής πραγματικότητας. Αναφέρει συγκεκριμένα: «ουδείς δύναται να απασχοληθεί ως μισθωτός ή ως αυτοαπασχολούμενος, να ασφαλισθεί ή να καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές, να εκδώσει ή να ανανεώσει βιβλιάριο ασθενείας, να δικαιωθεί και να εισπράξει συντάξεις και γενικότερα πάσης φύσεως παροχές, επιδόματα και βοηθήματα, εάν δεν διαθέτει ΑΜΚΑ, ο οποίος αναγράφεται υποχρεωτικά επί όλων των ως άνω αντίστοιχων παραστατικών». Η παραπάνω διατύπωση μοιάζει να αφαιρεί αυτονόητα ...δικαιώματα από το ανθρώπινο πρόσωπο και να τα συνδέει με τη κατοχή ή όχι του αριθμού αυτού. Παράλληλα ο αριθμός αυτός (άρα και τα δικαιώματα μας) θα παραχωρείται από την ηλεκτρονική διακυβέρνηση Έμπειροι νομικοί που γνωρίζουν καλά τα πράγματα της Ελληνικής νομοθεσίας μας διαβεβαίωσαν πως ο ΑΜΚΑ αποτελεί το ξεκίνημα μιας διαδικασίας που θα ολοκληρωθεί με την καθιέρωση μίας κάρτας αριθμός της οποίας θα είναι ο ΑΜΚΑ και πως μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή όντως κανείς δεν θα μπορεί να ασκήσει τα αυτονόητα αυτά δικαιώματά του παρεκτός και αν διαθέτει την κάρτα αυτή. Επίσης έπειτα από σχετική αίτηση στο αρμόδιο Υπουργείο πήραμε τη γραπτή βεβαίωση πως εντός πενταετίας από την καθιέρωσή του ο ΑΜΚΑ θα αντικαταστήσει όλους του υπόλοιπους αριθμούς μας. Δηλαδή εκλογικό αριθμό, αριθμό ταυτότητας, ΑΦΜ κ.τ.λ. Η κατάσταση αυτή όπως περιγράφεται πιο πάνω μοιάζει να είναι βγαλμένη απευθείας από την Αποκάλυψη του Ιωάννου εκεί που λέει ότι «ουδείς δύναται πωλήσαι η αγοράσαι ή ο μή έχων το χάραγμα». Από την άλλη ο πρωθυπουργός μας σε πρόσφατη ομιλία του δίνοντας το στίγμα για την νέα αυτή "Κάρτα του πολίτη", αριθμός της οποίας θα είναι ο ΑΜΚΑ, είπε χαρακτηριστικά ότι σε αυτή την κάρτα θα «αποτυπώνονται όλα τα δικαιώματα του πολίτη». Η εικόνα που διαμορφώνουμε όμως από την όλη διαδικασία μοιάζει να εγκλωβίζει τα δικαιώματά μας στην κάρτα αυτή παρά να τα αποτυπώνει. Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση δηλαδή δια μέσου του αριθμού και της κάρτας αυτής θα μας… παρέχει ή όχι τα μέχρι σήμερα αυτονόητα δικαιώματά μας, που μέχρι τώρα αποτυπώνονταν στο ανθρώπινο πρόσωπο και μόνο. Δηλαδή εξαναγκαζόμαστε καταρχήν να αρνηθούμε ότι είναι αυτοδίκαιο και κατόπιν να το ζητήσουμε να μας παρασχεθεί από την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τα προϊόντα της (τους αριθμούς και τις κάρτες). Με τον τρόπο αυτό διολισθαίνουμε σε αυτήν την πολυδιαφημιζόμενη τώρα τελευταία ηλεκτρονική διακυβέρνηση χωρίς όμως αυτό να μας γίνεται ξεκάθαρο από την αρχή. Εδώ ακριβώς έγκειται η παραχώρηση της ελευθερίας μας και η απεμπόληση θεμελιωδών – αυτονόητων δικαιωμάτων και αυτό εγείρει τη δίκαιη αντίδρασή μας.

Τι είναι όμως αυτή η ηλεκτρονική διακυβέρνηση:

Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση δεν είναι μία κυβέρνηση με πρωθυπουργό, υπουργούς και όλα τα γνωστά όργανα των συνηθισμένων κυβερνήσεων. Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση είναι το «όραμα» των ανθρώπων της λεγόμενης «Νέας Εποχής». Το πνεύμα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης έτσι όπως διατυπώνεται στα δύο αρχικά αυτά προϊόντα της, τον ΑΜΚΑ και την συνακόλουθη κάρτα, είναι ότι κανείς άνθρωπος δεν έχει δικαιώματα παρεκτός και αν του παρασχεθούν από την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Εφόσον ο άνθρωπος δεχθεί να υποταχθεί στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση θα πάρει τον αριθμό του. Ο αριθμός αυτός θα αρχίσει να κυκλοφορεί στις εκατοντάδες βάσεις δεδομένων σαν μια απλή πληροφορία όμοια με τα δισεκατομμύρια των πληροφοριών που αποθηκεύονται σε υπολογιστές και τίποτα άλλο. Εδώ ακριβώς έγκειται η απεμπόληση της προσωπικότητας. Η προσωπικότητα του ανθρώπου ήρθε ως απόρροια της ομοίωσης του με τον Θεό. Χαρακτηριστικά της προσωπικότητας είναι η μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου στο οτιδήποτε κυριολεκτικά. Δεν υπάρχει άνθρωπος με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σκέψης με άλλον, ούτε με την ίδια ομιλία, ούτε με το ίδιο βάδισμα, ούτε με τον ίδιο ψυχισμό με άλλον άνθρωπο. Όλες αυτές οι μοναδικότητες συνθέτουν την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Για αυτό επιλέχθηκε οι άνθρωποι να παίρνουν ονόματα που ταιριάζουν σε Πρόσωπα και όχι αριθμούς που ταιριάζουν σε ένα πλήθος πραγμάτων. Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση θα αναγνωρίζει τον άνθρωπο από τον αριθμό του. Όση ευκολία και αν εισάγει αυτό στην διεκπεραίωση κάποιων καθημερινών διεργασιών δεν μπορούμε να το δεχθούμε. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο μόνος τρόπος να κυβερνηθούν οι άνθρωποι είναι μέσα από την παιδεία και ειδικά την ορθόδοξη παιδεία. Ο Άγιος Νεκτάριος όταν διοικούσε την Ριζάρειο σχολή όταν έβλεπε του μαθητές του να κάνουν κάποια ατασθαλία τιμωρούσε με νηστεία τον εαυτό του θεωρώντας τον… ανάξιο διδάσκαλο. Μετά από αυτό κανένας μαθητής δεν τολμούσε να παρατυπήσει ξανά. Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση αντίθετα θα μας κρατά πειθαρχημένους στερώντας μας τα δικαιώματά μας όποτε το επιθυμεί.

Γιατί δεν πρέπει να εφησυχάζουμε με την σκέψη ότι η κάρτα δεν είναι σφράγισμα:

Πρέπει να δούμε πότε χρησιμοποιούμε τη σφραγίδα εμείς οι άνθρωποι. Τη χρησιμοποιούμε σαν το επιστέγασμα μιας συμφωνίας ή μιας ολόκληρης διαδικασίας στην οποία έχουμε συμμετάσχει πολλοί άνθρωποι μαζί και στο τέλος σαν επιστέγασμα βάζουμε και τη σφραγίδας μας. Είναι δηλαδή η σφραγίδα η τελευταία πράξη που περαιώνει θα λέγαμε κάτι στο οποίο έχουμε ήδη συμμετάσχει ή έχουμε ήδη ευλογήσει με το λόγο μας. Ασφαλώς δεν μπορούμε να συμμετάσχουμε και να συμφωνούμε σε όλη τη διαδικασία - συμφωνία και ξαφνικά στο τέλος όταν θα έρθει η ώρα της σφράγισης να αρνηθούμε έτσι ξαφνικά. Θα είναι παράλογο. Το λογικό θα είναι να έχουμε εκφράσει τις αντιρρήσεις μας από την αρχή της  διαδικασίας. Το σφράγισμα εφαρμόζεται και μετά το πέρας του Αγίου Βαπτίσματος όταν "Σφραγίς Πνεύματος Αγίου" τίθεται επί του νεοφώτιστου Χριστιανού. Για σκεφτείτε τώρα κάποιος να δεχτεί να βαπτιστεί και στο τέλος να αρνηθεί να σφραγισθεί. Είναι παράλογο. Το λογικό θα ήταν να μη βαπτισθεί από την αρχή. Ομοίως νομίζω ότι και η Αποκάλυψη μιλώντας μας για σφράγισμα μας αποκαλύπτει με διακριτικό τρόπο ότι θα υπάρξει μία διαδικασία επιστέγασμα της οποίας θα αποτελέσει το σφράγισμα (κατά την πεπατημένη)  και όποιος δεν θέλει να συμμετάσχει στο σφράγισμα δεν θα πρέπει να συμμετάσχει και στη διαδικασία ειδάλλως θα είναι παράλογο να αποφύγει το σφράγισμα και μάλλον δεν θα το αποφύγει. Θα είναι δηλαδή το σφράγισμα η κατακλείδα, η τελευταία πράξη. Άρα η αποφυγή του σφραγίσματος μπορεί να γίνει από την αρχή και η αρχή γίνεται τώρα με την απόρριψη εν’ γένει της προσχώρισής μας στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση.

Πως θα συντελεστεί το τελικό σφράγισμα:

Μία πρόσφατη ομιλία του πατρός Σαράντη Σαράντου μας αποκάλυψε πολύ περιεκτικά το σχέδιο του διαβόλου. Ο διάβολος στοχεύει πρώτα να χαράξει το νου μας κατόπιν να προχωρήσει στην ψυχή μας και εντέλει να κάνει και την τελική κίνηση η οποία θα έρθει σαν το επιστέγασμα, σαν η κατακλείδα όλης της πιο πάνω διαδικασίας δηλαδή το σφράγισμα στο σώμα. Πως θα γίνει το σφράγισμα του νου; Με το να ποτιστεί ο ανθρώπινος νους με κάθε είδους ψεύδος που τον απομακρύνει από την Ευαγγελική Αλήθεια. Δυστυχώς σε αυτή τη προσπάθεια η επιστήμη, η ταγμένη να υπηρετεί τον άνθρωπο, χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο. Πως; Με το να γίνεται απίστευτη προσπάθεια και να κατασκευάζονται κάθε είδους σενάρια για να πεισθούμε ότι η γη προήλθε από ένα τυχαίο γεγονός πριν από πολλά δισεκατομμύρια χρόνια και μετά από αυτό το τυχαίο γεγονός η δημιουργία του ανθρώπου ήταν ένα άλλο τυχαίο γεγονός κάποιου παιχνιδιού των γονιδίων. Ο Θεός δεν είχε καμία συμμετοχή σε όλα αυτά. Δηλαδή ότι καταγόμαστε από τις αμοιβάδες άσχετα βέβαια αν από τότε που εμφανίστηκε ο άνθρωπος δεν έχει αλλάξει ούτε μία τρίχα από το τρίχωμα κανενός έμβιου οργανισμού αλλά παρόλα αυτά… «όλοι καταγόμαστε από τις αμοιβάδες». (Εδώ κολλάει και ο λόγος της Αγίας Γραφής «Επιστήμη χωρίς αρετή πανουργία εστί»). Όλη αυτή η Νέο - Εποχίτικη επιστημονοθεωρία που παρουσιάζεται σαν μία προσπάθεια της επιστήμης να προοδέψει δεν είναι τίποτε άλλο από μία προσπάθεια να χαραχτεί ο νους του ανθρώπου και να απομακρυνθεί από την μόνη Αλήθεια και Πηγή της Ζωής.  Ο «χαραγμένος νους» θα επιτρέψει στους εργάτες την Νέας Εποχής να προχωρήσουν στο χάραγμα της ψυχής του. Πως; Πιστεύοντας ο σκοτισμένος σύγχρονος άνθρωπος ότι δεν προήλθε από τον Θεό θα αναζητήσει τροφή για την ψυχή του μακριά, οπουδήποτε αλλού εκτός από το Θεό. Ψευτοουμανιστικές θεωρίες, φιλοσοφικά κινήματα, αλλοπρόσαλλες θρησκείες οτιδήποτε εκτός από πραγματικό Θεό, θα γεμίσουν και θα σκοτίσουν την ψυχή του η οποία μη μπορώντας να κάνει αλλιώς θα τα δεχτεί ως αλήθεια οπότε θα σφραγιστεί και αυτή. Και όταν τα δύο παραπάνω βήματα θα έχουν ολοκληρωθεί και επειδή ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ολότητα, θα πρέπει να σφραγιστεί μαζί με την ψυχή και το σώμα του. Τότε θα επιχειρηθεί και η σωματική σφράγιση του ανθρώπου. Η κατακλείδα δηλαδή. Η τελική πράξη. Ο ήδη σφραγισμένος και σκοτισμένος ανθρώπινος νους με την ήδη σφραγισμένη και πληγωμένη ανθρώπινη ψυχή εύκολα τώρα θα δεχθεί και το σφράγισμα στο σώμα ως λύση στα σύγχρονα – κατασκευασμένα προβλήματα του. Η πρακτική διαχείρισης των ανθρώπων με τα πλινθία (τσιπ) θα του παρουσιαστεί σαν η μόνη λύση στα προβλήματά του και αυτός σκοτισμένος θα την αποδεχτεί. Χρησιμοποιήθηκε η λέξη «διαχείριση» σκόπιμα διότι περί αυτού πρόκειται. Τα πλινθία (τσιπάκια) έχουν χρησιμοποιηθεί στις αποθήκες και στα καταστήματα για τη διαχείριση των προϊόντων ή στα μεγάλα κοπάδια βοοειδών για την εύκολη διαχείριση των ζώων. Έτσι θα χρησιμοποιηθούν και για τη διαχείριση των ανθρώπων. Για αυτό και η ηλεκτρονική διακυβέρνηση δεν είναι ακριβώς διακυβέρνηση αλλά διαχείριση. Για αυτό και ισχυριζόμαστε ότι υπάρχει απώλεια του ανθρώπινου προσώπου στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση – διαχείριση επειδή ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζεται σαν μια απρόσωπη μονάδα προς διαχείριση. Αφού μας έπεισαν ότι είμαστε μακρινά ξαδέρφια του βοδιού (εφόσον έχουμε κοινό πρόγονο την αμοιβάδα) μετά θα μας διαχειριστούν και ως τέτοια και πολλοί από εμάς απογυμνωμένοι ήδη από την αλήθεια θα το δεχτούν και αυτό. Βλέπουμε δηλαδή ότι στο σφράγισμα θα διολισθήσουμε . Θα επαναλάβουμε λοιπόν ότι όποιος θέλει να αποφύγει το σφράγισμα το τελικό θα πρέπει να αποφύγει το σφράγισμα του νου αρχικά, της ψυχής στη συνέχεια και εντέλει την αποδοχή της ηλεκτρονικής διαχείρισης του μέσω της κάρτας του πολίτη.

Γιατί δεν πρέπει να εξαρτούμε την στάση μας αποκλειστικά και μόνο από τη στάση της Ιεραρχίας:

Μα εκείνο που θέλουμε να διαφυλάξουμε με την εναντίωση μας στις κάρτες είναι το αυτεξούσιο και η Θεόσδοτη ελευθερία μας. Ας τα ασκήσουμε λοιπόν. Έπειτα ισχύει ήδη καταδικαστική απόφαση της Ιεραρχίας ληφθείσα ήδη από το 1997. Και εντέλει εμείς οι άνθρωποι λόγω ακριβώς του γεγονότος ότι έχουμε το αυτεξούσιο από τη μια και την ικανότητα σκέψης από την άλλη είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι ο καθένας για τον εαυτό του και για την επιλογή του. Ο Θεός εντέλει θα ζητήσει από το καθένα μας την ευθύνη για της επιλογή του. Φυσικά ευχόμαστε και προσευχόμαστε η Ιεραρχία να πάρει μία θέση σωστή και θαρραλέα που θα μας διευκολύνει όλους ωστόσο η σωτηρία του καθενός από εμάς είναι υπόθεση καθαρά προσωπική. Επίσης η στάση αυτή ενέχει και μία τάση για μετάθεση ευθυνών και προσπάθεια εύρεσης δικαιολογιών προς αποφυγή του αγώνα.

Γιατί είναι άκυρος ο ισχυρισμός ότι «εγώ είμαι καθαρός και δεν έχω τίποτα να φοβηθώ»:

Αυτή πραγματικά είναι στάση απόγνωσης. Η δικαίως ενιστάμενη συνείδηση από την μια μεριά και ο φόβος από τα πιθανά δεινά και τις στερήσεις που ενδεχομένως να επιφέρει η αγωνιστική στάση που επιβάλλει η περίσταση από την άλλη και σε συνδυασμό με κάποιο έλλειμμα πίστεως δημιουργούν στον άνθρωπο την τάση για άρνηση της κατάστασης παρά για ορθή αντιμετώπισή της. Όπως κάνει η στρουθοκάμηλος δηλαδή η οποία μπροστά τον κίνδυνο απλώς κρύβει το κεφάλι της και… «ότι ήθελε προκύψει» από εκεί και πέρα. Προφανώς αυτή η στάση δεν μπορεί να είναι λύση.

Γιατί δεν πρέπει να δεχτούμε μοιρολατρικά την επερχόμενη κατάσταση:

Το γεγονός ότι η έλευση του αντίχριστου μαζί με όλα τα παρελκόμενα αυτής (χάραγμα, δεινά κ.τ.λ.) έχει προβλεφτεί από την Αγία Γραφή και άρα θα γίνει δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση λόγο για μην αγωνιστούμε εμείς ενάντια στην έλευση αυτή. Το αντίθετο μάλιστα. Η εναντίωσή μας θα είναι σημάδι γνησιότητας και θα δημιουργήσει (ας μας επιτραπεί η έκφραση) την… «υποχρέωση» στο Θεό να δώσει εναλλακτικές λύσεις στους καλούς αγωνιστές. Αν δεν αντιδράσουμε θα δώσουμε την εντύπωση στο Θεό ότι μας αρέσει αυτό που έρχεται οπότε θα αφήσει τα πράγματα να εξελιχθούν χωρίς την παρέμβασή Του. Αν όμως αντιδράσουμε θα είναι κατά κάποιο τρόπο υποχρεωμένος να μας δώσει εναλλακτικό τρόπο. Ποιόν; Σε άλλους θα δώσει περισσή τη Χάρη του και όχι μόνο δεν θα αποφεύγουν αλλά θα επιζητούν το μαρτύριο. Σε άλλους θα βρει τόπους ασφαλείς στα βουνά και στις ερήμους της γης. Άλλους μπορεί να τους ταΐζει απευθείας με θαυματουργικό τρόπο. Έχει γραφτεί ότι θα κολοβώσει και τις ημέρες για να περνούν και γρήγορα. Εν΄ πάση περιπτώσει οι τρόποι και οι λύσεις είναι Δικό Του θέμα. Σε εμάς μένει η ταπεινή προσήλωση στο Φως και την Αλήθεια του Ευαγγελίου με κάθε τίμημα και η αποστροφή του ψεύδους. Τα υπόλοιπα είναι του δουλειά του Θεού.