Αν θέλουν να αλλοιώσουν ακόμα και την "χάρτα του πολίτη" ( σύνταγμα της Ελλάδος) φαντασθείτε τι θα πράξουν με την "κάρτα του πολίτη"

 

Εισαγωγικό σχόλιο απο το "Ορθόδοξο Παρατηρητήριο"

Αγαπητοί μας φίλοι αναγνώστες. 

Καθημερινά  βομβαρδιζόμαστε  με θλιβερές ειδήσεις οι οποίες μας  αναγκάζουν  να   σχολιάζουμε  και  με  "πολιτικό" τρόπο  τα τεκταινόμενα στην πατρίδα μας.

Πως είναι  δυνατόν όμως  να μείνουμε απαθείς, όταν  στελέχη της κυβέρνησης  του τόπου μας  δια των προκλητικών τους δηλώσεων  ξεπερνούν όχι μόνο τα εσκαμμένα αλλά ακόμα και τον ίδιο τους τον εαυτό;

Πως είναι δυνατόν  να μην εκφράσουμε την αγανάκτησή  μας όταν  π.χ ακούμε απο τον αντιπρόεδρο  της κυβέρνησης κ. Πάγκαλο να ονομάζει "κοπρίτες"   τους  συμπολίτες μας  που δουλεύουν στον δημόσιο τομέα και "αντιπαραγωγικούς" εκείνους  που  κοιμούνται με την στολή και στον πρώτο συναγερμό  βρίσκονται  σε λίγα λεπτά στον αέρα να  αναχαιτίζουν  τούρκικα αεροσκάφη;

Πως να μην  εξεγειρόμεθα  όταν  ακούμε τον ίδιο  να  δηλώνει  ότι  "η επανάσταση  του  1821 έγινε απο κάποιους αδαείς  χωριάτες  οι οποίοι όταν απελευθερωθήκαμε  ψήφιζαν όποιον τους  έταζε τα περισσότερα;".

Όμως ο  κ. Πάγκαλος δεν είναι παρά η  σχηματοποίηση  της  καθεστωτικής μορφής που έχει λάβει  η παρούσα  εξουσία.

Εξ΄ άλλου δεν  λέει  κάτι το διαφορετικό από  αυτά που δήλωσε κατά καιρούς για τον Ελληνικό λαό ο  προϊστάμενός του  και Πρόεδρος της  Κυβέρνησης.

Εκείνος  βέβαια δεν μας  έλεγε "κοπρίτες"  αλλά  "διεφθαρμένους", "κλέφτες" , "τεμπέληδες".

Δεν μίλησε ο ίδιος  για  "αδαείς και χωριάτες" , αλλά για έναν "νέο πατριωτισμό" που δεν  θα έχει  ανάγκη απο την προσήλωση στα σύμβολα και στην ιστορία .

Για να δικαιολογήσουν  λοιπόν  την  αντεθνική και αντιλαϊκή  κατοχική τους  συμπεριφορά, έπρεπε πρώτα  να μαγαρίσουν  την τιμή και την υπόληψη  όχι μόνο ημών   αλλά και όλων των προγόνων μας που αγωνίσθηκαν  υπερ πίστεως και πατρίδος.

Όπως δήλωσε μάλιστα  σήμερα στο Παρίσι ο  κ. Παπανδρέου μιλώντας   στο διεθνές φόρουμ για την "νέα κοινωνία και το νέο καπιταλισμό" ," ..κάναμε την κρίση ευκαιρία.Ευκαιρία  για  να  αλλάξουμε και να προχωρήσουμε περήφανα με ανάπτυξη και  προοπτική".

Αν  η απεμπόλιση  της εθνικής μας κυριαρχίας και η υποθήκευση  ακόμα και του Παρθενώνα για χάρη της σωτηρίας των  Ελληνικώνκαι ξένων Τραπεζοπιστωτικών ιδρυμάτων  θεωρείται ανάπτυξη  για την οποία πρέπει να περηφανευόμαστε, τότε  όλα αυτά τα εμετικά που ξεστομίζει  με χυδαιότητα  ο αντιπρόεδρος της "Ελληνικής" κυβέρνησης είναι  απλώς  "πατριωτικά εμβατήρια".

Ένα ακόμα  δείγμα  του  "νέου πατριωτισμού"  μπορείτε να "θαυμάσετε" και στο κατωτέρω κείμενο που διαβάσαμε στο  http://ellinikoistologio.blogspot.com  απο όπου και το αναδημοσιεύουμε.

Διαβάζοντάς το , αντιληφθήκαμε  ότι  η σημερινή  εξουσία,  όπως εκφράζεται δια της κυβερνήσεως και εν πολλοίς δια των  παρακοιμωμένων της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης, πρέπει  "εδώ και τώρα"  να αλλοιώσει  το διαχρονικό  πνεύμα του Ελληνικού Συντάγματος,  αφού μαζί με το Ορθόδοξο φρόνημα του Ελληνικού λαού  (το οποίο εδώ και καιρό είναι  υπο διωγμό) αποτελούν   τα τελευταία  φυσικά  εμπόδια για την  ολοκλήρωση  του αντίχριστου και ανθελληνικού  σχεδιασμού  της Νέας Σιωνιστικής Τάξης Πραγμάτων.

Αν  λοιπόν  θα δείξουν  δια των ...παρεμβάσεών τους τέτοια ασέβεια πρός τις βασικές αρχές του Συντάγματος  και όταν  μάλιστα  μας  αφήνουν  να φαντασθούμε  ακόμη και  ενδεχόμενο "συνταγματικής εκτροπής", μιας και   αμφισβητείται η "αποτελεσματικότητά  του υπο τις παρούσες συνθήκες  της οικονομικής κρίσης",τότε φαντασθείτε  τί έχουν σκοπό να πράξουν  με την  "κάρτα του πολίτη" και την  "ηλεκτρονική διακυβέρνηση".

Κατά την ταπεινή μας γνώμη  δεν έχουμε πλέον περιθώρια   να  θεωρήσουμε ως  αξιόπιστες  τις  όποιες  "διαβεβαιώσεις" τους ,ούτε  να περιμένουμε  ότι θα λάβουν υπ΄όψη  τις εκατοντάδες χιλιάδες  των  πολιτών που  υπέβαλλαν  τις Ορθόδοξες και δημοκρατικές αντιρρήσεις τους  στην  ολιγοήμερη "διαβούλευση" ( πρόσχημα ) για την κάρτα του πολίτη.

Διαβάστε λοιπόν και  ...θαυμάστε, προσέχοντας πάντοτε τα υποφαινόμενα κάτω απο την  επιχρυσωμένη ρητορική μεμβράνη του  ειδικού:

E.Βενιζέλος: "Νέο Σύνταγμα που να προβλέπει τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας"!

 Σχόλιο από defencenet.gr

Το Μνημόνιο ως "επιβεβλημένο" και "αυτονόητο" πρέπει να προηγηθεί του Συντάγματος της χώρας και το δεύτερο πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες περιορισμού της Εθνικής Κυριαρχίας, δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς, σε άρθρο του στο διαδίκτυο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και συνταγματολόγος Ευάγγελος Βενιζέλος!

Επίσης τάσσεται υπερ της διατήρησης του σταυρού προτίμησης στις εκλογές, προτείνει την "κομματική αναστύλωση", τον έλεγχο των δαπανών των κομμάτων από το Ελεγκτικό Συνέδριο και τάσσεται υπέρ της αποσύνδεσης της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την αναγκαστική προσφυγή στις κάλπες σε περίπτωση μη συγκέντρωσης του αριθμού των 180 ψήφων στην Βουλή.

Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση ανησυχεί για το ενδεχόμενο χαρακτηρισμού ως "αντισυνταγματικής" από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ολόκληρης της πολιτικής μεθόδευσης και τους αποτελέσματος (Μνημόνιο) που εχει ξεκινήσει από τον περασμένο χρόνο. 

Το άρθρο αυτό, κινείται προς την κατεύθυνση της "προκρούστειας" λογικής των συνταγματικών δικαιωμάτων που υπερβαίνουν το Μνημόνιο. 

Όποιο δικαίωμα και όποια πρόβλεψη εθνικής κυριαρχίας υπερβαίνει αυτά που προβλέπει το Μνημόνιο, απλά κόβεται.

Πρακτικά πρόκειται για μία άποψη "δημοκρατικής" κατάργησης της Εθνικής Κυριαρχίας. Με απλά λόγια προτείνεται ένα "δημοκρατικό πραξικόπημα" για την μείωση της Εθνικής Κυριαρχίας.

Ολόκληρο το άρθρο δια χειρός Βενιζέλου.

_____________________

Ι. Το Σύνταγμα υπό συνθήκες κρίσης
Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, αλλά και ελπιδοφόρο, να συζητάς για αναθεώρηση του Συντάγματος υπό συνθήκες βαθιάς και γενικευμένης κρίσης. Κρίσης δημοσιονομικής, αναπτυξιακής, κοινωνικής, ηθικής, πολιτικής.  
Το βασικό ερώτημα είναι: αντέχει το Σύνταγμα υπό συνθήκες κρίσης;  
Η αλήθεια είναι ότι υφιστάμεθα σημαντικούς περιορισμούς σε όλες τις όψεις της εθνικής κυριαρχίας -άρα και στη συνταγματική μας κυριαρχία.

Αλλάζει η αντίληψη περί γενικού συμφέροντος, περί της εθνικής οικονομίας και των αναγκών της.

Ο νομοθέτης, ο δικαστής, η κοινωνία, ο επιστήμονας, βρίσκονται όλοι αντιμέτωποι με μια ...νέα αξιολόγηση των πραγματικών δεδομένων. Πράγματα τα οποία θεωρούντο αδιανόητα, τώρα λόγω κρίσης θεωρούνται επιβεβλημένα και αυτονόητα. Το Σύνταγμα πρέπει, συνεπώς, να «υποδεχθεί» ένα νέο φαινόμενο.

Σύνταγμα και μνημόνιο
Η συζήτηση για το μνημόνιο και τη συνταγματικότητά του, στην πραγματικότητα είναι συζήτηση για το πώς η έννοια του γενικού συμφέροντος, δηλαδή η έννοια του συμφέροντος της εθνικής οικονομίας, διαχέεται μέσα στο Σύνταγμα και επηρεάζει όλες τις σχετικές διατάξεις: τη συλλογική αυτονομία, τη νομοθετική διαδικασία, τις διατάξεις για την άσκηση των ατομικών δικαιωμάτων, την έννοια του κοινωνικού κεκτημένου.
Ενα βασικό θέμα που αντιμετώπισε η αναθεώρηση του 2001 είναι πως πρόβλεψε ρητά ότι το άρθρο 28 είναι το συνταγματικό θεμέλιο για την ακώλυτη συμμετοχή της Ελλάδας στις διαδικασίες ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Ποιάς ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όμως; Μιας Ευρώπης που παραπαίει, αμήχανης, χωρίς επαρκή ηγεσία, χωρίς το αναγκαίο πολιτικό προσωπικό, που δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις απολύτως αναγκαίες για θέματα νομισματικής πολιτικής, ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους και ανάπτυξης;
Αυτά είναι μερικά από τα θεμελιώδη προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε την περίοδο από τώρα έως το 2013, οπότε και επιτρέπεται να κινηθεί και πάλι η διαδικασία αναθεώρησης.


ΙΙ. Τρεις μείζονες προτεραιότητες
Πρώτον, είναι απολύτως κρίσιμο και αναγκαίο να μη θίξουμε το  δικαιοκρατικό, κοινωνικό, συμμετοχικό, οικολογικό κεκτημένο του 2001. Το άρθρο 25, όπως έχει, είναι κορυφαία διάταξη στην ευρωπαϊκή συνταγματική τάξη: Η αρχή της αναλογικότητας, η τριτενέργεια, η ρητή κατοχύρωση του κράτους δικαίου και του κοινωνικού κράτος, η υποχρέωση όλων των οργάνων της Πολιτείας να συμβάλουν στην πραγμάτωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τα κοιτάσματα του άρθρου 25 είναι τεράστια και αναξιοποίητα. Τα αξιοποιεί σταδιακά η νομολογία, αλλά πρόκειται για «στάγδην» αξιοποίηση.
Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε:
- θέματα ασφάλειας χωρίς να θίξουμε το κράτος δικαίου
- θέματα ανάπτυξης χωρίς να θίξουμε το οικολογικό κεκτημένο
- τη δημοσιονομική κρίση χωρίς να θίξουμε την συνταγματική κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Η «αναθεώρηση» των κομμάτων προηγείται
Δεύτερο μεγάλο θέμα είναι να βάλουμε το δάχτυλό μας εις τον τύπον των ήλων του προβλήματος διακυβέρνησης: δεν φταίει το Σύνταγμα, φταίνε τα κόμματα. Πιο κρίσιμο ζήτημα είναι η αναθεώρηση των κομμάτων από την αναθεώρηση του Συντάγματος για την ποιότητα του δημοσίου βίου.
Το ανοιχτό, δημοκρατικό κόμμα, το συλλογικό, το αποκεντρωμένο, το κόμμα που έχει θεσμική λειτουργία και συνείδηση των θεσμικών πολιτειακών υποχρεώσεών του, είναι η Λυδία Λίθος για τα πάντα: για τη σύγχρονη και ολοκληρωμένη λειτουργία της Βουλής και των επιτροπών της, για τη σχέση Βουλής και Κοινωνίας των Πολιτών, για τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για την αποκέντρωση –δεν μπορείς να έχεις αποκέντρωση του κράτους αν δεν έχεις αποκέντρωση του κόμματος.
Και βέβαια, μέσα σ΄ αυτό το σύστημα σκέψης, θα δούμε και το θέμα του εκλογικού συστήματος στη Βουλή και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αν δεν έχεις λειτουργία του κόμματος, οργανωμένη, ελεγχόμενη, θεσμική, μπορείς να πας στην κατάργηση του σταυρού προτίμησης ή σε μονοεδρικές περιφέρειες; Και μπορείς να έχεις μονοεδρική περιφέρεια για τον βουλευτή με 45.000 εκλογείς, αλλά να εκλέγεται ο περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, στην περιφέρεια του νομαρχιακού διαμερίσματος, ή να παίρνει έναν σταυρό ο δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων από όλο τον Δήμο Αθηναίων, δηλαδή από μία εκλογική περιφέρεια παλαιού τύπου;
Αυτά όλα έχουν απόλυτη συνάφεια, χρειάζεται αρμονία και πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται το κόμμα. Πίσω από το μοντέλο διακυβέρνησης, από τη λειτουργία της κυβέρνησης, από τον τρόπο διαχείρισης του δημοσιονομικού προβλήματος, από τις μεγάλες αποφάσεις όλων των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης για τη δημοσιονομική πολιτική, για το δημόσιο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα, υπάρχει το πρόβλημα του κόμματος. Ο τρόπος λειτουργίας του κόμματος αντανακλά στον τρόπο λειτουργίας της Βουλής και στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης.
Και έτσι θα μιλήσουμε και για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν χρειαζόμαστε κάτι από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι το κύρος του, όχι τις αρμοδιότητές του. Χρειαζόμαστε το λόγο του, το συμβολισμό του. Εμείς προτείναμε από το 1996 να αποσυνδεθεί η διαδικασία εκλογής του Προέδρου από την απειλή διάλυσης της Βουλής. Και υπάρχουν τρόποι. Τους είχαμε προτείνει και ευχαρίστως να επανέλθουμε.


Η ηθική αναστύλωση της πολιτικής
Τρίτο ζήτημα είναι η ηθική αναστύλωση της πολιτικής. Αλλά ηθική αναστύλωση της πολιτικής, επίσης σημαίνει ηθική αναστύλωση των κομμάτων, τα οποία είναι στο τελευταίο επίπεδο αξιολόγησης από την κοινή γνώμη. Ο στόχος αυτός συνδέεται με τις οικονομικές λειτουργίες του κράτους, τις δημόσιες συμβάσεις, το πόθεν έσχες, το λεγόμενο πολιτικό χρήμα. Όλα αυτά πρέπει να τα πούμε με ειλικρίνεια. Εγώ πιστεύω ότι αν δεν καθιερωθεί η αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων -με μικρές ονομαστικές εισφορές μελών και φίλων μόνο και μέχρι ενός πολύ μικρού επιπέδου, ας πούμε της τάξεως των 100 ευρώ το χρόνο μέσω τραπεζών- δεν μπορεί να εξυγιανθεί το σύστημα. Και επειδή πρόκειται για δημόσιο χρήμα πρέπει να υπάρχει και απόλυτος δημόσιος έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως συμβαίνει με όλες τις διαχειρίσεις του δημοσίου χρήματος.


Δημοσίευμα από : aixmi.gr

Aναδημοισίευση anavaseis.blogspot.com