Ο Υπ. Εξωτερικών υμνεί την "Παγκόσμια Κυβέρνηση" και αναφέρεται στον "Λεβιάθαν"! (Πρόσφατη ομιλία στον ΟΗΕ)

 klassikoperiptosi.blogspot.com

 Κάποιοι  νομίζουν ότι βασανιζόμαστε απο  "εμμονές" όταν  φωνάζουμε  ότι  η "Νέα Σιωνιστική Τάξη Πραγμάτων"  έχει ήδη κατασκευάσει τις υποδομές για την επιβολή μιας "Παγκόσμιας Κυβέρνησης" και ότι απλώς  έχουν μείνει κάτι λίγα "μερεμέτια" για να κάνουν  τα θλιβερά  "εγκαίνια".

Είμαστε γραφικοί  και φαντασιόπληκτοι ή  ακόμα και  υπερβολικά  "καχύποπτοι",  επειδή   προσπαθούμε να αφυπνίσουμε  όσους μας επισκέπτονται, αναδεικνύοντας το μείζον ζήτημα της "παγκόσμιας ηλεκτρονικής χειροπέδας " (στη χώρα μας ονομάζεται "Κάρτα του Πολίτη") και της δικτατορίας  της "ηλεκτρονικής διακυβέρνησης".

Σχεδόν όλα τα τσιράκια της "Νέας Εποχής" και ειδικά σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι  κυβερνήτες-εργολάβοι, έχουν "λυσσάξει", τους  τελευταίους ειδικά  μήνες, να αναφέρονται  στην "ανάγκη  μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης".

Ο δικός μας ......
κατοχικός πρωθυπουργός,  είναι μάλλον ο μοναδικός απο την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή "σπείρα" που αναφέρθηκε  τόσες  φορές σε αυτήν την "παγκόσμια κυβέρνηση".

Ήταν επομένως απολύτως φυσιολογικό  και  ο υπουργός του επι των "Εξωτερικών"  κ. Δρούτσας  ("persona non grata" στην Κύπρο του αείμνηστου  Τάσσου Παπαδόπουλου), να  κάνει ειδικό "αφιέρωμα"  στην  "παγκόσμια κυβέρνηση"  απευθυνόμενος  στον Γεν. Γραμματέα του ΟΗΕ  κατά την διάρκεια  σχετικής  ομιλίας του σε αυτόν τον  οργανισμό - όχημα της "Νέας Σιωνιστικής Τάξης Πραγμάτων".

Σκεφτείτε μόνο  πώς φτάσαμε  απο το "λεφτά υπάρχουν"   στην πτώχευση και στην  λαοκτόνα δικτατορία του ΔΝΤ και της "Τρόϊκας" και πώς θα καταλήξουμε  οι σφραγισμένοι κρατούμενοι  της "παγκόσμιας κυβέρνησης" του κ. Δρούτσα και της παρέας του αν δεν αντιδράσουμε ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ  μαζικά.

Ιδού λοιπόν ποιοί και πως τροφοδοτούν τις  "εμμονές" μας και  μας κάνουν να είμαστε  "υπερβολικά καχύποπτοι":

Ομιλία Υπουργού Εξωτερικών, κ. Δ. Δρούτσα, στη Γενική Συνέλευση Η.Ε.

(Απο την επίσημη ιστοσελίδα του Υπ. Εξ.www.mfa.gr )
Αθήνα, 28 Σεπτεμβρίου 2010

K. Πρόεδρε ,

Κ. Γενικέ Γραμματέα,

Κυρίες και κύριοι,

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον απερχόμενο Λίβυο Πρόεδρο της 64^ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης, κ. Ali Abdussalam Treki, για τις άοκνες προσπάθειές του ως προς την προώθηση του έργου της Γενικής Συνέλευσης. Θα ήθελα επίσης να συγχαρώ τον Ελβετό κ. Mr. Joseph Deiss για την εκλογή του ως Προέδρου της 65^ης Συνόδου.

Είμαι πεπεισμένος, κ. Πρόεδρε, ότι από τη θέση σας θα μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω για την αταλάντευτη στήριξη της Ελλάδας στις προσπάθειές σας. Θα ήθελα επίσης στο σημείο αυτό να τονίσω την πλήρη ταύτιση της χώρα μου με την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κυρίες και κύριοι,

Δεδομένης της φύσης των σημερινών παγκόσμιων προκλήσεων, νομίζω ότι μπορούμε να φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι από τη συμπεριφορά κάθε κράτους ξεχωριστά εξαρτάται η τύχη των άλλων. Το συμπέρασμα αυτό, κ. Πρόεδρε, έχει άμεση σχέση με το κεντρικό θέμα που προτείνατε για την εφετινή συζήτηση: τον κεντρικό ρόλο των Ηνωμένων Εθνών με έμφαση στην έννοια της παγκόσμιας διακυβέρνησης.

Σήμερα το πραγματικό ζήτημα έγκειται στην ανάγκη να επιβεβαιώσουμε τη σημασία της παγκόσμιας διακυβέρνησης, ώστε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παγκόσμια κοινότητα. Εάν καθένας από εμάς μπορέσει να αντιληφθεί πλήρως και να δεχθεί αυτόν τον φαινομενικά αυταπόδεικτο ισχυρισμό, τότε δεν θα υπάρξει καμία αμφιβολία για τον κεντρικό ρόλο των Ηνωμένων Εθνών στη διαδικασία αυτή.

Εν προκειμένω, θεωρώ ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι τα Ηνωμένα Έθνη είναι ο μόνος παγκόσμιος φορέας που φέρει καθολική νομιμοποίηση. Είναι ο Οργανισμός τον οποίο πρέπει όλοι ενεργά να στηρίζουμε ώστε να επιτύχουμε συλλογικές και επομένως βέλτιστες λύσεις στο διαρκώς αυξανόμενο αριθμό πολύπλευρων ζητημάτων που αντιμετωπίζουμε.

Η ιδέα της παγκόσμιας διακυβέρνησης, ωστόσο, είναι πολύ πιο ευρεία από αυτό. Παρόλο που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η έννοια αυτή συνεπάγεται τη δημιουργία του Λεβιάθαν του Hobbes* σε παγκόσμια κλίμακα, παραμένει ωστόσο σε κάθε περίπτωση γεγονός ότι η προσπάθειά μας να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας είναι  πέρα από τις μεμονωμένες δυνατότητες των κρατών.

Σε αυτό το σημείο αναδεικνύεται ο ρόλος των Ηνωμένων Εθνών και γι’ αυτό και η συζήτησή μας για τη μεταρρύθμιση και την αναζωογόνηση του Οργανισμού είναι πρωταρχικής σημασίας.

Την ίδια στιγμή, εμείς, τα κράτη-μέλη των Ηνωμένων Εθνών, πρέπει να συγκεντρώσουμε το δυναμικό μας, τις εμπειρίες και την τεχνογνωσία μας και να ενεργήσουμε ως συνεκτικό σύνολο, αυτό που είναι και η έννοια της παγκόσμιας διακυβέρνησης. 

Σχόλιο "Κλασσικοπερίπτωσης":

Μήπως θέλετε να μάθετε ποιός ήταν  ο Hobbes  και τι έλεγε στο έργο του Leviathan or the Matter, Form and Power of a Comonwealth Ecclesiastical and Civil ;

"...Ο φιλόσοφος Thomas Hobbes που γεννήθηκε το 1588 έζησε σε μια από τις πιο ταραγμένες περιόδους της ευρωπαϊκής ιστορίας, και έτσι δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι οι θεωρίες του μιλούν απαισιόδοξα για την ανθρώπινη φύση. Το 1610 γνώρισε τον Francis Bacon και γοητεύτηκε από τις απόψεις του Γαλιλαίου για τη δυναμική. Συνάντησε τον Γαλιλαίο το 1636 και πείστηκε πως έπρεπε να μεταφέρει αυτές τις ιδέες σε ένα σύστημα κοινωνικής φιλοσοφίας.[1]


Το 1651 γράφει τον Leviathan or the Matter, Form and Power of a Comonwealth Ecclesiastical and Civil[2], που αποτελεί και το σπουδαιότερο έργο του. Ο άνθρωπος δεν έχει αγαθή φύση, υποστηρίζει ο Hobbes, αλλά είναι εκ φύσεως ένας εγωιστής ηδονιστής. Το γεγονός ότι τα ανθρώπινα κίνητρα οδηγούνται, σύμφωνα με τη φύση τους, από προσωπικό συμφέρον, θα μπορούσε να είχε καταστροφικές συνέπειες. Όταν οι άνθρωποι παραμείνουν ανεξέλεγκτοι, καθοδηγούμενοι από την εσωτερική δυναμική τους, θα αλληλοκαταστραφούν. Για να διατηρηθεί η κοινωνική ειρήνη, ο Hobbes δημιουργεί ένα τέχνασμα: τον Leviathan.

Ο Leviathan είναι το Κράτος, είτε με τη μορφή της απόλυτης μοναρχίας, είτε με τη μορφή της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτό το Κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας και της απόλυτης εξουσίας. Σαν ανταπόδοση, το Κράτος ασκεί αυτή την απόλυτη εξουσία με μοναδικό σκοπό τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης: 

«Ιδού, λοιπόν, η γένεση εκείνου του μεγάλου Λεβιάθαν , ή μάλλον (για να μιλήσουμε με μεγαλύτερο σεβασμό) εκείνου του θνητού θεού, στον οποίο οφείλουμε, ύστερα από τον αθάνατο θεό, την ειρήνη και την διαφέντεψή μας».

O Hobbes, που πέθανε το 1679, θεωρείται από τους πιο σημαντικούς φιλοσόφους του φυσικού δικαίου κατά τον 17ο αι. και άσκησε τεράστια επιρροή στις αγγλοσαξονικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές θεωρίες..." ( /www.inout.gr )