Ανοικτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας

"...Η ελληνική κοινωνία έχει βυθιστεί στην κατήφεια και τον μαρασμό και εσείς  βραβεύεσθε για αυτό και μας το αφιερώνετε κιόλας. Δεν σας βράβευσαν για την σωτηρία της οικονομίας μας κύριε πρωθυπουργέ αλλά για το ότι παραδόσατε το έθνος μας στα σχέδια των εργατών της «νέας εποχής» και επειδή δεχτήκατε να γίνετε παράδειγμα και για τους άλλους. Είναι τραγικός ο ρόλος σας...."

 Γράφει ο Θανάσης Μπαρακίτης
Με αφορμή τις πρόσφατες ομιλίες του πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη αλλά και τον γενικότερο ρόλο του "ιεραπόστολου" της παγκόσμιας κυβέρνησης  που φαίνεται να έχει αναλάβει έγραψα την επισυναπτόμενη επιστολή προς τον πρωθυπουργό.

 Το όλο σκεπτικό της επιστολής βασίζεται σε απόσπασμα από γραπτό του Αγίου Νεκταρίου που εμπεριέχεται στο φυλλάδιο "Εις τας απαρχάς της ημέρας" του πατρός Σαράντη και το οποίο (απόσπασμα)  μας δίνει την εξήγηση γιατί επιλεχθήκαμε εμείς σαν έθνος να μπούμε μπροστά στην διαφαινόμενη ανοικτή πλέον επέλαση της "νέας εποχής" της παγκοσμιοποίησης. Το κείμενο θα πάει και ταχυδρομικά στο γραφείο του πρωθυπουργού στη βουλή.

Μπορείτε, εάν θέλετε, να δημοσιεύσετε το κείμενο σαν ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό.

Ευχαριστώ.

Μπαρακίτης Θανάσης.

 (Σχόλιο  "Ο.Π":Οι υπογραμμίσεις και κάθε είδους   επισήμανση  στην επσιτολή του κ. Μπαρακίτη, έγινα με δική μας πρωτοβουλία)

Αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ

Αφορμή για την επιστολή αυτή μου έδωσαν δύο πρόσφατες ομιλίες σας. Τόσο αυτή στη Σοσιαλιστική διεθνή όσο και η άλλη στην ολομέλεια της Συνόδου Κορυφής του ΟΗΕ.

Η ομιλία σας στην..... Σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ έχει ως βασικό θέμα τους «Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας». Μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ πως είναι δυνατόν να θέτουμε «Στόχους Χιλιετίας». Το εξαιρετικά βραχύ του ανθρώπινου βίου σε σχέση με τη χιλιετία δεν επιτρέπει τέτοιους σχεδιασμούς. Δε μιλάμε ούτε για τα παιδιά μας ούτε καν για τα τρισέγγονά μας. Οι αναπτυξιακοί στόχοι τίθενται πάντα σε ένα χρονικό ορίζοντα τέτοιο στον οποίο να ισχύουν ή περίπου να ισχύουν τα σημερινά δεδομένα τόσο όσον αφορά την επιστημονική πρόοδο και τα δεδομένα της επιστήμης όσο και τις ανάγκες της κοινωνίας. Σε χίλια χρόνια τα επιστημονικά δεδομένα και επιτεύγματα της σημερινής εποχής θα φαντάζουν πρωτόγονα οι δε ανάγκες των τότε κοινωνιών μας είναι άγνωστες. Για να κάνουμε ένα παραλληλισμό ας σκεφτούμε το εξής: Έστω ότι οι πρόγονοί μας το χίλια μ.Χ. έθεταν «Αναπτυξιακούς Στόχους Χιλιετίας» για εμάς σήμερα. Μα τότε δεν ήξεραν καν για την ύπαρξη της Αμερικής στην οποία σήμερα μεταβαίνουμε σε μερικές ώρες. Δεν ήξεραν αν η γη είναι στρογγυλή και ποιός περιστρέφεται γύρω από ποιόν: Η γη γύρω από τον ήλιο ή ο ήλιος γύρω από τη γη. Δεν ήξεραν ότι αυτό που βλέπουν όταν πέφτει κεραυνός είναι ηλεκτρισμός και πως η χρήση του θα άλλαζε ριζικά τη ζωή μας. Δεν είχαν καν ιδέα για τα ορυκτά καύσιμα (πετρέλαιο φυσικό αέριο κ.τ.λ.).  Τι είδους «Αναπτυξιακούς Στόχους Χιλιετίας» θα μπορούσαν να θέσουν αυτοί για εμάς; Αντίστοιχους μπορούμε να θέσουμε και εμείς σήμερα για την επόμενη χιλιετία. Κατά συνέπεια η έκφρασή σας αυτή δεν μπορεί να παρά να έχει μόνο αποκρυφιστικές προεκτάσεις. Η χιλιετία παραπέμπει στην αιωνιότητα και για αιωνιότητα στην ανθρώπινη ιστορία μίλησε μόνο Ένας (γιατί μόνο Αυτός μπορούσε να μιλήσει ως Δημιουργός των πάντων άρα και της ανθρώπινης ιστορίας). Δεν επιτρέπεται σε πρωθυπουργό να αφήνει τέτοια υπονοούμενα στις ομιλίες του τουλάχιστον όταν ομιλεί με την ιδιότητα του πρωθυπουργού. Επίσης πέραν όλων των παραπάνω πρέπει να μας πείσετε πως από εκεί που τα τελευταία 40 χρόνια σε αυτό το πολύπαθο τόπο δεν μπορούμε να θέσουμε στόχους τετραετίας ξαφνικά μας καλούν στον ΟΗΕ για να συζητήσουμε «Αναπτυξιακούς Στόχους Χιλιετίας»; Είναι παράδοξο και μάλλον ενισχύει τον αρχικό συλλογισμό μας.

Επίσης στην ομιλία σας στο Economic Club στη Νέα Υόρκη 22 Σεπτεμβρίου 2010 καταλήγετε ως εξής:

«Αν τα επιχειρηματικά σας σχέδια δεν περιλαμβάνουν ήδη την Ελλάδα, ως ανερχόμενη οικονομία, ως μελλοντικό παράδειγμα επιτυχίας, τότε πρέπει να την συμπεριλάβετε άμεσα.

Δεν πρόκειται για  μια εγωιστική πρόταση, διότι στην εύθραυστη παγκόσμια οικονομία μας, σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε, χρειαζόμαστε επιτυχημένα παραδείγματα. Και δεν απαιτείται μεγάλη προσπάθεια, ώστε η Ελλάδα να αποτελέσει κορωνίδα  επιτυχίας.»

Αυτό γίναμε λοιπόν εμείς σήμερα «Επιτυχημένο Παράδειγμα»; Για τι πράγμα ακριβώς γίναμε παράδειγμα; Εδώ θα μας βοηθήσει ο Άγιος Νεκτάριος (Άγιος του 20^ου αιώνα) και τα όσα γράφει για το Ελληνικό Έθνος:

«Ο Έλλην εγεννήθη κατά Θείαν Πρόνοιαν διδάσκαλος της ανθρωπότητας. Τούτο το έργο εκκληρώθη αυτώ. Αύτη ην η αποστολή αυτού. Αύτη η κλήσις αυτού εν τοις έθνεσιν. (σχόλιον του γράφοντος: εξ’ού και επροικίσθη με τέτοιαν γλώσσαν – την αρχαίαν – η οποία ήταν η μόνη που μπόρεσε να σηκώσει το βάρος της αποτύπωσης του Ευαγγελίου και η οποία σήμερα αναγνωρίζεται ως η μόνη γλώσσα που μπορούν να καταλάβουν οι υπολογιστές αλλά και ως η μόνη γλώσσα που διευρύνει τις πνευματικές δυνατότητες εκείνου που την γνωρίζει. Για αυτό άλλωστε και όλες οι ξένες εταιρείες ωθούν τα στελέχη τους να μαθαίνουν αρχαία ελληνικά)  μαρτύριον η εθνική αυτού ιστορία. Μαρτύριον η φιλοσοφία αυτού. Μαρτύριον η κλίσις αυτού. Μαρτύριον αι ευγενείς αυτού διαθέσεις. Μαρτύριον η παγκόσμιος ιστορία. Μαρτύριον η μακροβιότης αυτού, εξ ης δυνάμεθα αδιστάκτως να συμπεράνωμεν και την αιωνιότητα αυτού, δια το αιώνιον έργο του Χριστιανισμού μεθ’ου συνεδέθη ο Ελληνισμός διότι ενώ όλα τα έθνη τα εμφανισθέντα επί της παγκοσμίου σκηνής ήλθον και παρήλθον, μόνον το Ελληνικόν έμεινε ως πρόσωπο δρων επί της παγκοσμίου σκηνής καθ’ όλους τους αιώνας και τούτο, διότι η ανθρωπότης δείται αιωνίων δασκάλων. Μαρτύριον τέλος η εκλογή αυτού μεταξύ των εθνών υπό της Θείας Πρόνοιας, όπως εμπιστευθή αυτώ, την ιεράν παρακαταθήκη, την αγίαν πίστιν, την Θρησκεία της αποκαλύψεως και το Θείον έργον της αποστολής αυτής, το αιώνιον έργον της σωτηρίας δια της διαπλάσεως απάσης της ανθωπότητος κατά τα αρχάς της αποκαλυφθείσης θρησκείας...

Εν τη ιστορία του Χριστιανισμού από της πρώτης σελίδος αυτής αναφαίνεται η της ελληνικής φυλής εν τω Χριστιανισμώ δράσις και η κλήσις αυτής, ίνα αναλάβη το μέγα της αποστολής του Χριστιανισμού έργον. Οι Θείοι του Σωτήρος λόγοι «νυν εδοξάσθη ο Υιός του ανθρώπου», ότε ανηγγέλθη αυτώ, ότι Έλληνες ήθελον ειδόν Αυτόν, ενείχον βαθείαν έννοιαν. Η ρήσις ην προφητεία, πρόρησις των μελλόντων. Οι εκεί εμφανισθέντες Έλληνες ήσαν οι αντιπρόσωποι όλου του Ελληνικού Έθνους. Εν τη παρουσία αυτών διείδε ο Θεάνθρωπος Ιησούς το Έθνος εκείνο, ης ο έμελλε να παραδώση την ιεράν παρακαταθήκην, ίνα διαφυλαχθεί εν τη ανθρωπότητι. Εν τη επιζητήσει αυτών διέγνω την προθυμία της αποδοχής της εαυτού διδασκαλίας, διείδε την εαυτού δόξα, την εκ της πίστεως των εθνών, και ανεγνώρισε το έθνος, όπερ προς τον σκοπόν τούτον προώριστο από καταβολής κόσμου.

Το ελληνικόν έθνος αληθώς προς τον σκοπόν τούτον εκλήθη από καταβολής κόσμου και προς τούτο μαρτυρείται διαπεπλασμένον. Ο Θεός εν τη Θεία Αυτού Προνοία διέπλασε αυτό οφθαλμόν του σώματος του συγκροτούμενος υφ’ απάσης της ανθρωπότητος»

Αυτός είναι ο πραγματικός ρόλος του Ελληνικού Έθνους. Τρανή απόδειξη των παραπάνω λόγων αποτελεί και η διαφαινόμενη πρόθεση όλων όσων εργάζονται για την «νέα εποχή» να βάλουν μπροστά και πάλι το Ελληνικό Έθνος να δείξει το «νέο αυτό δρόμο» που οραματίζονται. Ξέρουν ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα θα κοιτάξει εκεί που κοιτάει ο «Οφθαλμός» της. 

Για αυτό και το παγκόσμιο αυτό πείραμα όπως το ονομάζουν ξεκίνησε από την Ελλάδα. Αλλά δεν πρόκειται για πείραμα. Πρόκειται για την απαρχή της επιβολής της «νέας εποχής».

Δείχνουν στο σημείο αυτό να είναι πολύ καλά διαβασμένοι κύριε Πρωθυπουργέ. Αναζητώντας ένα οδηγό για όλη την ανθρωπότητα τον βρήκαν στο Ελληνικό Έθνος. Εκείνο το έθνος που ξέρουν πολύ καλά ότι από τη φύση του έχει αυτόν τον προορισμό. Αυτόν της καθοδήγησης των άλλων εθνών. Αυτό το παράδειγμα γίναμε λοιπόν; 

Δεν επιτρέπεται να βάλουμε αυτό το έθνος τώρα να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε σκοτεινά - αποκρυφιστικά μονοπάτια. Στα μονοπάτια της παγκοσμιοποίησης και όλων των μεθοδεύσεων της «νέας εποχής». Η ευθύνη μας είναι τεράστια.

Για να μην παρεξηγηθούν όμως οι λόγοι του Αγίου πρέπει εδώ να αναφέρουμε ότι η επίγνωση του ρόλου του ελληνικού έθνους από τον Άγιο αποτελεί προϊόν ταπεινώσεως και ρεαλισμού και καθόλου μα καθόλου προϊόν εθνικισμού (όπως αυτός εννοείται σήμερα δηλαδή ως ανωτερότητα απέναντι στους άλλους λαούς). Ο ρόλος του ελληνικού έθνους, όπως περιγράφεται από τον Άγιο, είναι εξολοκλήρου διακονητικός απέναντι στους άλλους λαούς και καθόλου μα καθόλου εξουσιαστικός. Η ύπαρξη του ελληνικού έθνους αποτελεί έκφραση της αγάπης του Θεού προς όλους τους λαούς. Ακριβώς όπως η κοινωνία μας εκδηλώνει την αγάπη της προς τα μικρά παιδιά της δίνοντας τους δάσκαλο να τα διακονεί μορφώνοντας τα και καθοδηγώντας τα χωρίς να έχει ίχνος εξουσίας επάνω τους και χωρίς να λαμβάνει ιδιαίτερη δόξαν για την καθοδήγησην των επειδή εκτελεί – τι άλλο;- το καθήκον του και τίποτα παραπάνω και ούτε να λογίζεται αυτός ως αρχηγός τους αλλά ως διάκονος τους ακριβώς έτσι και ο Θεός έδωσε το ελληνικό έθνος στην ανθρωπότητα. Για διακονία της. Και όπως η πολιτεία εφοδιάζει το δάσκαλο με σφαιρική μόρφωση επάνω σε θέματα ιστορίας, σε θέματα φιλοσοφίας, σε θέματα γλώσσας ώστε να μπορέσει αυτός να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εκπαίδευσης των παιδιών έτσι και ο Θεός επροίκισε το ελληνικό έθνος με την πλουσιότερη γλώσσα (την αρχαία ελληνική) που εμφανίστηκε επί της γης και με μία ιστορία ένδοξη και κρυστάλλινη που δεν έχει τίποτα για το οποίο πρέπει να ντρέπεται (όπως έχουν ιστορίες άλλων εθνών) για να μπορέσει να γίνει «ο οφθαλμός του σώματος του συγκροτούμενος από όλη την ανθρωπότητα». Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό κύριε πρωθυπουργέ διότι έχουμε μεγάλη ευθύνη. Φαίνεται ότι οι εργάτες της «νέας εποχής» δεν το ξεχνούν αυτό. Αντίθετα το γνωρίζουν και θέλουν να το χρησιμοποιήσουν για το σκοπό τους.

Επίσης στα λόγια του Αγίου μπορεί να μην αναφέρεται ευθέως αλλά είναι διάχυτη και μία άλλη πολύ σημαντική αλήθεια: Η Υπάρξη  ξεχωριστών Εθνών τα οποία συγκροτούν το σώμα της ανθρωπότητας. 

 Ώστε κατά τον Άγιο η ανθρωπότητα είναι ήδη ένα σώμα αποτελούμενο από πολλά επιμέρους όργανα, τα έθνη, τα οποία είναι ξεχωριστά αλλά και αλληλοεπιδρόντα και αλληλοεξαρτώμενα μεταξύ τους ακριβώς όπως και τα όργανα του σώματος. 

 Αν δεν ήταν θέλημα Θεού η ύπαρξη εθνών τότε προς τι η πρόνοια Του να τα καθοδηγήσει δημιουργώντας έθνος με τέτοια αποστολή; Φαίνεται πως η δημιουργία των εθνών είναι έκφραση της ανθρώπινης φύσης για αυτό και ο Θεός ευλογεί τη δημιουργία αυτή και δεν επιδιώκει να ποδοπατήσει, να ενοποιήσει ή οτιδήποτε παρόμοιο τα έθνη. 

Η φράση του Αγίου «Ο Έλλην εγεννήθη κατά Θείαν Πρόνοιαν διδάσκαλος της ανθρωπότητας» υποδηλώνει την πρόνοια του Θεού να καθοδηγήσει τα έθνη και όχι να τα κονιορτοποιήσει.

Κατά συνέπειαν η παγκοσμιοποίηση, όπως αυτή πάει να έρθει σήμερα, είναι ενάντια και στο Θείο θέλημα αλλά και στην ανθρώπινη φύση. Για αυτό και δεν... «εξανθρωπίζεται η παγκοσμιοποίηση» όπως αναφέρετε στους παραπάνω λόγους σας. Για αυτό και δεν έρχεται αβίαστα όπως ήρθε η δημιουργία του καθενός των εθνών στο πέρασμα της ιστορίας αλλά προσπαθεί να επιβληθεί άλλοτε με πειθαναγκασμούς μέσω αναφορών σε δήθεν παγκόσμια προβλήματα, κατασκευασμένα ως επί το πλείστον – όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη - , ώστε να επιβάλλουν τη δημιουργία παγκόσμιας συνείδησης και άλλοτε με εξαναγκασμούς τύπου «Κάρτας του Πολίτη» που εισάγει πρακτικές μεγάλου αδερφού στη ζωή των ανθρώπων που θα την πάρουν και αποκλεισμό σε όσους δεν την πάρουν ή με τεχνητές προβλεφθείσες (ή μήπως προγραμματισθείσες;) ήδη από δεκαετίας όπως χαρακτηριστικά αναφέρετε στο λόγο σας, κρίσεις. 

Είμαστε ήδη ένα ζωντανό σώμα με οφθαλμό το ελληνικό έθνος και η παγκοσμιοποίηση θα μας μετατρέψει σε κιμά.

Για όλους τους παραπάνω λόγους εκφράσεις σαν τις «Αντί να σκεφτόμαστε  με όρους εθνικής λιτότητας, θα έπρεπε να σκεφτόμαστε εντός ενός πλαισίου παγκόσμιας υπευθυνότητας.» ή «Εθνικοί θεσμοί και όργανα δεν επιτρέπουν περιθώρια διαχείρισης των ζητημάτων παγκόσμιας εμβέλειας» δεν έχουν θέση σε ομιλίες έλληνα πρωθυπουργού. Εμάς τους Έλληνες μας προσβάλλουν. ΔΕΝ ΤΙΣ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ και δεν δικαιούστε να τις εκστομίζετε με την ιδιότητα του πρωθυπουργού. Τουλάχιστον απαριθμήστε μας έναν έναν τους... «εθνικούς θεσμούς και τα όργανα» (μήπως είναι οι εθνικές κυβερνήσεις;) ή τους όρους «εθνικής λιτότητας» στους οποίους αναφέρεστε.

Εν τέλει αν τίποτε από τα παραπάνω δεν σας πείθει τότε απλά αναρωτηθείτε γιατί οι εργάτες της «Νέας Εποχής» επέλεξαν να θέσουν ως παράδειγμα – οδηγό την Ελλάδα. Αν θέλετε να βοηθήσετε λοιπόν την ανθρωπότητα όπως αναφέρετε στις δύο ομιλίες σας τότε αναδείξτε τον πραγματικό ρόλο του έθνους του οποίου ηγείσθε ως οδηγού αυτής προς το καλύτερο και όχι προς το χειρότερο.

Και κάτι ακόμα: Η πρόσφατη βράβευσή σας «για το σχέδιο σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας» αποτελεί ακόμη μία τρανή απόδειξη όλων των παραπάνω ισχυρισμών. Και τούτο διότι είναι πολύ νωρίς ακόμα ώστε να δούμε αν σώθηκε η ελληνική οικονομία.  

Η ελληνική κοινωνία έχει βυθιστεί στην κατήφεια και τον μαρασμό και εσείς  βραβεύεσθε για αυτό και μας το αφιερώνετε κιόλας. Δεν σας βράβευσαν για την σωτηρία της οικονομίας μας κύριε πρωθυπουργέ αλλά για το ότι παραδόσατε το έθνος μας στα σχέδια των εργατών της «νέας εποχής» και επειδή δεχτήκατε να γίνετε παράδειγμα και για τους άλλους. Είναι τραγικός ο ρόλος σας.

Με τιμή

Μπαρακίτης Αθανάσιος.