Η αφή της ολυμπιακής φλόγας είναι ξεκάθαρα παγανιστική και αντίχριστη τελετή - Αυτό όφειλε να το γνωρίζει ο Σεβασμιώτατος Αλεξανδρουπόλεως

Όταν οι άνθρωποι ξεχνούν το φως, και ψάχνουν στις σκιές τών υπογείων για λυχνάρι.

Σχόλιο του "Ο.Π"

Αυτά που θα  διαβάσετε γράφτηκαν με αφορμή την τελετή της αφής της ολυμπιακής φλόγας το  2004.

Που να φανταζόταν ο συγγραφέας του  πιο κάτω κειμένου, ότι  6 χρόνια μετά Επίσκοπος της Ορθόδοξης Εκκλησίας θα έφερνε τους παγανιστές και τις "ιέρειες" μέσα στον  Ιερό Ναό του Κυρίου μας  Ιησού Χριστού  για να  τον μολύνουν με τις δαιμονικές  επικλήσεις  τους στον Απόλλωνα και τους υπολοίπους  δαίμονες  ("θεούς"  της  αρχαίας Ελλάδας) ή  ακόμα περισσότερο ότι θα συμμετείχε και αυτός σε αυτήν  την  παγανιστική  τελετή.

Η Ιερά  Σύνοδος ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ   πρέπει να πάρει εκείνα τα μέτρα τα οποία ορίζουν με σαφήνεια οι Ιεροί Κανόνες  και να αρθεί στο ύψος που απαιτούν οι ποιμαντικές της ευθύνες και οι περιστάσεις.

Όλα  έχουν και τα όριά τους και στην  περίπτωση αυτή ο πιστός λαός έχει την πεποίθηση  ότι έχουν ξεπεραστεί με  τον πιό ιερόσυλο τρόπο.

(Για να μην θεωρηθούμε ότι υπερβάλλουμε  σας  παραθέτουμε για μιά φορά ακόμα  και το σχετικό video στο οποίο εμφανίζεται η "ιέρεια" των δαιμονοθεών να βγαίνει ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ ΠΥΛΗ μαζί με τον  Επίσκοπο της Εκκλησίας ΜΑΣ!)

Πρωί 25 Μαρτίου 2004.

Οι Χριστιανοί μόλις έχουν χαιρετήσει σε όλη τη χώρα, το ελπιδοφόρο μήνυμα τής σύλληψης τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού στη μήτρα τής Παναγίας. Την αγγελία για τη γέννηση ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ στη γη, που σκόρπισε τα σκοτάδια τής ειδωλολατρίας από την ανθρωπότητα.

Κι όμως, το ίδιο εκείνο πρωινό, όσοι συνειδητοί Χριστιανοί ανοίξαμε την τηλεόραση, αντικρίσαμε με φρίκη κάποιους συμπολίτες μας (πολλούς από αυτούς υποτιθέμενους Χριστιανούς), και μάλιστα πλαισιωμένους από την ηγεσία τού τόπου, να συμπαρίστανται σε μια παγανιστική προσευχή προς τους αρχαίους δαίμονες, τον Απόλωνα, τον Δία και τον Ερμή.

Ακούσαμε με έκπληξη, να αποκαλείται αυτή η κτιστή ηλιακή φλόγα, ως: "ελπιδοφόρο φως τού Απόλωνα, που θα φέρει σε όλη την ανθρωπότητα το μήνυμα ειρήνης". Και αναρωτηθήκαμε: "Μα καλά, δεν άκουσαν οι άνθρωποι αυτοί, ότι το μήνυμα ειρήνης το έφερε ένας άγγελος στην Παναγία; Το μήνυμα ειρήνης τής γέννησης τού Φωτός στη γη; Τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού;"

Με φρίκη παρακολουθήσαμε την "ιέρεια" να προσεύχεται στον σκοτεινό δαίμονα Απόλωνα, αυτόν στον οποίο θυμίαζε ο ασεβής Ιουλιανός, αυτόν χάριν τού οποίου σφαγιάσθηκαν εκατομμύρια Χριστιανοί, επειδή αρνήθηκαν να του προσφέρουν θυσία. Ακούσαμε την ιέρεια να ζητάει ειρήνη από τον Δία, τον δαίμονα αυτόν στον οποίο θυσίαζαν ανθρώπους σε όλη την Ελληνική επικράτεια οι αρχαίοι μας πρόγονοι, που ακόμα και κατά την αρχαία Ελληνική μυθολογία, βασάνιζε φριχτά τον Προμηθέα επειδή ο τελευταίος έδωσε τη φωτιά στους ανθρώπους για να τους κάνει καλό. Τον ίδιο ανθέλληνα εκείνο δαίμονα, που κατά την αρχαία Ελληνική πίστη, πολέμησε ΕΝΑΝΤΙΟΝ τών Ελλήνων, στο πλευρό τών Τρώων. Ακούσαμε να προσφέρει προσευχή προς τον δαιμονικό Ερμή, τον "αγελλιοφόρο τών θεών", που ήταν κατά τους αρχαίους Έλληνες, ο προστάτης τών κλεπτών επίσης.

Δικαίως, καθώς παρακολουθούσα την "αφή τής ιερής φλόγας", (την οποία πρωτοξεκίνησε το Χιτλερικό Τρίτο Ράιχ, το 1936), πλήθος ερωτήματα με κατέκλυσαν:

Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;  

Τι γυρεύει μια καθαρά Παγανιστική τελετή σε μια Χριστιανική κοινωνία;  

Πώς είναι δυνατόν οι (καθ' υπόθεσιν Χριστιανοί) κυβερνήτες μας, βγαίνοντας από την Εκκλησία στη γιορτή τού Ευαγγελισμού τής Θεοτόκου, να πάνε κατ' ευθείαν να παραστούν σε προσευχές στους δαίμονες;

Όμως έχουν δικαιολογία, γιατί ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΑΚΡΙΒΑ την προδοσία τους στον Χριστό: Πολλά δισεκατομμύρια ευρώ θα εισρεύσουν στα ταμεία τής χώρας από την ΕΜΠΟΡΙΚΗ αυτή διοργάνωση. Ακόμα και η πίστη στον Χριστό έχει γι αυτούς την τιμή της...

Ακούσαμε να μας μιλούν για "το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα τής ευγενούς άμιλας". Μα καλά, δεν διάβασαν ποτέ τους ιστορία, να δουν με τι φρίκη είναι συνδεδεμένοι οι Ολυμπιακοί αγώνες; Τη συντριβή τού αντιπάλου στην πυγμαχία, και στο αιμοβόρο Παγκράτιο; Και για ποια "ευγενή άμιλα" μας μιλούν, στο χορό τών δισεκατομμυρίων τών συγχρόνων πολυεθνικών που λυμαίνονται τους Ολυμπιακούς αγώνες; Ή μήπως τα ίδια δεν έκαναν οι αρχαίοι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ αθλητές στους αγώνες αυτούς, θησαυρίζοντας από αυτούς, αντί για το (υποτιθέμενο) κλαδί ελιάς που μας μιλούσαν τόσο παραπλανητικά στην τηλεόραση;

Μα θα μας πει κάποιος:  

Τι σημασία έχει αν την αφή τής Ολυμπιακής φλόγας την ξεκίνησε το Χιτλερικό Ράιχ; Δεν είναι αυτή ένα σύμβολο για την ειρήνη, ως εκχριστιανισμένη εορτή, σε μια Χριστιανική εποχή;

Αν ήταν έτσι, καμμία αντίρρηση. Όμως δεν είναι έτσι. 
Αν ήταν "εκχριστιανισμένη" εορτή, προς τι οι προσευχές στους αρχαίους δαίμονες; Δεν μπορούσε να αναπεμφθεί η προσευχή αυτή στο ΜΟΝΑΔΙΚΟ Φως τον Χριστό; Γιατί έπρεπε στο "φως" τού σκοτεινού δαίμονα Απόλωνα; Γιατί να συμβολίσουμε την ειρήνη με τον μισάνθρωπο πολεμοχαρή και αιμοβόρο Δία, και όχι με τον άρχοντα τής ειρήνης τον Χριστό, που δίδαξε το: "αγαπάτε τους εχθρούς σας";

Προς τι οι "ιέρειες"; Χάθηκαν οι Χριστιανοί ιερείς, που θα προσέφεραν το άκτιστο Θείο Φως σε μια Χριστιανική λαμπαδοδρομία; Δεν έπρεπε να υποκλιθεί ο λαμπαδηδρόμος με τη λαμπάδα του στον Σταυρό τού Χριστού, πριν ξεκινήσει την πορεία του; Τότε, ναι, θα ήταν Χριστιανικός συμβολισμός.

"Μα, δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα αρχαία αυτά σύμβολα!"  

θα διαμαρτυρηθεί πάλι κάποιος.

Και γιατί όχι; Τόσα άλλαξαν! Αυτά θα ήταν πρόβλημα; Γιατί άραγε επιτρέπονταν γυναίκες στη γιορτή αυτή; Αφού στην αρχαία Ολυμπία, οι γυναίκες ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΝ αν παρίσταντο στους Ολυμπιακούς αγώνες. Αυτό πώς άλλαξε; Είχαν στην αρχαία Ολυμπία μικρόφωνα για τις ομιλίες τους; Είχαν πολυεθνικές και τηλεοπτικά κανάλια; Είχαν "αφή" τής Ολυμπιακής φλόγας; Την πήγαιναν στις 5 ηπείρους όπως τώρα; Τίποτα από όλα αυτά! Γιατί όλα αυτά άλλαξαν; Γιατί δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν τα παγανιστικά αυτά στοιχεία;

Παρατηρούσα τη μικρόνοια τών ανθρώπων που συμμετείχαν στην ειδωλολατρική αυτή τελετή, και σπρώχνονταν μάλιστα να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό, που είχε στηθεί για τη δική τους ασφάλεια. Και ξαφνικά όλη μου η αηδία για το θέαμα, συνοψίσθηκε σε μια εικόνα: Ένας από τους παρευρισκόμενους, πεσμένος με τα μούτρα στη λάσπη. Από τη μανία του να παρεβρεθεί στην παγανιστική αυτή τελετουργία, παρέκαψε τη γέφυρα με τους αστυνομικούς, και πέρασε μέσα από το ποτάμι, πέφτοντας μπρούμυτα στα λασπόνερα. Ναι, ήταν αυτό που συνόψιζε την πράξη που συντελείτο εκείνο το πρωί. Άφησαν τον Χριστό, τον μόνο αληθινό Θεό, και έπεσαν ξανά στη λάσπη τών δαιμόνων, στο βούρκο τής ειδωλολατρίας. Άφησαν το φως, βρέθηκαν στην πλάνη τής απιστίας τους.

Όμως για να είμαι δίκαιος προς τους ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ αυτούς που παρέστησαν στον εμπαιγμό τής "Ολυμπιακής φλόγας", οφείλω να αποδώσω και αλλού τις ευθύνες.
Στην ηγεσία τής Εκκλησίας, που όχι μόνο δεν φρόντισε να ενημερώσει τους Χριστιανούς, για την κοροϊδία τών Ολυμπιακών αγώνων, αλλά ζήτησε μάλιστα με επιστολές της από τους πιστούς να συνδράμουν με προσωπική δωρεάν εργασία για τους αγώνες αυτούς, (με... τις ευλογίες τού Απόλωνα!) Ούτε λέξη για την αντιχριστιανική αυτή τελετή. Καμία διαμαρτυρία. Φοβούνται μήπως φανεί ότι οι Χριστιανοί σε αυτή τη χώρα, είναι (όπως ήταν πάντοτε) μια μικρή μειοψηφία πιστών ανθρώπων, που ζουν την πίστη τους, και δεν την προδίδουν σε δαίμονες, χάριν ΡΟΜΑΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ κούφιων λόγων και ανυπόστατων συμβολισμών.

Να "αφορίσουν" Χριστιανούς αγωνιστές σαν τον Νικόλαο Σωτηρόπουλο δεν δίστασαν. Να αφορίσουν αυτούς τους κατάφορους παραβάτες τού Χριστιανικού τους βαπτίσματος, ούτε σκέψη! Να απειλήσουν με "κυρώσεις" τον μεγάλο φωτισμένο Ρωμηό Θεολόγο Ιωάννη Ρωμανίδη, όταν εξέθετε τη σχέση τους με τον Παπισμό ήξεραν. Όμως ούτε σκέψη για προειδοποίηση αφορισμού σε όσους προσευχήθηκαν εχθές στον σκοτεινό Απόλωνα, στον κλέφτη Ερμή και στον μισάνθρωπο πορνικό Δία. Ο Καισαροπαπισμός σε όλο του το μεγαλείο! Φοβούνται τη ρήξη με το σώμα τών ΔΗΘΕΝ Χριστιανών, μήπως χαθεί η ένωση κράτους και Εκκλησίας, που είναι η πραγματική αιτία για την κακή κατάσταση τών ενοριών μας. Θέλουν να κρατήσουν την ποσότητα τών δήθεν Χριστιανών, σε βάρος τής ποιότητας τών αληθώς αγωνιζόμενων πιστών.

Αυτά γιατί δεν είναι δίκαιο να κατηγορούμε τους πράττοντες την ειδωλολατρία, και να διακαιώνουμε ΤΟΥΣ ΜΗ ΠΡΑΤΤΟΝΤΕΣ την ευθύνη τους απέναντι στο ποίμνιο που τους έδωσε ο Χριστός να ποιμάνουν. Οφείλουμε να εκθέσουμε και τις ελλείψεις στο ίδιο μας το σπίτι, πριν δούμε τα λάθη τών άλλων.

Δεν λέμε όχι στους Ολυμπιακούς αγώνες. Λέμε ΝΑΙ. 

  Όμως όχι έτσι. Όχι με αυτό τον εξώφθαλμα ειδωλολατρικό τρόπο.  

Όχι με τις κούφιες περιεχομένου μεγαλοστομίες για "Ολυμπιακό ιδεώδες" από αυτούς που οικονομάνε εκατομμύρια από τέτοιες διοργανώσεις. Ναι στους Ολυμπιακούς. Όμως σε Ολυμπιακούς όπως αρμόζει σε Χριστιανικό έθνος. Με το Φως τού Χριστού και όχι τών δαιμόνων. Με την ειρήνη τού Χριστού και όχι τού Τρίτου Ράιχ. Με τις ευλογίες τών Χριστιανών Πρεσβυτέρων και όχι τών "ιερειών" - ηθοποιών τού αρχαιοελληνικού φορκλόρ. Με το φως τής Ανάστασης και όχι με τη φλόγα τού Προπανίου τής Shell Gas.

Καθώς παρακολουθούσα το βράδι τον συνεχή βομβαρδισμό - πλύση εγκεφάλου από τις πολυεθνικές - χορηγούς τών Ολυμπιακών αγώνων, περί τής ιερής φλόγας, και καθώς άκουγα τον συγκινημένο τηλεπαρουσιαστή να λέει ότι "δεν πρέπει να υπάρχει Έλληνας που να μη νιώθει υπερήφανος για την Ολυμπιακή φλόγα", σκεφτόμουν όλα αυτά. Σίγουρος ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗ ΝΙΩΣΕΙ ΑΗΔΙΑ για όλη αυτή την ειδωλολατρική φιέστα τών διεθνών πολυεθνικών. Αηδία και θλίψη για όλο αυτό τον κόσμο που παρασύρεται από κούφιες εθνικιστικές κορώνες χωρίς περιεχόμενο, χάριν τού πλουτισμού τών μεγάλων συμφερόντων. Ονειρεύτηκα την εποχή που κάποιος Χριστιανός ηγεμόνας, θα ΤΟΛΜΗΣΕΙ να έρθει σε ρήξη με αυτά τα μεγάλα παγανιστικά συμφέροντα, και θα μετατρέψει τους Ολυμπιακούς αγώνες σε ένα πραγματικά Χριστιανικό γεγονός, όχι με τις ευλογίες τών δαιμόνων, αλλά τού Χριστού μας.

Και αναρωτήθηκα: "Μα όλοι αυτοί που χειροκροτούν αυτή τη φρίκη, δεν καταλαβαίνουν τίποτα; Δεν έχουν καν τη στοιχειώδη πίστη, ή έστω τη στοιχειώδη λογική, να καταλάβουν πόσο τους κοροϊδεύουν, και τι αμαρτία διαπράττουν;"

Δεν διάβασαν φαίνεται τα λόγια τού ίδιου τού χρισμού τών δαιμόνων προς τον ασεβή αποστάτη Ιουλιανό: "

«Είπατε τώ βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά, ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην, ουδέ παγάν λαλέουσαν".

N. M.

Δεν θα υπήρχε πρόβλημα από μια Χιτλερική ανακάλυψη όπως η αφή τής Ολυμπιακής φλόγας, αν τοποθετείτο σε Χριστιανικές βάσεις. Όμως οι βέβηλες προσευχές σε αρχαίους δαίμονες, δείχνουν εμφανώς ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν έχει τεθεί σε νέα βάση. Οι Χιτλερικές αυτές καταβολές εξακολουθούν να είναι βλάσφημες.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αρχίζουν ουσιαστικά με την αφή της Ολυμπιακής φλόγας που γίνεται στην αρχαία Ολυμπία και μεταφέρεται με αθλητές στον χώρο τέλεσής τους. Εφέτος, όπως έχει γραφή στον Τύπο, η αφή της Ολυμπιακής φλόγας θα γίνει επισήμως στην αρχαία Ολυμπία, παρουσία των μελών της ΔΟΕ και των αρχών της Ελληνικής Πολιτείας την 25η Μαρτίου, η δε εθνική εορτή θα μεταφερθή την επομένη ημέρα ήτοι την 26η Μαρτίου.

Θα ήθελα στην συνέχεια να αναφερθώ πολύ σύντομα στην ιστορία και το νόημα της αφής της Ολυμπιακής φλόγας.

Η σύνδεση των Ολυμπιακών Αγώνων με την αφή της Ολυμπιακής φλόγας έγινε για πρώτη φορά το 1936, με την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Βερολίνο και τέθηκε μέσα στους σκοπούς και τις επιδιώξεις του ναζισμού.  

Υπάρχουν πολλά στοιχεία για το θέμα αυτό.

Κατ’ αρχάς πρέπει να αναφερθή μια εισήγηση που έγινε κατά την 16η Σύνοδο στην αρχαία Ολυμπία από τον Καθηγητή Νικόλαο Νησιώτη, που ήταν Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας και έγινε μέλος της ΔΟΕ, με τίτλο «Ολυμπισμός και Θρησκεία». Στην εισήγηση αυτή ο αείμνηστος Καθηγητής αφ’ ενός μεν κατακρίνει ως υπερβολή την ταύτιση μεταξύ Ολυμπισμού και Θρησκείας και την παρουσίαση «του Ολυμπισμού σαν θρησκευτικής ιδεολογίας» που παρατηρήθηκε από την αρχή της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, σύμφωνα με την οποία «η ολυμπιακή ιδέα είναι Θρησκεία με Εκκλησία, δόγμα, λατρεία... αλλά κυρίως με θρησκευτικό συναίσθημα», γι’ αυτό και γινόταν λόγος για «religio athletae» (Κουμπερτέν), αφ’ ετέρου δε διαχωρίζει τον ολυμπισμό από την θρησκεία και δέχεται την άποψη ότι ο ολυμπισμός πρέπει να παραμείνη ως μια ωραία ιδεολογία «πού εμπνέει την αδελφωσύνη μεταξύ των λαών», η δε θρησκεία «θά υπενθυμίζει στον Ολυμπισμό, ότι το θέμα της αδελφωσύνης των λαών είναι ευρύτερο, βαθύτερο και δυσκολότερο από ό,τι φαίνεται».

Στην εισήγηση αυτή όμως, μεταξύ των άλλων, εκτίθεται και η άποψη μερικών που θεωρούν τον ολυμπισμό ως Θρησκεία και οι οποίοι «ωρισμένες "τελετές" που γίνονται στην έναρξη των ολυμπιακών αγώνων, η χρησιμοποίηση της ολυμπιακής φλόγας μέσα σ’ ένα περιβάλλον κάποιου μυστικισμού» εκλαμβάνουν ως μια «έντονη θρησκευτική εμπειρία» 
Ο Δρ. Henri Pouret, Μέλος της Ακαδημίας αθλητισμού της Γαλλίας κατά τις εργασίες της 15ης Συνόδου στην αρχαία Ολυμπία ανέπτυξε το θέμα «η ολυμπιακή φλόξ» και εξέθεσε τις απόψεις του για τον μύθο, την ιστορία και τον συμβολισμό της Ολυμπιακής φλόγας. Ως προς τον μύθο αναφέρθηκε στον Προμηθέα που έκλεψε το ιερόν πυρ και το μετέφερε στην γή.

Ως προς την ιστορία σαφώς προσδιορίζει ότι η Ολυμπιακή φλόγα για πρώτη φορά συνδέθηκε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες που έγιναν επί Χίτλερ στο Βερολίνο το 1936 και ήταν δημιούργημα του Δρ. Karl Diem, Προέδρου και Γραμματέως των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου, με την έγκριση του Ιωάννου Κετσέα, μέλους της Διεθνούς Επιτροπής για την Ελλάδα. Για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε η αφή της Ολυμπιακής φλόγας γι’ αυτούς τους αγώνες. Ως προς τον συμβολισμό της Ολυμπιακής φλόγας κάνει λόγο για τον ενθουσιασμό του Πιέρ ντέ Κουμπερντέν για την ιδέα αυτή, ο οποίος είχε μια αδυναμία στους συμβολισμούς, και υποστηρίζει ότι η Ολυμπιακή φλόγα είναι συνδετικό σημείο μεταξύ των παλαιών και συγχρόνων αγώνων και συνιστά την ανανέωση των Ολυμπιακών Αγώνων που αντλούν την δύναμη από τους αρχαίους. Η Ολυμπιακή φλόγα, λέγει, «είναι για όλους τους ανθρώπους που έχουν καλήν θέλησιν, μία εικόνα ειρηνοποιήσεως και ανυψώσεως».

Ο Γερμανός Δρ. Norbert Mόller Καθηγητής Πανεπιστημίου στην 16η Σύνοδο στην Ολυμπία ανέπτυξε το θέμα της Ολυμπιακής ιδέας σύμφωνα με τον Coubertin και τον Karl Diem και υποστήριξε ότι για τον Κουμπερτέν «οι Ολυμπιακοί δεν ήταν παρά το θεσμικό πλαίσιο της πραγματοποιήσεως των ανθρωπομορφικών του αντιλήψεων, που ονόμαζε στην αρχή Ολυμπιακή Ιδέα, και μετά το 1912, Ολυμπισμό. Η ιδέα αυτή είχε σαν σκοπό να συγκεντρώση όσον το δυνατόν περισσοτέρους ανθρώπους μέσα σε μια Ολυμπιακή Κίνηση». Μάλιστα ο Diem διαμόρφωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, σύμφωνα με τις απόψεις του Κουμπερντέν «γιά να δείξει στο κοινό, πέρα του ανταγωνισμού, τον παιδαγωγικό ρόλο της Ολυμπιακής ιδέας. Το πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα υπήρξε η μεταφορά της Ολυμπιακής Φλόγας από την Ολυμπία στο Βερολίνο, που πραγματοποιήθηκε με τον συνάδελφο και αγαπητό του φίλο Ιωάννη Κετσέα, τότε γενικό γραμματέα της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων της Ελλάδος».

Επειδή η Ολυμπιακή φλόγα καθιερώθηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936, μπορούμε να θυμηθούμε την ανάλυση που κάνει και αυτού του γεγονότος ο Κυριάκος Σιμόπουλος, αφού, όπως είναι γνωστόν, ο Χίτλερ συνέδεσε την ολυμπιακή ιδέα με την ναζιστική ιδέα. Στο Βερολίνο η σημαία με τους ολυμπιακούς κύκλους συνδέθηκε με την «σβάστικα» του ναζισμού, μάλιστα δε η γαλλική εφημερίδα Paris Soir χαρακτήρισε την Ολυμπιάδα που διοργάνωσε ο Χίτλερ ως «θρησκευτική λειτουργία». Γράφει δε ο Σιμόπουλος: “Η Ολυμπιακή φλόγα ωραιοποιούσε το τυραννικό καθεστώς. Και παντού κυριαρχούσε το σύνθημα "η Γερμανία υπεράνω όλων στον κόσμο"»

Ο Καθηγητής π. Γεώργιος Μεταλληνός σε εισήγησή του που έκανε σε Συνέδριο της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος αναφέρθηκε και στην αφή της Ολυμπιακής φλόγας και χρησιμοποιώντας σχετική βιβλιογραφία έκανε λόγο για την σύνδεση του Γ/ Ράϊχ «μέ μια Ναζιστική εκδοχή του αρχαιοελληνικού πνεύματος και μάλιστα του σπαρτιατικού», η «δε "φλόγα", με όλο το γνωστό ειδωλολατρικό συμβολισμό που της απέδιδε ο εθνικοσοσιαλισμός, "ένωσε" χάρη σε μια αλυσίδα ευρώστων σωμάτων, την αρχαιοελληνική κοιτίδα με την πρωτεύουσα του Γ/ Ράϊχ».

Σήμερα η αφή της Ολυμπιακής φλόγας συνδέεται περισσότερο με την εμπορική εκμετάλλευση σε συνδυασμό με την αναβάθμιση των Ολυμπιακών Αγώνων. Τουλάχιστον πρέπει να γνωρίζουμε την ιστορία και αυτή η γνώση θα μας απαλλάξη από προκαταλήψεις και ιδεολογικές αγκυλώσεις που είναι μεταπρατικές και ξένες προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την παράδοση του τόπου μας.

Σεβ. Μητροπολίτου  Ναυπάκτου Ιεροθέου  Βλάχου -Δημοσιεύθηκε στο Βήμα, Κυριακή 15-2-2004.

πηγή