Ποιός "παραποιεί την αλήθεια";

Η επιστολή του σεβ. Μητροπολίτου Πρεβέζης  στον π. Σαράντη Σαράντο  και η  απάντηση  του Αρχιμανδρίτου και εφημέριου του Ι.Ν . Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αμαρουσίου.

================================================

Επιστολή Μητροπόλεως Πρεβέζης προς π. Σαράντη Σαράντο με θέμα «Παραποίηση τῆς ἀλήθειας»

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ

ΠΡΕΒΕΖΗΣ

Παραποίηση τῆς ἀλήθειας

Στό ὑπ’ ἀριθμ. 1829/30-04-2010 φύλλο τῆς ἐφημερίδας σας ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ διαβάσαμε, σέ δημοσίευμα-ἐπιστολή τοῦ ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου ἀπευθυνόμενη στόν ἀρχιμ. κ. Δανιήλ Ἀεράκη, παρουσίαση περιστατικῶν, πού ἐξελίχθησαν στήν Μητρόπολή μας καί φυσικά μᾶς ἀφοροῦν.

Πιστεύουμε ὅτι ὑπάρχει κάποια «σύγχυση» καί μιά, ὄχι μέ πληρότητα, παρουσίαση καί θέλουμε γι’ αὐτό νά κάνουμε μερικές διευκρινήσεις.

Ὁ π. Σαράντης μᾶς «κατηγορεῖ» γιά τρία θέματα.

Πρῶτον ὅτι, προσκλήθηκε ἀπό τούς γονεῖς κοπέλας πού θά ἔκανε τόν γάμο της στήν Πρέβεζα, νά μετάσχει στόν γάμο. Καί λέει ὅτι: «Προσωπικά εἶχα ἐξηγήσει ὅτι, ἄν τελεσθεῖ τό μυστήριο στήν δημοτική, θά φύγω».

Ὅμως ὁ π. Σαράντης ποτέ δέν ἐπικοινώνησε μέ τούς ἁρμοδίους τῆς Μητροπόλεως Πρεβέζης, προκειμένου «νά πάρει εὐλογία» γιά τήν συμμετοχή του στόν παραπάνω γάμο. Ἁπλῶς ὁ π. Σαράντης μέσω τοῦ πατέρα τῆς νύφης προσπάθησε κυριολεκτικά νά ὑφαρπάσει, χωρίς νά ζητήσει, «ἄδεια» νά μετάσχει στόν γάμο. Τοῦ διεμηνύθηκε ὅτι πρέπει νά τηλεφωνήσει στά Γραφεῖα τῆς Μητροπόλεως καί στόν ἁρμόδιο. Τελικά ὁ π. Σαράντης δέν τηλεφώνησε στήν Ἱ. Μητρόπολη. Δέν θέλησε νά ζητήσει καί νά λάβει ἄδεια νά συμμετάσχει στό γάμο. Καί ἔτσι, γιά δικούς του λόγους, δέν ἦλθε στό γάμο! Βεβαίως εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὁ τρόπος τέλεσης τῶν μυστηρίων δέν εἶναι ὑπόθεση τοῦ ἐπισκέπτη-ἱερέα, ἀλλά τάξη τῆς ἐνορίας τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας.

Γιά τήν «ἱστορία»: λίγους μῆνες πρίν ἀπό τήν ἡμερομηνία τοῦ μνημονευομένου γάμου, ὁ π. Σαράντης

(μαζί καί μέ ἄλλους=μέ τήν ὁμάδα του) εἶχε ἐξυβρίσει τόν Μητροπολίτη Πρεβέζης Μελέτιο δημοσίως καί ἐγγράφως. Στήν συνέχεια μέ τόν προαναφερθέντα τρόπο ἤθελε νά λάβει μέρος σέ Μυστήριο πού θά μνημονευόταν ὁ ἴδιος Μητροπολίτης!! Ἀποροῦμε μέ τόν ἀντιφατικό του τρόπο σκέψης· ἐξύβριση δημόσια, «μετάνοια» ἰδιωτικά;

Δεύτερον γράφει ὅτι, στό γάμο παρέστη καί ἄλλος κληρικός πού ἔφυγε ἀγανακτισμένος, μή ἀντέχοντας τήν «ξεραΐλα» τῆς δημοτικῆς!! Ἡ πραγματικότητα ὅμως διαφέρει. Ὄντως ἦρθε καί ἕνας κληρικός ἀπό τήν Ἀθήνα, ὁ π. Χριστόδουλος Χατζηθανάσης, πού δέν ἔλαβε μέρος στό μυστήριο. Ἔμεινε ὅμως μέχρι τό τέλος τοῦ Μυστηρίου Εὐχαριστίας-Γάμου! Τά ὅποια ἄλλα, εἶναι παραπληρο­φόρηση ἐντυπωσιασμοῦ, καί μποροῦν ὅλοι οἱ προσκεκλημένο λαϊκοί καί κληρικοί (π. Παῦλος Κουμαριανός) νά τό βεβαιώσουν, ὡς αὐτόπτες.

Τρίτον. Ἔχουμε ὅμως καί ἕνα περίεργο (καί μή ἀληθές) διήγημα ἀπό τόν ἀρχιμ. π. Σαράντη. Γράφει, ὅτι φίλοι του λαϊκοί τοῦ ἀνέφεραν, ὅτι: «Κατά τήν περίοδο τῶν διακοπῶν τους παρευρέθηκαν στήν ὡς ἄνω ἱερά Μητρόπολη Πρεβέζης σέ ἐξόδια ἱερά Ἀκολουθία καί δέν καταλάβαιναν, τί γινόταν, τί λεγόταν, τί ἐτελεῖτο λειτουργικά. Νόμιζαν, πώς κατά λάθος βρέθηκαν σέ συνάθροιση Ἰεχωβάδων ἤ Προτεσταντῶν! Ἡ λύπη τους γι’ αὐτή τήν κατάντια τῆς θείας Λατρείας, ἦταν ἀπερίγραπτη»(!!). Καί ἡ δική μας λύπη εἶναι πιό ἀπερίγραπτη. Μέ πλαίσιο τό «κάποιος», «κάποτε», «κάπου» ὁ καθένας λέει ὅ,τι θέλει.

Δέν ξέρουμε, τί μετέφεραν οἱ «φίλοι» λαϊκοί. Ἐμεῖς, διευκρινίζουμε στόν π. Σαράντη καί σέ κάθε καλόπιστο, ὅτι ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία σέ ὅλη τήν Μητρόπολη Πρεβέζης τελεῖται ἀκριβῶς ὅπως τήν παραθέτει τό Μικρό Εὐχολόγιο τῶν ἐκδ. Ἀπ. Διακονίας. Σέ μετάφραση λέγονται μόνο τά ἀγιογραφικά (ἀποστολικό καί εὐαγγελικό) Ἀναγνώσματα. ΥΜΝΟΥΣ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΡΑΖΟΥΜΕ. Βοηθεῖστε λοιπόν, πάτερ, τούς φίλους σας νά ξεμπερδέψουν στό μυαλό τους τήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀπό τίς αἱρετικές ὁμάδες, ὥστε νά μή … λυποῦνται ἄδικα. ΚΑΙ ΑΔΙΚΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ. Καί, φυσικά καί ΣΑΣ. Γιατί καί Σᾶς Σᾶς ἀδικοῦν, ἀφοῦ Σᾶς ἔμπλεξαν σέ ψέματα.

Ἡ ὅλη ὑπόθεση θέτει, καί πάλι, τό θέμα τῆς γλωσσικῆς μορφῆς τῆς λατρείας. Τό θέμα εἶναι λυμένο ἀπό αἰώνων. (Βλέπε καί ἄρθρο στήν ἐφημερίδα Μακεδονία (9.5.2010) τῶν καθηγητῶν Ν. Μπιτζιλέκη καί Κ. Παπαγεωργίου μέ τίτλο: «Ἡ γλῶσσα τῆς λατρείας καί ἡ λατρεία τῆς γλώσσας», ἐπισυνάπτεται ἀντίγραφο).

Μέ τό σημείωμά μας αὐτό θέλουμε νά βοηθήσουμε κάποιους νά προβληματισθοῦν γύρω ἀπό τόν τρόπο ἀντιμετώπισης τοῦ θέματός μας, διαφορᾶς μας σέ θέμα καθαρά ποιμαντικό, ἀφοῦ ὅλοι συμφωνοῦμε ὅτι ἡ Ἀλήθεια δέν ὑπηρετεῖται μέ παραποίηση τῆς ἀλήθειας!

Εὐχαριστοῦμε γιά τήν φιλοξενία.

(Ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη)

πηγή Ορθόδοξος Τύπος

==================================================

Ἀνοικτή ἀπάντηση στό κείμενο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πρεβέζης «Παραποίηση τῆς Ἀλήθειας;»

Τοῦ ἀρχιμ. Σαράντη Σαράντου

Ἐπιθυμῶ σύντομα νά ἀπαντήσω σέ ὅσα περιλαμβάνονται στό κείμενο τῆς Ἱ. Μ. Πρεβέζης μέ τίτλο «Παραποίηση τῆς ἀλήθειας;»

Δέν ὑπῆρχε καθόλου ἡ πρόθεση νά ὑφαρπάσω, ὅπως τονίζε­ται, ἀπό τόν πατέρα τῆς κοπέλας τήν κανονική ἐκκλησιαστική ἄδεια γιά νά λάβω μέρος στό γάμο. Δέν τό ἔχω κάνει ποτέ. Προ­τίμησα ἁπλᾶ νά μήν ἐπικοινωνήσω μέ τόν πανοσιολογιώτατο ἅγιο Πρωτοσύγκελλο γιά νά μή μετάσχω στήν ἴσως ἐπίμαχη διαδικασία νά πειθαναγκασθῶ νά δεχθῶ τό ἰδιάζον τυπικό τῶν μεταφράσεων θείας Λειτουργίας καί Ἱερᾶς ἀκολουθίας Ἀρραβῶνος καί Γάμου. Προτίμησα λοιπόν νά μή μετάσχω καί στά Ἱερά Μυστήρια, τά ὁ­ποῖα τελικά τελέστηκαν μεταγλωττισμένα.

Στό περιοδικό «Θεοδρομία» (ἔτος ΙΑ΄ τεῦχος 4) εἶχε δημο­σιευ­θεῖ μελέτη μου μέ τίτλο «Ἡ ἀνομία τῶν λειτουργικῶν μεταφράσεων καί ἡ διαστροφή τῆς Ὀρθοδόξου Λατρείας», παρέθετα τό κείμενο τῆς θείας λατρείας στό ἀριστερό μέρος τῆς σελίδας καί στό δεξιό τή μετάφραση τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἁγίου Πρεβέζης. Ἀπό τά ἐπακο­λοθοῦντα σχόλια φαινόταν ἡ τεράστια διαφορά τῆς μεταφράσεως καί ὁ εὐτελισμός τοῦ ἀρίστου λατρευτικοῦ κειμένου. Αὐτό ἀποτε­λεῖ ἐξύβριση τοῦ Σεβασμιωτάτου;

Ὅταν ὁ Σεβασμιώτατος Ἅγιος Πρεβέζης στό ὐπ’ ἀρίθ. 112 τεῦχος τοῦ Περιοδικοῦ «Σύναξη» δημοσιεύει ἀπό τή σελίδα 101 καί ἑξῆς κείμενο «Περί μεταφράσεων τῶν Λειτουργικῶν κειμένων, ἀνοι­κτή ἐπιστολή σέ ἀδελφό ἀντιρρησία», δέν εἶναι ἑπόμενο νά ἀκολου­θήσουν κάποιες κριτικές; Στή σελίδα 101 γράφει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Πρεβέζης:

«Καί σάν ἱερέας, κήρυκας τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, προτιμῶ κάθε φορά νά ἐκβαρβαρώνομαι ἐγώ, παρά νά γίνομαι γιά τόν ἀκούοντα ἀλ­λογενής καί βάρβαρος. Προτιμῶ νά ἀκολουθῶ τόν ἀντίθετο δρόμο ἀπό τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο καί τόν ἅγιο Ἰωάννη τό Δαμασκηνό!

Ἐκεῖνοι λόγιοι κολοσσοί, γιά ἕνα πεῖσμα, νά δείξουν στούς εἰδωλολάτρες λογίους καί σέ κάποιους νοσηρά ἑλληνολάτρες βυζα­ντινούς, ὅτι ξέρουν καί αὐτοί ἑλληνικά, ἔφτιαξαν τά περίφημα

ἀρχαιοελληνικοῦ τύπου ποιήματα καί ἄσματά τους. Ποῖος ἀπό τό ἐκκλησιαστικό κοινό μπόρεσε χωρίς λεξικά καί ἰδιαίτερες σπουδές νά καταλάβει ἀπό αὐτά κάτι; Καί διερωτῶμαι: Ἄν στήν Κωνστα­ντινούπολη, κέντρο πάντοτε παιδείας, ἕνας ἱεραπόστολος πα­τριάρχης (ὁ Μελέτιος Πηγᾶς) μιλοῦσε στό ἐκκλησίασμα τότε πιό ἁπλά (σέ γλώσσα!) ἀπό τόν πιό περιθωριακό λαϊκό ἱεροκήρυκα σήμερα, τί θά πρέπει νά μᾶς προβληματίζει ἐμᾶς σήμερα; Τί;».

Σοκαρίστηκα, ὅταν εἶδα νά τοποθετεῖ τόν Ἅγιο Γρηγόριο Θεολόγο καί τόν Ἅγιο Ἰωάννη τό Δαμασκηνό κατώτερα ἀπό τόν ἑαυτό του. Ἄλλωστε τό θέμα τοῦ Σεβασμιωτάτου εἶναι οἱ μετα­φράσεις τῶν λειτουργικῶν κειμένων καί ὄχι ἡ γλῶσσα τοῦ θείου Κη­ρύγματος. Κανένας ἱεροκήρυκας σήμερα δέν ὁμιλεῖ στήν ἀρχαΐ­ζουσα, οὔτε κἄν στήν καθαρεύουσα, ἀλλά στήν ἁπλῆ κατανοητή, ρέουσα καί εὐκολονόητη δημοτική.

Ἀπορῶ καί ἐξίσταμαι:

Εἶναι δυνατόν νά παραμερίζουμε τούς θεόπνευστους Ἁγίους Ὑμνογράφους τῆς θεόπνευστης Ὀρθοδόξου μοναδικῆς λατρείας μας καί νά προκρίνουμε ἀτομικά τά ξύλινα προϊόντα τοῦ φτηνοῦ λειτουργικοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ;

3. Ὅσα ἀναφέρονται στό πρόσωπο τοῦ ὀφθαλμιάτρου ἱερέως π. Χριστοδούλου Χατζηθανάση δέν ἔχω κάτι ἄλλο νά προ­σθέσω ἤ νά ἀφαιρέσω. Τό ὅτι δέν λειτούργησε, μολονότι προσκε­κλημένος, δέν λέει τίποτα; Εἶδε προφανῶς τό ὅλο ἐκσυγχρονιστικό κλῖμα καί εὐγενῶς κράτησε ἀποστάσεις. Ἐπιβεβαίωσα ἐκ νέου ἀπό τόν ἴδιο τήν πληροφορία. Πρόσθεσε ὁ ἴδιος ὅτι δέν ἔμεινε μέχρι τό τέλος, μή ἀντέχοντας τίς μεταγλωττίσεις.

Ἄλλωστε ἐπί μία εἰκοσαετία περίπου βρισκόταν πολύ κοντά – πνευματικά – στόν ἅγιο Γέροντα Πορφύριο, ὁ ὁποῖος λάτρευε τό Χριστό μας, τή Θεία λατρεία Του καί συνιστοῦσε σέ μορφωμένους καί μή νά διαβάζουν τό κείμενο τῆς Παρακλητικῆς, τοῦ Ψαλτηρίου καί τῶν λοιπῶν λειτουργικῶν βιβλίων, γιά ἄμεση ἐποικοδομητική τους ἐν Χριστῷ πνευματική προκοπή. Τό ζεῦγος Χατζηθανάση ἐκ νέου ἐπίσης μοῦ πρόσθεσε, ὅτι ὁ γέροντας Πορφύριος εἶχε πάντοτε πολύ κοντά του δόκιμο λεξικό τῆς ἀρχαίας Ἑλληνικῆς, τό ὁποῖο συμβουλευόταν καί συνιστοῦσε στούς νέους νά κάνουν τό ἴδιο.

4. Γιά τό τρίτο θέμα δέν ἔχω κάτι ἄλλο νά σχολιάσω. Ἄν πράγματι εἶναι ἀνακριβής ἡ πληροφορία μου, ὀφείλω δημοσίως νά ζητήσω συγγνώμη καί νά ἀποδεχθῶ μετά χαρᾶς τή διαβεβαίωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πρεβέζης, ὅτι ὕμνους δέν μεταφράζουν.

Λυπᾶμαι πολύ πού στεναχωρῶ τό Σεβασμιώτατο Ἅγιο Πρεβέ­ζης καί τούς Ἁγίους ὑπευθύνους τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Μοῦ εἶναι ἀδιανόητη ὅμως αὐτή ἡ πολεμική κατά τῶν μοναδικῶν θεαν­θρωπίνων Θησαυρῶν τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας καί μάλιστα ἐν μέσῳ δεινῆς κρίσεως.

Μετά τοῦ προσήκοντος σεβασμοῦ

ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις π. Σαράντης Σαράντος

ἐφημέριος Ἱ.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου.

πηγή Αναβάσεις