ΣΤΕΝΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ"!

...Ο στενός συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, καθηγητής της Θεολογικής Σχολής, Μάριος Μπέγζος, βγήκε το μεσημέρι της Μεγάλης Δευτέρας στην εκπομπή της Ρίκας Βαγιάννη (ΕΤ-1) και μας είπε ότι δεν είναι σίγουρο πως ο Ιησούς Χριστός υπήρξε Ιστορικό Πρόσωπο!! Άλλες μαρτυρίες λένε ότι υπήρξε, κι άλλες ότι δεν υπήρξε, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, διευκρίνισε ο Μάριος: Αρκεί να πιστεύουμε στην διδασκαλία του!.. Αρχιεπίσκοπε Ιερώνυμε, αν αυτό δεν είναι λόγος άμεσου αφορισμού του πάμπλουτου (πήρε μεγάλη προίκα!) καθηγητή Μπέγζου, τότε τι πρέπει να κάνει για να τον σουτάρεις από δίπλα σου; Το βιντεάκι με την Βαγιάννη και τον Μπέγζο το έχω στο αρχείο μου, για να μη διανοηθεί κανείς πονηρός να με διαψεύσει…

ΠΗΓΗ

Σύντομο  βιογραφικού του κ. καθηγητού

Ο Μάριος Μπέγζος γεννήθηκε την 27η Νοεμβρίου 1951 στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε την εγκύκλια παιδεία του (1963-1969). Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια Αθηνών (1969-1973), Γενεύης (1973-1974) και Τυβίγκης (1979-1981) προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, καθώς επίσης...
φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1974-1977). Από το 1975 εργάζεται στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως επιστημονικός βοηθός του Νίκου Νησιώτη. Το 1985 αναγορεύθηκε διδάκτορας με διατριβή για τη φιλοσοφία της θρησκείας του φυσικού Βέρνερ Χάιζενμπεργκ.
Διδάσκει συγκριτική φιλοσοφία της θρησκείας στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας 1986, Τμήμα Θεολογίας 1999) ως λέκτορας (1986), επίκουρος καθηγητής (1991), αναπληρωτής καθηγητής (1999) και καθηγητής (2003). Ως μεταδιδακτορικός ερευνητής του ιδρύματος Alexander von Humboldt – Stiftung (1991-1997) δίδαξε φιλοσοφία της θρησκείας στο Πανεπιστήμιο του Μαρβούργου (Marburg) της Γερμανίας (1991-1997). Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών διδάσκει ψυχολογία της θρησκείας, κοινωνιολογία της θρησκείας, «φύλο και θρησκεία» και με ανάθεση: απολογητική, συγκριτική θρησκειολογία, ιστορία θρησκευμάτων και ιστορία αρχαίας ελληνικής θρησκείας.
Είναι συνεργάτης εγκυκλοπαιδειών (Παιδαγωγική και Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια, Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια της «Εκδοτικής Αθηνών», Theologenlexikon, Die Religion in Geschichte und Gegenwart, 4η έκδοση 2000 και σε αγγλική μετάφραση: Religion in Past and in Present, κ.ά.), επικεφαλής εικοσάδας συνεργατών εξέδωσε το Θρησκειολογικό Λεξικό (2000) και διευθύνει την εκδοτική σειρά «Θρησκειολογία» των Εκδόσεων «Ελληνικά Γράμματα» (από το 1993 με κυκλοφορία 35 τόμων 20 σύγχρονων νεοελλήνων συγγραφέων). Είναι αρθρογράφος σε εφημερίδες (Tα Νέα, Tο Βήμα, Ελευθεροτυπία) και τυγχάνει μέλος επιστημονικών εταιρειών (European Society for the Study of Science and Theology, Société Internationale pour l’Etude de la Philosophie Mediévale, Oecumenica – European Society for Ecumenical Research, Académie Internationale des Sciences Religieuses, Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία κ.ά.). Συγγραφέας του εγχειριδίου της Γ΄ Λυκείου Θέματα Χριστιανικής Ηθικής (1998) και μέλος κριτικής επιτροπής σχολικών βοηθημάτων του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, διετέλεσε Ακαδημαϊκός Υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Ορθόδοξη Θεολογία» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ, 1998-2001) και πρώτος Ακαδημαϊκός Υπεύθυνος του νεοσύστατου Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Φύλο και Θρησκεία» (2003) του Τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.
Το δοκιμιακό έργο του έτυχε διακρίσεων (Βραβείο Π. Φωτέα, 1999, Βραβείο Ελληνικού Κέντρου P.E.N. Club, 2007). Μελετήματά του έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες (αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική, ουγγρική, κινεζική) και έχει εκπονήσει δοκίμια σε αγγλική και γερμανική γλώσσα. Κυκλοφορούν είκοσι αυτοτελή βιβλία του και πλειάδα άρθρων. Είναι έγγαμος (1979) και πατέρας ενός γιου (1983).