ΠΑΡΕΜΒΑΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

 5/2/2010

Ζητεῖ τὴν παραπομπήν του εἰς Δευτεροβάθμιον Ἐκκλησιαστικὸν Δικαστήριον

Ὀλίγα εἰκοσιτετράωρα, μετὰ τὰς ἀνακοινώσεις τῆς ὑπουργοῦ Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων κ.Ἄννης Διαμαντοπούλου εἰς τὴν Μορφωτικὴν ἐπιτροπὴν τῆς Βουλῆς ὅτι ἐπίκειται ἡ διχοτόμησις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς, ὁ Οἰκ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος δι᾽ ἐπιστολῆς του εἰς τὸν πρόεδρον τῆς
Ἱερᾶς Συνόδου, Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμον, ζητεῖ τὴν παραπομπὴν τῆς ὑποθέσεως τοῦ κα-
θαιρεθέντος Μητροπολίτου Ἀττικῆς κ. ΠαντελεήμονοςΜπεζενίτη εἰς Δευτεροβάθμιον Ἐκκλησιαστικὸν Δικαστήριον, προκειμένου νὰ ἀποφανθῆ τελεσιδίκως.
 

Μίαν ἡμέραν μετὰ τὴν παρουσίασιν τοῦ νομοσχεδίου διὰ τὴν διχοτόμησιν τῆς Ἱ. Μητροπόλεως
Ἀττικῆς, ὁ καθαιρεθεὶς Μητροπολίτης καὶ προσφάτως ἀποφυλακισθεὶς ἐκ τοῦ Κορυδαλλοῦ, ἐνθαρ-
ρυνθεὶς ἀπὸ τὴν ἐπιστολὴν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἐδημοσιοποίησε τὴν προσφυγήν, τὴν
ὁποίαν ἔκαμνεν ἐναντίον τῶν ἁρμοδίων ὀργάνων τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ διὰ τῆς ὁποίας
ζητεῖ τὴν ἀκύρωσιν τῆς ἀποφάσεως τοῦ Πρωτοβαθμίου διὰ Ἀρχιερεῖς Συνοδικοῦ Δικαστηρίου, μὲ
τὴν ὁποίαν καθηρέθη ἀπὸ τὸ Μητροπολιτικὸν ἀξίωμα καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὴν τάξιν τῶν μοναχῶν.
Ὁ καθαιρεθεὶς Μητροπολίτης εἶχε ἀσκήσει τὸν Ἰούνιον τοῦ 2009 ἔκκλητον προσφυγὴν εἰς τὸΟἰκου-
μενικὸν Πατριαρχεῖον, ὑποστηρίζων ὅτι καθηρέθη βάσει τῶν νόμων τοῦ Κράτους καὶ ὄχι τῶν Ἐκκλη-
σιαστικῶν κανόνων.
Ὡς γνωστόν, ὁ καθαιρεθεὶς Μητροπολίτης κατεδικάσθη διὰ κακουργηματικὰς πράξεις ὑπὸ τοῦ
ΤριμελοῦςἘφετείου Κακουργημάτων καὶ ἀκολούθως ὑπὸ τοῦ Πενταμελοῦς Ἐφετείου Κακουργημά-

των διὰ τὴν ὑπεξαίρεσιν χρημάτων ἀπὸ τὴν Ἱ. Μονὴν Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Νέας Μάκρης. Ἡ
ἀπόφασις τοῦ δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, τὸ ὁποῖον ἐμείωσε κατὰ δύο ἔτη τὴν ἀρχικὴν ποινὴν (ἀπὸ 8 εἰς 6 ἔτη) ἐπεκυρώθη οὐσιαστικῶς ὑπὸ τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου τῆς Χώρας, τὸνἌρειον Πάγον. Τότε ἐτέθη τὸ ζήτημα, ἐὰν θὰ ἔπρεπε νὰ ἐφαρμοσθοῦν οἱ νόμοι τοῦ Κράτους, οἱ ὁποῖοι ὑπηγόρευον τὴν «ἐδῶ καὶ τώρα» καθαίρεσιν τοῦ Μητροπολίτου ἢ οἱ Ἱεροὶ Κανόνες,οἱ ὁποῖοι ὁρίζουν ὅτι ἔπρεπε νὰ δικασθῆ ὑπὸ Συνοδικοῦ Δικαστηρίου καὶ νὰ καταδικασθῆ τελεσιδίκωςδιὰ καταπάτησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων τῶν Ἀποστολικῶν καὶ Οἰκουμενικῶν Συνόδων...

Τὸ Πρωτοβάθμιον Ἐκκλησιαστικὸν Δικαστήριον ἀρχικῶς εἶχεν ἀποφασίσει νὰ θέση τὴν ὑπόθεσιν
εἰς τὸ ἀρχεῖον, προκαλῶν τὴν δυναμικὴν ἀντίδρασιν τοῦ λαοῦ (ὡς ἀπετυπώθη ἀπὸ τὰ σχόλια τοῦ τύπου
καὶ τῶνΜΜΕ), τοῦ ἐντίμου κλήρου,ἀλλὰ καὶ τῶν ἀρχῶν τῆς Δικαιοσύνης (Ἀνωτάτης Δικαιοσύνης). Ἡ
ἀπόφασις τοῦ πρωτοβαθμίου ἘκκλησιαστικοῦΔικαστηρίου ἐθεωρήθη ὑπὸ τοῦ νομικοῦ κόσμου ὡς προσπάθεια τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου νὰ προκαταλάβη τὴν ἀπόφασιν τοῦἈρείουΠάγου, ὁ ὁποῖος ἀνεμένετο νὰ ἀπορρίψη τὴν προσφυγὴν τοῦ καταδικασθέντος Μητροπολίτου ἢ νὰ ἐπικυρώσῃ τὴν καταδικαστικὴν ἀπόφασιν τοῦ δευτεροβαθμίουἘφετείου Κακουργημάτων.
Τότε Ἀνώτατος Δικαστικὸς λειτουργὸς προειδοποίησε τὴν Ἱεραρχίαν καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον ὅτι, ἐὰν
ἐκδοθῆ τελεσίδικος ἀπόφασις τοῦ ἈρείουΠάγου, αὕτη θὰ ἐκτελεσθῆ.
Ὑπενθύμιζε δὲ ὅτι τόσον ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ὅσον καὶ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἔχουν
ὑπογράψει (καὶ προσυπογράψει τὸ δεύτερον) τὸν ἰσχύοντα Καταστατικὸν Χάρτην τῆς Ἐκκλησίας Ἑλ-
λάδος, ὁ ὁποῖος ὁρίζει ὅτι, ἐὰνἘπίσκοπος ἢ Κληρικὸς καταδικασθῆ διὰ ποινικὰ ἀδικήματα τελεσιδίκως ὑπὸ τῶν Ποινικῶν Δικαστηρίων τῆς χώρας, τότε αὐτὸς καθαιρεῖται.
Ὁκαθαιρεθεὶς καὶ φυλακισθεὶς πρώην Μητροπολίτης Ἀττικῆς κ.Παντελεήμων Μπεζενίτης ἔχει δι-
καίωμα νὰ ἀγωνίζεται διὰ τὴν προσωπικήν του δικαίωσιν. Καὶ αὐτὸ ἔπραξε μὲ τὴν ἔκκλητον προσφυ-
γήν του εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν προσφυγήν του εἰς τὰ ἁρμόδια Συνοδικὰ ὄργανα, διὰ νὰ κριθῆ καὶ ἀπὸ Δευτεροβάθμιον διὰ Ἀρχιερεῖς Συνοδικὸν Δικαστήριον.
Ὁ κ. Μπεζενίτης ἔχει κάθε δικαίωμα νὰ ὑπερασπίζεται τὸν ἑαυτόν του καὶ νὰ ἐπικαλῆται τοὺς
Ἱεροὺς Κανόνας. Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον καὶ ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ὅμως, δὲν ἔχουν τὸ
δικαίωμα νὰ τὸν ἐνθαρρύνουν εἰς τοιαύτας ἐνεργείας.Ἡ πρᾶξις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου στρέφεται εὐθέως ἐναντίον τῶνΝόμων τοῦ Κράτους. Καὶ ὁ Καταστατικὸς Χάρτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι νόμος τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, τὸν ὁποῖον ἔχει ὑπογράψει ὁ μακαριστὸςΜητροπολίτης Ἀθηνῶν κυρὸς Σεραφεὶμ καὶ ὁ Μακαριστὸς Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κυρὸς Δημήτριος και εὑρίσκεται ἐν ἰσχύει.
Ὁ Καταστατικὸς αὐτὸς Χάρτης ὁρίζει ὅτι, ὅποιοςΔεσπότης κλέβει καὶ καταδικάζεται ἀμετακλήτως ὑπὸ τῶν ποινικῶνΔικαστηρίων, καθαιρεῖται.
Διὰ τὴν ἐνέργειάν του αὐτὴν ὁ καθαιρεθεὶς Μητροπολίτης προεκάλεσε τὰς ὀργισμένας ἀντιδράσεις τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἄναυδος παρηκολούθει τὸν πρώην ὑπουργὸν Ἐξωτερικῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ διέρχεται τὰς φυλακὰς Κορυδαλλοῦ. Δὲν ἐδιώχθη καὶ δὲν ἐφυλακίσθη διὰ τὴν ὑπεράσπισιν τῆς Πίστεως, ἀλλὰ διὰ τὴν κλοπὴν χρημάτων ἀπὸ τὸ Παγκάρι Ἱερᾶς Μονῆς.
Ἤδη ὁ καθαιρεθεὶς ἔχει ἀποφυλακισθῆ καὶ ἐπιχειρεῖ, μέσῳ τοῦ Φαναρίου, νὰ δικαιωθῆ. Τὸ Οἰκουμε-
νικὸν Πατριαρχεῖον ἐπικαλεῖται τὴν τήρησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ ἀπαρνεῖται τοὺς νόμους τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Ἐπικαλεῖται τὸ Φανά ρι τὴν τήρησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ὅταν αὐτοὺς τοὺς ποδοπατεῖ μὲ τὰ φιλοπαπικὰ καὶ φιλοοικουμενιστικά του βήματα ἢ μὲ τὰς κρίσεις, τὰς ὁποίας προκαλεῖ ἐντὸς τῆ Ὀρθοδοξίας καὶ εἰς τὸ Ἅγ. Ὄρος.
Δὲν θὰ εἴχαμεν καμμίαν ἀντίρρησιν ὡς πρὸς τὴν ἀπόφασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὑπὸ τὸν βασικὸν ὅρον ὅτι θὰ διακηρύξη ὅτι δὲν ἀποδέχεται πλέον τὸν Καταστατικὸν Χάρτην τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὸν ὁποῖον οὐσιαστικῶς προσυπογράφει. Εἰς μίαν τοιαύτην περίπτωσιν ὁ Καταστατικὸς Χάρτης θὰ ἀλλάξη καὶ εἴτε θὰ ἀπαλλάξη τοὺς Μητροπολίτας τῶν Νέων χωρῶν ἀπὸ τὴν ὑποχρέωσιν νὰ τὸν τηροῦν, ἕως ὅτουκαταργηθῆ ἡ Συνταγματικὴ Διάταξις, μὲ τὴν ὁποίαν ὑποχρεώνονται νὰ ἔχουν πνευματικὴν σχέσιν μὲ τὸ Φανάρι καὶ νὰ μνημονεύουν τὸν Πατριάρχην, εἴτε θὰ ἀλλὰξη ὁλόκληρος ἡ νομοθεσία καὶ θὰ καταργῆ τὸ «ἔκκλητον».
Ἡ ἀπόφασις τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου εἶναι: α) Προσβλητικὴ διὰ ὁλόκληρον τὸν λαόν, ὁ ὁποῖος
ἐξωργίσθη καὶ ἐπανεστάτησεν ἐναντίον τοῦ Μητροπολίτου ὄχι μόνον διὰ τὴν κλοπὴν τῶν χρημά-
των Ἱερᾶς Μονῆς, ἀλλὰ καὶ διὰ ὅσα φρικαλέα ἠκούσθησαν ὑπὸ τηλεοράσεων καὶ ραδιοφωνικῶν σταθμῶν ὅτι ἔπραξε. Χάρις εἰς τὴν συμπεριφορὰν τοῦ καθαιρεθέντος Μητροπολίτου (συγ κέντρωσις δύο περίπου δισεκατομμυρίων δραχμῶν διὰ τὰ γεράματά του), ἄδειασαν οἱ Ἱεροὶ Ναοί, οἱ γονεῖς ἀπέτρεπον τὰ τέκνα των νὰ προσέρχωνται εἰς τὸ Ἱερὸν Βῆμα καὶ οἱ κληρικοὶ ἐταυτίσθησαν μὲ τὰ ἑκατομμύρια μὲ ἀποτέλεσμα νὰ στερηθοῦν οἱ Ἱ. Ναοὶ καὶ τοῦ Ἐλαίου διὰ τὰς κανδήλας.
β) Προσβλητικὴ διὰ τὴν δικαιοσύνην, ἡ ὁποία τὸν κατεδίκασεν ἀμετακλήτως διὰ κλοπὴν χρημάτων Ἱ. Μονῆς, τὸν ἔστειλεν εἰς τὰς φυλακὰς καὶ τοῦ ἔδωσε τὴν δυνατότητα νὰ ἐπικαλεσθῆ εὐεργετικὰς
διατάξεις τοῦ νόμου, διὰ νὰ ἀποφυλακισθῆ ἐνωρίτερον.
γ) Προσβλητικὴ διὰ τὴν ἰδίαν τὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία κατέδειξεν εἰς τὴν κοινωνίαν ὅτι σέβεται τὴν ὑπογραφὴν της κάτωθι τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διακηρύσσουσα εἰς ὅλον τὸν λαὸν ὅτι ἡ Ἐκκλησία σέβεται τοὺς νόμους τοῦ Κράτους, τὰς τελεσιδίκους ἀποφάσεις καὶ τιμωρεῖ διὰ τῆς καθαιρέσεως ἀπὸ τὸ ἀξίωμα τοῦ Μητροπολίτου καὶ τὴν ἐπαναφορὰν εἰς τὸ ἀξίωμα τοῦ μοναχοῦ ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ἐπρόδωσε τὴν Ἀποστολικήν του Ἀποστολήν.
Ἐκτὸς αὐτῶν ὁ χρόνος τὸν ὁποῖον ἐπέλεξε τὸ Φανάρι, διὰ νὰ ζητήση τὴν παραπομπὴν τοῦ καθαιρεθέν-
τος Μητροπολίτου εἰς Δευτεροβάθμιον δικαστήριον, εἶναι κάτι περισσότερον ἀπὸ ὕποπτος. Διότι:
1ον) συνέπεσε μὲ τὰς ἐξελίξεις εἰς τὸ Μορφωτικὸν τμῆμα τῆς Βουλῆς διὰ τὸν χωρισμὸν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς καὶ τὰς ἀντιδράσεις κάποιων βουλευτῶν.
2ον)Τὴν κατάθεσιν τοῦ νομοσχεδίου διὰ τὸν χωρισμὸν καὶ τὴν ἵδρυσιν νέας Μητροπόλεως μὲ ἕδραν τὸ Ἴλιον.
3ον) τὴν δήλωσιν τῆς ὑπουργοῦ Παιδείας εἰς τὴν Μορφωτικὴν Ἐπιτροπὴν ὅτι ὁ καθαιρεθεὶς ἀγωνίζεται, διὰ νὰ ἐπανέλθη εἰς τὰς τάξεις τοῦ Κλήρου καὶ ὄχι εἰς τὸν θρόνον.
Ἀπὸ τὴν ἐνέργειαν τοῦ Φαναρίου ἐσκανδαλίσθη διὰ μίαν ἀκόμη φορὰν ὁ πιστὸς λαός.
Ἡ προσφυγὴ Συμφώνως μὲ τὸ ἐκκλησιαστικὸν ρεπορτάζ:
«Στὸ πολυσέλιδο κείμενο τῆς Ἔφεσής του πρὸς τὸ Δευτεροβάθμιο δι᾽ Ἀρχιερεῖς Συνοδικὸ Δικαστήριο ὁ πρώην Μητροπολίτης Ἀττικῆς ἐπικαλεῖται σωρεία δικονομικῶν καὶ κανονικῶν παραβάσεων, μεταξύ τῶν ὁποίων τὴν παράβαση τῆς ἀπόφασης τῆς πρώτης ἔκκλητης προσφυγῆς, ποὺ εἶχε καταθέσει τὸ 2005 στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, τὸ ὁποῖο καὶ τότε εἶχε ἀποφανθεῖ ὅτι ἡ ὑπόθεση Μπεζενίτη ἔπρεπε νὰ δικαστεῖ ἀπὸ Ἐκκλησιαστικὸ Δικαστήριο.Παράλληλα, ἡ πλευρὰ τοῦ καθηρημένου πρώην Μητροπολίτη Ἀττικῆς φέρεται νὰ ἐπικαλεῖται κατάργηση τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Δικαιοσύνης, παράβαση σειρᾶς Ἱερῶν Κανόνων καὶ παράβαση οὐσιωδῶν κανόνων τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Δικονομίας κατὰ τὴ συνεδρίαση τοῦ Πρωτοβάθμιου Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου, ποὺ ἐξέδωσε στὶς 14 Μαΐου τοῦ 2009 τὴν καταδικαστικὴ σὲ βάρος του ἀπόφαση.
Παράλληλα, σύμφωνα μὲ τὶς ἴδιες πηγές, ὁ κ. Παντελεήμων Μπεζενίτης γιὰ τὴν ἀκύρωση τῆς
ἀπόφασης τοῦ Πρωτοβάθμιου δι᾽ Ἀρχιερεῖς Συνοδικοῦ Δικαστηρίου περὶ καθαίρεσής του ἐπικαλεῖται
ἀντισυνταγματικότητα, ἐσφαλμένη ἑρμηνεία καὶ ἐφαρμογὴ τοῦ ἄρθρου 160 τοῦ Ν. 5383/1932, ἐπι-
σημαίνοντας ὅτι «ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὴ θεμελιώδη ἀρχὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς δικονομίας περὶ
ἀνεξαρτησίας τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀπὸ τὴν ποινικὴ δίκη, ἐνῶ ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ σειρὰ Ἱερῶν Κανόνων, οἱ ὁποῖοι ἐπιβάλλουν μιὰ ἰδιαίτερη δικαιοταξία γιὰ τὴν Ἐκκλησία,ὅπου ἡ ἐκκλησιαστικὴ ποινὴ ἔχει ἄλλη διάσταση.
Ἐπίσης, ἡ πλευρὰ τοῦ καθηρημένου πρώην Μητροπολίτη Ἀττικῆς φέρεται νὰ ἐπικαλεῖται καὶ τὸν ΚΕ΄
Κανόνα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων,σύμφωνα μὲ τὸν ὁποῖο “κληρικὸς καὶ ἐπίσκοπος ἢ πρεσβύτερος ἢ
διάκονος ἐπὶ πορνείᾳ ἢ ἐπιορκίᾳ ἢ κλοπῇ ἁλούς, καθαιρείσθω”, μὲ τὴν ἐπισήμανση ὅτι ὁ ἐν λόγω Κανὼν δὲν ἐννοεῖ ὅτι ἡ ποινὴ τῆς καθαίρεσης, ἀκόμα καὶ σὲ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις ἐπιβάλλεται ἄνευ διαδικασίας, οὔτε ὅτι ἡ ἐπιβολή της ἐξαρτᾶται ἢ συναρτᾶται μὲ ἀποφάσεις τῆς κοσμικῆς δικαιοσύνης, συμπεραίνοντας ὅτι ἡ ἀπονομὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς δικαιοσύνης ἀνάγεται σ᾽ ἐκεῖνο τὸν τομέα δράσεως τῆς Ἐκκλησίας, στὸν ὁποῖο αὐτὴ ἐνεργεῖ κυριαρχικῶς καὶ ἀνεξαρτήτως πάσης κοσμικῆς ἐξουσίας.
Ὅσον ἀφορᾶ τὸ ζήτημα τῆς ἀπώλειας τῆς ἰδιότητας τοῦ Ἐπισκόπου, τὴν ὁποία ἐπιφέρει ἡ ποινή
καθαιρέσεως, ὁ κ. Παντελεήμων Μπεζενίτης φέρεται νὰ ὑποστηρίζει ὅτι μόνη ἁρμόδια νὰ ἀποφανθεῖ
εἶναι ἡ συγκεκριμένη ἑκάστοτε θρησκευτικὴ κοινότητα καὶ ἐν προκειμένῳ γιὰ τοὺς κληρικοὺς τῆς
Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τὰ ἁρμόδια ἐκκλησιαστικὰ δικαστήρια».

Νέα παρέμβασιςἐκ τῆς Μεσσηνίας

Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἔκανε καὶ νέαν παρέμβασιν ἐκ τῆς Μεσσηνίας, τὴν ὁποίαν ἐπεσκέ-
φθη κατόπιν προσκλήσεως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μεσσηνίας καὶ τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου
Καλαμάτας. Εἰς ὁμιλίαν, τὴν ὁποίαν ἔκανε, κατὰ τὴν θείαν Λειτουργίαν διὰ τὴν ἑορτὴν τῆς Ὑπα-
παντῆς τοῦ Κυρίου, ἐζήτησεν,ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, ἀπὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον, τοὺς Ἱεράρχας, οἱ
ὁποῖοι συμμετεῖχον εἰς τὰς ἑορταστικὰς ἐκδηλώσεις καὶ τὸν ἐκπρόσωπον τῆς Κυβερνήσεως νὰ σεβα-
σθοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας. Προφανῶς εἰς τὸ ζήτημα τοῦ καθαιρεθέντος Μητρο-
πολίτου κ. Παντελεήμονος.
Εἶπε συγκεκριμένως ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης:«Καταδέχεται ὁ Νομοδότης νὰ εἰσέλθη εἰς τὴν σκιὰν τοῦ Νόμου καὶ νὰ τηρήση ὄχι μόνον τὸ πνεῦμα του, ἀλλὰ καὶ τὸ γράμμα του, χωρίς, ἀσφαλῶς, νὰ δεσμεύεται ἢ νὰ ὑποχρεοῦται διὰ κάτι τέτοιο (…) καὶ παραλλήλως νὰ μᾶς δώση δίδαγμα μέγα, ὅτι ὅσον μεγαλύτεροι εἴμεθα, ὅσον ὑψηλότερα ἱστάμεθα, ὅσον σπουδαιοτέρας καὶ πλέον ὑπευθύνους θέσεις κατέχομεν, τόσον προσεκτικώτερον καὶ μὲ ἄκραν συνέπειαν καὶ εὐλάβειαν “νομοφυλακεῖν ὀφείλομεν”,κατὰ τὴν ἔκφρασιν τοῦ Μεγάλου Φωτίου, δηλαδὴ ὀφείλομεν νὰ τηροῦμεν τοὺς Νόμους».
Ἀκολούθως ὑπεστήριξεν ὅτι ὅλοι εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ πειθαρχοῦν εἰς κανόνας «ὄχι μόνον
τοὺς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεθέντας καὶ ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας Του, ἀλλὰ καὶ τοὺς Νόμους τῆς Πολιτείας, τοὺς
Νόμους τοῦ Κράτους, εἰς τὸ ὁποῖον διαβιοῦμεν, ἐφ᾽ ὅσον οἱ τελευταῖοι δὲν συγκρούονται μὲ
τοὺς πρώτους, διότι τότε ἰσχύει ἀπροφασίστως τὸ: «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον, ἢ ἀνθρώποις».
Εἶναι φανερὸν πλέον ὅτι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἔχει ἀγωνίαν διὰ τὸν καθαιρεθέντα Μητροπολίτην Παντελεήμονα Μπεζενίτην, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται νὰ ἐπανέλθη εἰς τὰς τάξεις τοῦ
Κλήρου, διὰ νὰ χρησιμοποιῆ τὸν τίτλον τοῦ τέως. Δὲν ἐνδιαφέρεται ὁ Πατριάρχης οὔτε διὰ τὸν
σκανδαλισμόν, τὸν ὁποῖον ἐπροκάλεσεν ὁ καθαιρεθεὶς οὔτε διὰ τὰς ἐπιπτώσεις ἀπὸ τὴν εἰκόνα
ἕνας Ἐπίσκοπος νὰ εἰσέρχεται εἰς τὰς φυλακὰς διὰ τὴν κλοπὴν–ἁρπαγὴν χρημάτων. Ἐνδιαφέρε-
ται νὰ ἀποκαταστήση τὸν καθαιρεθέντα.
Βεβαίως νομοκανονικῶς ἔχει δίκαιον ὁ Πατριάρχης. Ἀλλὰ ὅταν ὑπάρχη ὁ Καταστατικὸς Χάρτης, ὁ
ὁποῖος εἶναι σαφέστατος, διατί ἐπανέρχεται εἰς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας; Ἐπιζητεῖ ἀπόφασιν ἀπὸ
Δευτεροβάθμιον Συνοδικὸν Δικαστήριον δι᾽ Ἀρχιερεῖς, ὅταν ἔχῃ καταδικασθῆ ἀμετακλήτως ὑπὸ
τῶν Ποινικῶν Δικαστηρίων (δύο Ἐφετεῖα Κακουργημάτων καὶ μία ἀπόφασις τοῦ Ἀρείου Πάγου) καὶ
ἔχει καθαιρεθῆ μὲ βάσιν τὰ ὁριζόμενα ὑπὸ τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου; Εἶναι δυνατὸν ἡ Πολιτεία, νὰ
ὁρίζη τὴν τιμωρίαν του, τὴν καθαίρεσίν του καὶ τὴν ἀπομάκρυνσίν του ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καὶ ὁ
Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης νὰ ἐναντιώνεται εἰς τὸν Καταστατικὸν Χάρτην καὶ οὐσιαστικῶς νὰ προ-
βάλη ἐμπόδια εἰς τὸν τερματισμὸν τῆς ἀνωμαλίας, ἡ ὁποία ἐπικρατεῖ εἰς ὁλόκληρον τὴν Ἀττικήν; Καὶ νὰ προβάλη τὰ ἐμπόδια ὀλίγα εἰκοσιτετράωρα πρὸ τῆς λύσεως τοῦ προβλήματος;
Ἐὰν ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ὑποκύψη εἰς τὰς ἐπιταγὰς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, τότε ἡ Πολιτεία
ὀφείλει νὰ τροποποιήση τὴν νομοθεσίαν καὶ νὰ καλέση τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν νὰ ἐπιλέξη με-
ταξὺ τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν νόμων τοῦ Κράτους. Ἐὰν ἐπιλέξη τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας, θὰ δύναται μὲ παρεμβάσεις καὶ πλασματικὰς πλειοψηφίας εἰς τὴν Ἱερὰν Σύνο-
δον νὰ καλύπτη, νὰ ἀθωώνη καὶ νὰ διατηρῆ εἰς τοὺς Θρόνους κλέπτας, πόρνους, μοιχοὺς Μητροπο-
λίτας, ὡς καὶ Μητροπολίτας, οἱ ὁποῖοι ἐνδεχομένως νὰ συζοῦν.
Ἐὰν ἐπιλέξη καὶ τοὺς νόμους τοῦ Κράτους, τότε θὰ πρέπει καὶ νὰ τοὺς ἐφαρμόζη.
Τὸ δίλημμα θὰ πρέπει νὰ συμπληρωθῆ καὶ μὲ ἕνα ἄλλο ἐρώτημα: Θὰ σέβεται τὴ νέαν κατάστα-
σιν τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον; Διότι ἐν προκειμένῳ τὴν ὑπογραφήν του κάτωθι τοῦ Κατα-
στατικοῦ Χάρτου δὲν τὴν σέβεται.Ὀφείλομεν, κατόπιν πολλῶν τηλεφωνημάτων, τὰ ὁποῖα ἐδέχθη-
μεν, μὲ ἀφορμὴν τὰς παρεμβάσεις τοῦ Οἱκουμενικοῦ Πατριάρχου, νὰ προειδοποιήσωμεν τὸν Ἀρχιεπί-
σκοπον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον ὅτι, ἐὰν ὑποκύψουν εἰς τὸ Φανάρι καὶ δικαιώσουν τὸν καθαιρεθέντα Μητροπολίτην καὶ τὸν ἐπαναφέρουν εἰς τὰς τάξεις τοῦ Κλήρου, θὰ ἀδειάσουν αἱ ἐκκλησίαι καὶ αὐτοί,
οἱ ὁποῖοι θὰ λάβουν τὴν ἀπόφασιν τῆς δικαιώσεως, θὰ κυκλοφοροῦν ὡς «Μπεζενίτηδες». Καὶ ἐὰν ἐγλύτωσαν οἱ Συνοδικοί, οἱ ὁποῖοι ἀπέστειλαν ἐπὶ μακαριστοῦ Ἀρχιεπι-
σκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου ἔγγραφον εἰς τὴν Ἀρχὴν Προστασίας Προσωπικῶν Δεδομέ-
νων καὶ ἐζήτουν νὰ ἀποφανθῆ, ἐὰν οἱ Μητροπολῖται ἔχουν προσωπικὴν ζωήν, διὰ νὰ αἰτιολογοῦν
φρικαλέας πράξεις, οἱ σημερινοὶ δὲν θὰ δύνανται νὰ ἐξέλθουν οὔτε τῆς ἐπισκοπικῆς των κατοι-
κίας. Φρονοῦμεν ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ἐὰν παραπέμψουν τὴν ὑπόθεσιν εἰς Δευτε-
ροβάθμιον Δικαστήριον, τότε ἡ ἀπόφασίς του θὰ πρέπει νὰ εἶναι εὐθυγραμμισμένη μὲ τὰς τελεσιδί-
κους ἀποφάσεις τῆς Δικαιοσύνης.Ἄλλως ὁ λαὸς θὰ βροντοφωνάξη:
Ἀναζητοῦμεν ἄνδρας μὲ ὅλας τὰς ἐννοίας, τὰς ὁποίας περιλαμβάνει ἡ λέξις ἄνδρας. .