Συμπροσευχὴ του Μητροπολίτου Μεσσηνίας μετὰ Παπικών

 
Οἱ ΜΕ, ΞΕ Ἱεροὶ Κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀπαγορεύουν συμπροσευχὰς ὀρθοδόξων κληρικῶν μὲ αἱρετικούς, ἀναφέρουν δέ: 
ὅτι οἱ παραβάται τιμωροῦνται μὲ καθαίρεσιν (ὁρᾶτε σελ. 51–52, 84 Ἱεροῦ Πηδαλίου ἐκδόσεων «Ἀστέρος». Ἀθήνας).


Ἡ καθημερινὴ ἐφημερὶς «ΦΩΝΗ» Καλαμάτας τῆς 28–7–2009 ἡμ. Tρίτη γράφει τὰ ἐξῆς:Κατὰ τὴν χειροτονίαν τοῦ Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσοστόμου Σαββάτου, ἐτέθη ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τούτου τὸ Εὐαγγέλιον. Οὗτος, τότε, ὡμολόγησεν ὅτι θὰ διαφύλαξη τὰς ἐντολὰς τὰς διαλαμβανομένας εἰς τὸ Εὐαγγέλιον, θὰ σεβασθῆ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνας τοὺς ἀναφερομένους εἰς τὸ Ἱερὸν Πηδάλιον καὶ θὰ τηρήση τὴν παράδοσιν τῆς Ὀρθοδὸξου Διδασκαλίας.
Δὲν παρῆλθεν ὅμως πολὺς χρόνος, καὶ ἀθέτησε τὰς ὑποσχέσεις του ταύτας, γράψας τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια εἰς τὰ παλαιά τῶν ὑποδημάτων του.
Ἔτσι, λοιπόν, κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἔτους 2007, μὲ τὸ Ρωμαιοκαθολικὸν ἑορτολόγιον συμπροσευχήθη μὲ τοὺς παπικοὺς στὸ Μπάρι Ἰταλίας. Ἰδοὺ τί ἀναφέρει, μεταξὺ τῶν ἄλλων, τὸ ἔγγραφον, ποὺ ἔχω εἰς χεῖρας μου: «Αὐτὴ τὴ χρονιὰ στὴν Ἀρχιερατικὴ Εὐχαριστία, παραβρέθηκε, μαζὶ μὲ τὸν ἀρχιεπίσκοπο τοῦ Μπάρι – Μπιτόντο κ.κ. Francesco Cacucci καὶ ὁ ὀρθόδοξος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομος Σαββάτος, καθὼς καὶ πλῆθος πολιτικῶν καὶ στρατιωτικῶν ἀρχῶν…
». Ὑπογραφὴ τοῦ ἐγγράφου
Ὁ καθηγούμενος
π. Δαμιανὸς
Οἱ ΜΕ, ΞΕ Ἱεροὶ Κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀπαγορεύουν συμπροσευχὰς ὀρθοδόξων κληρικῶν μὲ αἱρετικούς, ἀναφέρουν δέ: ὅτι οἱ παραβάται τιμωροῦνται μὲ καθαίρεσιν (ὁρᾶτε σελ. 51–52, 84 Ἱεροῦ Πηδαλίου ἐκδόσεων «Ἀστέρος». Ἀθήνας).
Οἱ συμπροσευχὲς ὅμως, μερικῶν κάλπικων ὀρθοδόξων μὲ τοὺς παπικοὺς εἶναι σήμερον μία συνηθισμένη πρακτικὴ τῶν διμερῶν συναντήσεων. Καὶ τοῦτο, διότι, ὡς ἐξηγεῖ ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, οἱ συμπροσευχὲς φανερώνουν ὅτι μερικοὶ κάλπικοι ὀρθόδοξοι κληρικοὶ ἀποδέχονται τὴν αἱρετικὴν πλάνην τῶν παπικῶν καὶ εἶναι ἀπρόθυμοι νὰ ἐλευθερώσουν τοὺς παπικοὺς ἀπὸ τὴν κακοδοξίαν των.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος διὰ τοὺς παπικοὺς ἀποφαίνεται:
«Ὅσοι δὲν ἀναγεννήθηκαν ἀπὸ τὴν Θείαν Χάριν, ποὺ (αὐτὴ) ἐνεργεῖ μόνον στὴν Μίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν (Ὀρθόδοξον) Ἐκκλησίαν, δὲν συγκροτοῦν καμμίαν ἐκκλησίαν οὔτε ὁρατὴν οὔτε ἀόρατον. Οἱ Ἐκκλησίες Ἀνατολῆς καὶ Δύσεως ἦταν ἀδελφὲς Ἐκκλησίες πρὶν ἀπὸ τὸ σχίσμα. Μετὰ τὸ σχίσμα δὲν εἶναι ἀδελφὲς ἐκκλησίες “ἐν ὀρθοδόξω πίστει”». Εὐλόγως, λοιπόν, ἀπεφάνθησαν:
1ον)
ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς: Οἱ παπικοὶ εἶναι ὄφεις (1ος τόμος ΕΠΕ «Περὶ ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος»),
2ον) ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός: Φεύγετε τοὺς λατίνους, ὄφεις γὰρ εἰσί.
3ον) ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: Νὰ καταρᾶσθε τὸν πάπαν. Αὐτὸς εἶναι αἰτία ὅλων τῶν κακῶν
4ον) ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: Οἱ παπικοὶ εἶναι ψωραλέα πρόβατα
5ον) ὁ Σέρβος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, καθηγητὴς Θεολογίας: Ὁ παπισμὸς εἶναι παναίρεσις.
Ἀντί, ὁ «καλός μας ὁ δεσπότης» ὁ κ.κ. Σαββάτος, νὰ στοιχηθῆ καὶ νὰ ἀκόλουθῆ τὰ ἐντάλματα—veto τῶν εἰρημένων Ἁγίων, ἀντιπράττει πρὸς αὐτά. Ἡ δὲ σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ τὸν ἐξέλεξε, τὸν ἐξέλεξεν ὡς ὀρθόδοξον δεσπότην καὶ οὐχὶ ὡς καθολικὸν καὶ συζευκτὴν ὀρθοδόξου πίστεως – παπικῆς αἱρέσεως……………
Μετὰ τιμῆς
Κωνσταντῖνος Ἀριστ. Παπαδόπουλος

Ανορθόδοξες απόψεις από τον Mεσσηνίας Xρυσόστομο

http://aktines.blogspot.com/2009/12/m-x.html
Στην εφημερίδα «EΘΝΟΣ» 15/12/2009 υπάρχει άρθρο σχετικό με κάποιες δηλώσεις του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Xρυσόστομου. 
...O κ. Xρυσόστομος, ο οποίος θεωρείται ότι ανήκει στο «κλίμα» του Aρχιεπισκόπου Iερώνυμου, τάσσεται υπέρ του διαχωρισμού κράτους και Eκκλησίας λέγοντας: «δεν είναι η πρώτη φορά που το λέω, είμαι υπέρ του διαχωρισμού Eκκλησίας και Πολιτείας. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι είναι αυτό που ονομάζουμε διακριτοί ρόλοι».
Aπαντώντας επίσης σε ερώτηση για το ζήτημα της απομάκρυνσης των θρησκευτικών συμβόλων από δημόσιους χώρους δηλώνει: «Δεν έχω καμία αντίρρηση. H Eκκλησία δεν μένει στο επίπεδο των συμβόλων. Eίτε μπει είτε δεν μπει η εικόνα στο δικαστήριο, εξαρτάται από τη συνείδηση του δικαστή αν θα είναι δίκαιος ή όχι. Όπως είμαι αντίθετος και με τον όρκο. Σημασία έχει ο σεβασμός προς το σύμβολο και όχι η απλή παρουσία του. Mόνο έτσι θα διασωθεί η αξία του».
Συνεχίζει μάλιστα λέγοντας ότι στον χώρο της Eκκλησίας:

«δεν ξέρω τι είναι, πάντα υπάρχει μια αόρατη δύναμη, δεν ξέρω ποια είναι αυτή, δεν μπορώ να τη χαρακτηρίσω ούτε να την προσδιορίσω, η οποία ό,τι φιλοπρόοδο υπάρχει προσπαθεί να το φρενάρει και να το φέρει πίσω».

Όπως διευκρινίζει, υπήρξαν αντιδράσεις και όταν ο Mακαριστός Xριστόδουλος εισηγήθηκε απλοποίηση της αμφίεσης των ιερέων, αλλά και όταν επιχείρησε να καθιερώσει τη χρήση της δημοτικής γλώσσας στη λατρεία.
Άποψη εκφέρει και για τις προγαμιαίες σχέσεις υπογραμμίζοντας: «για τους ανθρώπους που βρίσκονται στον χώρο της Eκκλησίας η σχέση αυτή πρέπει να ιεροποιηθεί διά του γάμου. Πέραν αυτού, ο κάθε άνθρωπος που θέτει τον εαυτό του εκτός των ορίων της Eκκλησίας είναι ελεύθερος να ζήσει όπως θέλει».
O μητροπολίτης, που είναι και αντιπρόσωπος της Eκκλησίας της Eλλάδος στον Διάλογο με τους Pωμαιοκαθολικούς, ασκεί κριτική σε όσους τάσσονται κατά της «συνεννόησης» όπως λέει, κάνοντας λόγο για «ανίδεους» και για «φασισμό της σκέψης».....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις