http://klassikoperiptosi.blogspot.com/

http://klassikoperiptosi.blogspot.com/

 

...Αν δεν θεσπίσουμε ένας σύστημα μίας παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα αναλάβει την παραγωγή και την αναπαραγωγή να βρίσκονται μέσα σε "βιώσιμα" όρια, ο κόσμος θα καταστραφεί...

Πρίν λίγες ημέρες σχολιάζαμε τα όσα αποκάλυψε η κλοπή  e-mails   επιστημόνων που βρίσκονται στα επιτελεία επιτροπών και οργανισμών ασχολουμένων με τις κλιματολογικές αλλαγές και την υπερθέρμανση του πλανήτη (υπόθεση climagate).

Oυδείς αμφισβητεί  ότι ο πλανήτης υποφέρει απο την δαιμονοποίηση της κοινωνικής ζωής και την θεοποίηση του κέρδους,όμως  και σε αυτό το ζήτημα αναπτύχθηκε μια επιθετική προπαγάνδα με στόχο  να πεισθεί ο κόσμος ότι είναι μονόδρομος η υποταγή του σε οποιαδήποτε ντιρεκτίβα θα εκπορεύεται απο ένα "επιστημονικό διευθυντήριο".

Τα πρώτα δείγματα της λειτουργίας αυτού του άτυπου αλλά οργανωμένου με θεσμικές υποδομές διευθυντηρίου  αναδεικνύουν τον υποκριτικό ρόλο του και την επικουρική του θέση στην επερχόμενη παγκόσμια κυβέρνηση.

Πρός το παρόν απο το παρασκήνιο, η παγκόσμια αυτή κυβέρνηση αρκείται στον έλεγχο διεθνών  οργανισμών-επιτροπών - κρατών και στην εκπροσώπησή της δια μέσου των αρχηγών κρατών ή συμμαχιών.Αργότερα όταν όλα θα έχουν "τακτοποιηθεί" και ο κάθε ένας εξ ημών θα έχει αριθμοποιηθεί και "τσιπαριστεί" ,θα βγεί ως φυσικό αποτέλεσμα των ...διεθνών εξελίξεων και στο προσκήνιο δείχνοντας φυσικά το αληθινό της πρόσωπο.

Μια εκ των "παιδαγωγικών"   της "Νέας Εποχής" που αποτελεί και  το ιδεολογικό υπόβαθρο αυτής της πλανητικής δικτατορίας, είναι και η "θρησκειοποίηση" της επιστήμης  με τέτοιο μάλιστα τρόπο που θυμίζει τις εποχές που κάποιοι  προσπαθησαν δια των σταυροφοριών  ή της ιεράς εξέτασης να "Χριστιανοποιήσουν"  όλες τις αντίχριστες πρακτικές.

Απο το συγκλονιστικό και επίκαιρο άρθρο της Maggie Gallagher την μετάφραση και τον σχολιασμού του οποίου επιμελήθηκε  το αποκαλυπτικό και αξιόλογο  ιστολόγιο "Κόκκινος Ουρανός" (http://redskywarning.blogspot.com/)  παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα γύρω απο αυτό το μείζον θέμα:

    ‘SCIENCE AS RELIGION’ της Maggie Gallagher.

http://redskywarning.blogspot.com/2009/12/science-religion.html

(Η Maggie Gallagher είναι πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού για τον Γάμο - National Organization for Marriage- και αρθρογραφεί για 14 χρόνια.)

 Τι μπορούμε να μάθουμε από το ‘Climategate’ - δηλαδή, το σκάνδαλο στο οποίο αποκαλύφθηκε από «χακαρισμένα» e-mails που ήρθαν στο φως, ότι οι επίσημοι επιστήμονες που ασχολούνται με το κλίμα αγωνίζονται να κατασκευάσουν μία καθολική «συναίνεση» σχετικά με την υπερθέρμανση του πλανήτη, αλλοιώνοντας τα δεδομένα και τιμωρώντας τους διαφωνούντες;

Εδώ κρύβεται μία μεγάλη αλήθεια: η εξουσία διαφθείρει.

Η εξουσία της επίσημης, «πιστοποιημένης» αλήθειας είναι μια ιδιαίτερα μεθυστική εξουσία. Στην κοινωνία μας, όλο και περισσότερο, αυτού του είδους η εξουσία βρίσκεται μόνο στην επιστήμη. Και έτσι η επιστήμη ασκείται όλο και περισσότερο με τρόπο καταχρηστικό στην προσπάθειά της να δημιουργήσει μία ηθική που θα μπορεί να «περπατήσει» μέσα στον σύγχρονο κόσμο, μία ηθική που κάθε κοινωνία χρειάζεται.
Κατά τη διαδικασία αυτή, ο μοντέρνος φιλελευθερισμός ενέχει τον κίνδυνο να μετατρέψει την επιστήμη σε ένα είδος θρησκείας, (με τον Αλ Γκορ αδιαμφισβήτητο "προφήτη") όπου κάθε διαφωνία είναι αίρεση. Μπορείτε να δείτε να προχωράει αυτό το έργο στην υπόθεση με τα χακαρισμένα e-mails.

Γράφει ο Clive Crook στο blog ‘The Atlantic Monthly’: "Το στενό πνεύμα αυτών των, υποτίθεται, ανθρώπων της επιστήμης, η βούλησή τους να προχωρήσουν όσο γίνεται πιο πέρα προκειμένου να υπερασπιστούν ένα προκαθορισμένο μήνυμα, προκαλεί έκπληξη ακόμα και σε μένα. Η δυσωδία της πνευματικής διαφθοράς είναι ακατανίκητη."
Ο John Tierney, επιστημονικός αρθρογράφος στους New York Times, ρίχνει το καρφί: "Η περιφρόνηση για τους επικριτές, στην ιστορία με τα μηνύματα των χακαρισμένων e-mails, είναι μία ακόμη ένδειξη ότι οι επιστήμονες μοιάζουν με ένα ιερατείο που έχει ως «ιερή» αποστολή την προστασία του «ναού» από βαρβάρους".

Αυτό δεν συμβαίνει τυχαία. Κάθε κοινωνία χρειάζεται κάποιες δημόσιες ηθικές αλήθειες για να ζήσει με αυτές. Μια γνωστική ελίτ που χάνει την πίστη της στον Θεό ή στην ορθολογική ηθική αλήθεια, θα προσπαθεί, όλο και περισσότερο, να θέσει αυτήν την δημόσια ηθική επάνω στην επιστήμη.

Για ποιους άλλους λόγους μπορούμε να δικαιολογήσουμε τον τερματισμό κάθε συζήτησης (για το κλίμα) και τη λήψη τέτοιων μέτρων που απαιτούν τις θυσίες των μελών μιας κοινωνίας - και την τιμωρία των «αποστατών» από αυτές τις θυσίες;
Τι, για παράδειγμα, θα μπορούσε να δικαιολογήσει, ενδεχομένως, μια τεράστια μηχανή παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα έχει την δυνατότητα να πει σε όλους ανθρώπους, από τις ΗΠΑ έως στην Τρανσυλβανία, τι είδους λαμπτήρες θα μπορούν να αγοράσουν ή τι είδους αυτοκίνητα να οδηγούν; Γιατί θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα μηχανισμό που θα θέτει τους πολιτικούς υπεύθυνους για την διανομή των επιδοτήσεων και των απαλλαγών που επιτρέπουν στις «ευνοημένες» βιομηχανίες και τους επιχειρηματίες να παραμείνουν στις μπίζνες, που δημιουργούν μια νέα τάξη δισεκατομμυριούχων του άνθρακα; Ποια είναι η ορθολογική βάση μίας δημόσιας ηθικής που λέει στους κατοίκους της Pennsylvania ότι η χρήση του άνθρακα αποτελεί έγκλημα και από την άλλη χαιρετίζει την Κίνα που κρατάει χαμηλά την αύξηση του πληθυσμού της, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την παραγωγή άνθρακα, με το να προωθεί τις εκτρώσεις όταν πρόκειται να γεννηθούν κοριτσάκια; (Για το θέμα αυτό διαβάστε ΕΔΩ και φρίξτε...)

Για τον φιλελευθερισμό, η απάντηση έχει γίνει «επιστήμη». Οι «πνευματώδεις» φιλελεύθεροι που συνήθως, εκφράζονται περιφρονητικά για τους συντηρητικούς θεωρώντας τους ηλίθιους ή αντι-επιστημονικούς, είναι στο κάτω κάτω, απλώς μία αντανάκλαση της ολοένα και περισσότερο απεγνωσμένης προσπάθειας του φιλελευθερισμού, να κάνει κακή χρήση της επιστήμης προκειμένου να μεταμορφωθεί ο ίδιος (ο φιλελευθερισμός) σε μια νέα δημόσια ηθική - μια ηθική με νόμιμη ταμπέλα που θα έχει δικαίωμα να συμμορφώνει τους «λιποτάκτες» και τους «αιρετικούς».

Η επιστημονική γνώση πασχίζει να είναι «η αλήθεια» με έναν τρόπο που δεν βρίσκεται σε άλλες μορφές γνώσης. Ο κόσμος δεν είναι επίπεδος. Η Γη μετακινείται. Οι μαύροι δεν είναι κατώτεροι από τους λευκούς. Τα παιδιά δεν χρειάζονται μαμά και μπαμπά. Δεν υπάρχει περίπτωση να διαφωνήσεις με τον γάμο των ομοφυλοφίλων. Αν δεν θέσπισουμε ένας σύστημα μίας παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα αναλάβει την παραγωγή και την αναπαραγωγή να βρίσκονται μέσα σε "βιώσιμα" όρια, ο κόσμος θα καταστραφεί. Ως εκ τούτου, οι φιλελεύθεροι χρησιμοποιούν την εξουσία της κυβέρνησης για την επίτευξη των στόχων τους έναντι των άλλων.
Ωστόσο, η επιστήμη είναι ένα ιδιαίτερα εύθραυστο λουλούδι του πολιτισμού, που ανάλογα με το ποιες διαδικασίες θα ακολουθηθούν, ενδέχεται να μην μπορέσει τελικά,να είναι βιώσιμη η προσπάθεια που γίνεται να μετατραπεί σε μία αληθινή βάση δημόσιας ηθικής. Η ιστορία μας έχει δείξει ότι οι επιστήμονες δεν είναι πιο απαλλαγμένοι από την διαφθορά της εξουσίας από οποιοδήποτε άλλο άνθρωπο. Κάτω από τις ανάλογες πολιτικές συνθήκες, επιστήμονες έχουν δηλώσει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν μαύρους ως πειραματόζωα και να βασανίσουν Εβραίους. Σε πολύ μικρότερη κλίμακα, έχουμε δει τι συμβαίνει με την αξιοπιστία των ακαδημαϊκών εξετάσεων εφόσον το εισόδημα των Σχολών εξαρτάται εν μέρει από το πόσο καλά τα πάνε οι μαθητές.
Ήταν πάντα διανοητικά παράλογο να ισχυριστεί ότι το επιστημονικό κύρος της θεωρίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι κάτι σαν αυτό του Δαρβίνου ή του Γαλιλαίου - ένα μοντέλο της αλλαγής του κλίματος που δεν είχε προβλέψει την παγκόσμια θερμοκρασία που έχουμε βιώσει τα τελευταία χρόνια, πολύ δύσκολα μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια πως θα είναι ο καιρός 50 χρόνια από τώρα.

Αλλά το πρόβλημα του ξεπεσμού της επιστήμης σε θρησκεία εξακολουθεί να ισχύει ακόμη και αν είναι οι θιασώτες της παγκόσμιας υπερθέρμανσης έχουν δίκιο. Οι επιστημονικές θεωρίες είναι από την φύση τους διαψεύσιμες. Αυτό είναι που τις κάνει επιστημονικές - και όχι θρησκευτικές ή ηθικές προτάσεις.
Η επιστήμη δεν μπορεί να γίνει η βάση για μία δημόσια ηθική χωρίς να διαφθείρει τον εαυτό της.

Ο Φιλελευθερισμός θα πρέπει να βρει μέσα του κάποια άλλη ικανότητα για την ηθική αλήθεια, συνδέοντας τον λόγο (την αιτία) και την αρετή, ή υποχωρώντας σε τελική ανάλυση από οποιαδήποτε αξίωση τόσο μεγάλη που να λέει: επειδή το θέλω εγώ, επειδή το λέμε εμείς.